สิ่งดีที่อยากบอก
ย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้วตอนนั้นกำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่3 ที่ได้ไปฝึกงานอยู่ที่สวนป่าครูบาสุทธินันท์ ได้เห็นอะไรมากมายที่ไม่เคยรู้และไม่เคยเห็นตลอดการเรียนที่ผ่านมาและรู้สึกว่าถ้าจะพัฒนาการเกษตรให้ดีกว่าเดิมควรจะทำอย่างไรและเป็นไปในทางไหนรู้สึกว่านี่ล่ะใช่ตัวตนของเรางานที่เราชอบและอยากทำให้มันดีขึ้นและยั่งยืนได้ พิไลก็เป็นนิสิตคนหนึ่งที่เรียนจบเกษตรมาแต่ว่าไม่สามารถนำเอาความรู้ที่ได้มากลับไปใช้ได้กับครอบครัว มีส่วนน้อยมากที่นำกลับไปใช้ได้ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่าส่วนมากแล้วให้การศึกษาเป็นอีกระบบหนึ่งที่ยังไม่ลงถึงระบบรากหญ้าที่แท้จริง ได้เห็นหลักสูตรนี้เลยยิ้มอยู่ในใจเหมือนได้เห็นแนวทางที่จะพัฒนาเกษตรในระบบรากหญ้ายังไง และจะขอเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาการเกษตรอีกแรงหนึ่งแล้วกัน และขอขอบคุณท่านผู้ใหญ่ทุกท่านที่ให้โอกาสได้เรียนรู้ ไว้ ณ ที่นี้ด้วย
ส่วนวันนี้อาจารย์ซูซูได้อธิบายถึงขบวนการนำเสนองานของแต่ละคนและหาความเหมือนความแตกต่างในหัวข้องานวิจัยของแต่ละคน ส่วนมากแล้ว จะเหมือนกันตรงที่ Model จะเหมือนๆกัน ถ้าเป็นงานวิจัยที่เกี่ยวกับนโยบายและสังคมอาจารย์บอกว่าจะต้องเริ่มจากศึกษาจากจุดเล็กๆก่อนแล้วค่อยขยายไปยังจุดใหญ่แต่จะต้องนำมารวบรวมเข้ากันให้ได้และงานวิจัยทุกชิ้นจะต้องสามารถนำมาพัฒนาให้เกิดประโยชน์แก่ชุมชนหรือเกษตรกรในระบบรากหญ้าให้ได้โดยไม่ไห้เหมือนกับงานวิจัยที่ผ่านมาที่ทำการวิจัยที่เสนองานแล้วก็ขึ้นหิ้งไว้ อย่างนั้นไม่เอา
ความเห็น (1)
- ขอให้มีงานวิจัยที่ดีไม่ใช่อยู่บนหิ้ง
- ขอบคุณมากครับ
