พอเช้าวันที่สองของการอบรมเชิงปฏิบัติการ คุณกิจในกลุ่มศัลย์นี้ดูส่วนใหญ่จะมาเช้ากว่ากลุ่มอื่นๆ โดยเฉพาะคุณอำนวยด้วยแล้วที่มาถึงก่อนเพื่อนๆ ทีแรกเราก็เกร็งกันว่าสมาชิกในกลุ่มนี้จะหนีหายไป แต่การณ์กลับเป็นว่าเป็นกลุ่มที่ดูจะ active เพราะทีท่าที่มาในวันนี้แตกต่างจากเมื่อวานมาก หลังจากที่ดูเหมือนหมอจะเข้ามา Dominate กลุ่ม หลังจากที่เราถอดบทเรียนและวางแผนไว้ว่าจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม ขณะที่เมื่อวานทีมใหญ่ไปถอดบทเรียน คุณกิจเองเขาก็ไปคุยกันใหม่เช่นกัน
ดังนั้นเช้าวันนี้คุณกิจในกลุ่มเขาเริ่มต้นกันใหม่กำหนดหัวปลาเอง เริ่มจากเรื่องเล่าความภูมิใจ และมองหาจุดที่อยากพัฒนา ขณะที่ทางกลุ่มเดินเรื่องไปได้ไม่นาน คุณหมอก็เข้ามาที่กลุ่ม...พร้อมกับการบอกเล่าว่า"หมอไปศึกษาเรื่อง R2R แล้ว หมอเข้าใจแล้ว..ว่าต่างกันกับ Research อย่างไร" แล้วหมอก็ยอมฟังกลุ่มและปรับตัวเดินตามกระบวนการของกลุ่มที่มีการ ลปรร.กันมากขึ้น บรรยากาศกลุ่มก็เปลี่ยนไป คุณกิจทั้งหลายก็พูดกันมากขึ้นไม่เอาแต่นั่งฟังอย่างเดียวอย่างเมื่อวาน และแล้วกลุ่มก็ได้หัวปลา (KV) ออกมาว่าจะทำ R2R ในเรื่อง "การเยี่ยม" เพราะที่ผ่านมาเป็นการเยี่ยมแบบแยกส่วน วิสัญญีเยี่ยม พยาบาลห้องผ่าตัดเยี่ยม พยาบาลตึกเยี่ยม หมอเยี่ยม เป็นต้น กลุ่มเห็นว่าน่าจะมา set ระบบการเยี่ยมที่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวดีกว่า
เมื่อหัวปลาชัดและกลุ่มได้นำเสนอต่อวิทยากรกระบวนการ "คุณชายขอบ" แล้ว กระบวนการอื่นๆ ก็เริ่มเดินตามเพื่อนกลุ่มอื่นไปอย่างรวดเร็วมาก สิ่งหนึ่งที่ดิฉันสังเกตเห็นการเดินเรื่องของกลุ่มนี้ คือ "ใจ" ี่ไม่ย่อท้อ อาจเป็นไปได้ว่าคุณกิจในกลุ่มเป็นน้องๆ คนรุ่นใหม่ที่มีความกระตือรือร้นและทัศนคติที่ดีต่อการพัฒนา (ความเห็นส่วนตัวของผู้บันทึก-ตอนถอดบทเรียน) และเกิดการเรียนรู้ต่อการแก้ปัญหาในกลุ่มที่ออกมาในเชิงบวกมาก แม้ว่าวันแรกกลุ่มนี้ดูเหมือนจะไม่ได้อะไรในเชิงเนื้อหา แต่เขาก็ได้ในเชิงกระบวนการที่เกิดขึ้นอย่างที่เป็นธรรมชาติอย่างแท้จริง ที่ก่อให้เกิดการเรียนรู้...