การเก็บประสบการณ์ผ่านเทคโนโลยีนั้นจะต้องพึ่งพาความสามารถของ “คุณอำนวย” ในชุมชนนั้น ๆ เป็นสำคัญ
หน้าที่ของคุณอำนวยในเวทีที่อยู่ในห้องประชุมสัมมนาเป็นอย่างไร หน้าที่ของคุณอำนวยในชุมชนเสมือนของโลกเทคโนโลยีก็จะต้องเป็นอย่างนั้น
คุณอำนวยในเวทีนั้นมีเวลาทำงานที่แน่นอน มีเวลาพัก เวลาผ่อน แต่ทว่าคุณอำนวยในเวทีเสมือนนั้นจะต้องทำงานกันตลอด 24 ชั่วโมง
เพราะในเวทีเสมือนนี้ทุกคนสามารถใช้เทคโนโลยีเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้ตลอดเวลา
คุณอำนวยบนเวทีในห้องประชุมทำงานแบบ Batch Processing
คุณอำนวยบนเวทีในโลกเทคโนโลยีนี้ต้องทำงานแบบ Real time
คุณอำนวยในเวทีแห่งนี้จะต้องมีสับเปลี่ยน On line อยู่ตลอดเวลา เพราะเราไม่สามารถกำหนดเวลาปิดเปิดได้ว่า ใครจะเข้ามาและจะออกไปในเวลาใด
ดังนั้น การจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ผ่านเทคโนโลยีนี้คนที่เป็นคุณอำนวยจะต้องมีคุณสมบัติสำคัญอย่างหนึ่งคือ “ความเสียสละ” จะต้องมาบ่อย มานาน หรือเรียกได้ว่าจะต้องกินอยู่กับงานตรงนี้ตลอดเลยทีเดียว
ไม่ใช่เรื่องเล็กนะ ประเด็นที่คิดขึ้นมา เป็นประเด็นที่ดี ถ้าทำได้ดี
การทำงานในเวที นัดกันคราวละสัปดาห์ คราวละเดือนได้ แต่การทำงานในเวทีนี้ตรวจสอบกันรายชั่วโมง รายนาที
จำนวนสมาชิกในเวทีแตกต่างกันหลายสิบเท่า ดังนั้นคุณอำนวยในโลกเทคโนโลยีจะต้องคุมคนให้ได้ จัดการคนให้อยู่ คนแต่ละคนมีเวลา มีอัธยาศัยที่แตกต่างกัน มีเวลาเข้า เวลาออกที่แตกต่างกัน ดังนั้นจะต้องคุมเกมส์เรื่องเวลานี้ให้ได้
คุณอำนวยต้องเป็นคนที่มีบารมี
โดยบารมีที่สำคัญอันแรกคือ “วิริยะบารมี” ต้องมาบ่อย พูดบ่อย คุยบ่อย ตอบบ่อย ถามบ่อย บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
บารมีที่สองซึ่งสำคัญที่สุด คือ “ปัญญาบารมี” จะต้องเฉียบ คม สั้น กระทัดรัด ได้ใจ ได้ความ ถึงจะคุมเกมส์กับคนที่เป็นปัญญาชนในชุมชนแบบนี้ได้
ส่วนบารมีที่ต้องมีประกอบคือ “เมตตาบามี” ต้องเป็นผู้ให้เสมอ อย่างน้อยที่สุดต้อง “ยิ้มให้”
หน้าที่ของคุณอำนวยกับการเก็บประสบการณ์ผ่านเทคโนโลยีนี้หนักนะ อย่าทำเป็นเล่นไป ถ้าจะทำต้องทำให้จริง ทำแล้วห้ามทิ้ง ห้ามขว้าง ไม่ทำเหมือนไฟไหม้ฟาง...
เมื่อคิดดีมีประโยชน์แล้วก็ต้องทำดี ทำให้มีประโยชน์ตามสิ่งที่คิดนั้นจะได้เรียนรู้ความคิดจากประสบการณ์เพื่อสานสร้างให้เป็นพลัง เป็นผู้นำของชุมชนได้อย่างแท้จริง...
ไม่มีความเห็น