คนที่สูงสุดและคนที่ต่ำสุดก็คน
คน
คนที่สูงสุดก็คน คนที่ต่ำสุดก็คน
คนเราเกิดมา มีร่างกาย เลือดเนื้อ ชีวิตเหมือนกัน แต่อาจจะมีรูปร่างหน้าที่แตกต่างกันไป และเมื่อเกิดมาแล้ว ก็จะถูกอบรมบ่มนิสัยให้เป็นคนดีล้วนทั้งนั้น แต่สภาพแวดล้อมของแต่ละคน ที่อยู่อาศัยต่างกัน การเลียนแบบพฤติกรรมต่างกันเพราะครอบครัวแตกต่างกัน เมื่อได้รับสิ่งแวดล้อมรอบข้างอย่างไร อารมณ์ความรู้สึกนึกคิดก็แตกต่างกันไป
คนที่สูงก็คน อริยบุคคล นักปราชญ์ วีรบุรุษ วีรสตรี ผู้ทรงคุณธรรม ผู้มีจิตใจเมตตา ผู้ที่คนเคารพนับถือ สรรเสริญบูชา ท่านก็เกิดมาเป็นคนเหมือนกับคนทั้งหลาย แต่ความสูงส่งของท่านเหล่านั้นแตกต่างจากปุถุชนธรรมดา ซึ่งพระทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้ว่า “คนที่เกิดมามีดวงจิตที่บริสุทธิ์ สว่างไสว เป็นจิตแห่งพุทธะเท่าเทียมกันทุกคน เพียงแต่ดวงจิตของคนทั่วไปถูกความโลภ โกรธ หลง ครอบงำจนไม่เห็นจิตแท้ของตนเอง” เสมือดวงอาทิตย์ที่มีความสว่างไสว แต่ถูกเมฆดำปกคลุมจนมองอะไรไม่เห็น แต่เนื้อแท้ของดวงอาทิตย์ก็คงสว่างเช่นเดิม เมื่อเมฆดำหายไปไม่ปิดบังดวงอาทิตย์ ความสว่างไสวก็จะส่องแสงเจิดจ้าไปได้ทั่ว ถ้าคนสามารขจัดกิเลสตัณหาให้หมดสิ้นไปได้ และมีดวงจิตที่บริสุทธิ์ จะทำให้คนเป็นคนที่สูงสุดได้
คนที่ต่ำสุดก็คน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม นักบวช ครูอาจารย์ นักการเมือง มหาเศรษฐีหรือยาจก หากเป็นคนที่ไม่รับผิดชอบ ไม่ทำหน้าที่ของตนให้ถูกต้อง และยังเป็นคนที่มีจิตใจคับแคบ เห็นแก่ตัว เบียดเบียนผู้อื่น ขาดคุณธรรมแล้วล้วนเป็นคนที่ต่ำสุด คนเหล่านี้จะเรียกว่าไม่ฉลาดหรือโง่ก็ได้ หลงใหลอยู่กับอำนาจเงินตราและหน้าตา ประกอบแต่กรรมร้ายซึ่งจะส่งผลให้กับตัวเองในอนาคตที่จะตกระกำลำบาก มีแต่ความทุกข์ไม่มีที่สิ้นสุด คนพวกนี้ต้องการความช่วยเหลือทางจิตใจให้เข้าใจถึงสัจธรรม
ความเห็น (2)
กลางห้วงน้ำ..มีความเร่าร้อน
กลางเปลวเพลิง..มีความเยือกเย็น
สิ่งไม่มีกลับเห็น...สิ่งไม่เห็นกลับมี
แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะ
ดูจากจากชื่อบันทึกแล้วก็เป็นเรื่องใกล้ๆ ตัวน่ะค่ะ แล้วเราจะเป็นคนแบบใหนดีระหว่าง คนที่สูงกับคนที่ตำ แน่นอนหากคำว่าสูงนั้นหมายถึงจิตใจสูงส่ง เราย่อมต้องการแน่ แต่ขออย่าได้เป็นคนที่สูงแต่จิตใจตำก็พอแล้ว (พบครั้งแรกก็เจอของหนักซะแล้ว...สไตน์ นี้...ไม่มีถอยใช่มั๊ยค่ะ)