เรื่อง ชีวิตที่ผ่านมา

          ชีวิตที่ผ่านมาของข้าพเจ้าที่ผ่านมา มีทั้งความสุขและความทุกข์หลากหลายแบบ อย่างเช่นในเรื่องการเรียนในระดับชั้นต่างๆที่เคยได้ประสพมาอาทิเช่น

       ช่วงเรียนชั้นมัธยมต้น ข้าพเจ้าได้อยู่ห้องเรียนที่เก่งที่สุดในชั้น การเรียนกับคนที่เก่งๆนั้น ทำให้เราเกิดความกระตือรืนร้น และตั้งใจเรียนมากขึ้น แต่ถึงจะพยายามเท่าไหร่ แต่เกณฑ์เกรดเฉลี่ย ไม่ผ่านเกณฑ์ ข้าพเจ้าจึงต้องย้ายห้องเรียนจากห้อง1 ไปอยู่ห้อง7 ซึ่งการย้ายห้องไปร่วมกับเพื่อนนักเรียนที่ไม่รู้จัก ก็ทำให้ข้าพเจ้าเกร็งและประหม่าเมื่อต้องพูดคุยกับเพื่อนที่เพิ่งรู้จัก แต่เพียงไม่นานนัก ข้าพเจ้าก็เริ่มมีเพื่อนมากขึ้น ข้าพเจ้ามีเพื่อนผู้ชายมากกว่าเพื่อนผู้หญิง ดังนั้นผู้ชายในห้องจะค่อนข้างสนิทกับข้าพเจ้า จากการได้รู้จักเพื่อนผู้ชาย ทำให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างที่เพื่อนผู้หญิงอาจจะไม่มี เช่น เพื่อนผู้ชายไม่เคยอิจฉาริษยากัน ไม่คิดเล็กคิดน้อย รู้สึกอย่างไรก็พูดตรงๆ และเป็นห่วงเพื่อนและคอยบอก    ชีวิตที่ผ่านมาของข้าพเจ้าที่ผ่านมา มีทั้งความสุขและความทุกข์หลากหลายแบบ ที่ผ่านมาในช่วงเรียนชั้นมัธยมต้น ข้าพเจ้าได้อยู่ห้องเรียนที่เก่งที่สุดในชั้น การเรียนกับคนที่เก่งๆนั้น ทำให้เราเกิดความกระตือรืนร้น เพิ่มมากขึ้นแต่ถึงจะพยายามเท่าไหร่ แต่เกณฑ์เกรดเฉลี่ย ไม่ผ่านข้าพเจ้าจึงต้องย้ายห้องเรียนจากห้อง1 ไปอยู่ห้อง7 ซึ่งการย้ายห้องไปร่วมกับเพื่อนนักเรียนที่ไม่รู้จัก ก็ทำให้ข้าพเจ้าเกร็งและประหม่าเมื่อต้องพูดคุยกับเพื่อนที่เพิ่งรู้จัก แต่เพียงไม่นานนัก ข้าพเจ้าก็เริ่มมีเพื่อนมากขึ้น ข้าพเจ้ามีเพื่อนผู้ชายมากกว่าเพื่อนผู้หญิง ดังนั้นผู้ชายในห้องจะค่อนข้างสนิทกับข้าพเจ้าส่วนเรื่องผลการเรียนของข้าพเจ้าก็อยู่ในอันดับต้นๆของห้อง ช่วงเวลาที่เรียนมัธยมต้น จึงเป็นช่วงเวลาที่ดีของข้าพเจ้าสำหรับการได้เรียนรู้การเข้าสังคมกับเพื่อนที่หลากหลาย

          ช่วงมัธยมปลายข้าพเจ้าเลือกเรียนสายศิลป์ภาษาฝรั่งเศส ตอนเรียนแรกๆนั้นข้าพเจ้าไม่ค่อยสนใจการเรียน โดดเรียนวิชาฝรั่งเศสบ่อยครั้ง จนทำให้เกรดเทอมแรกของข้าพเจ้าได้1.76 ซึ่งถือว่าเป็นเกรดเฉลี่ยที่ต่ำที่สุดในชีวิตของการเรียนที่ผ่านมา ทำให้ข้าพเจ้าเครียดมาก ดังนั้นข้าพเจ้าจึงหันมาตั้งใจและไม่โดดเรียน และเกรดเฉลี่ยก็เริ่มดีขึ้น การเรียนในชั้นมัธยมปลายจึงเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้ารู้สึกว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด เพราะมีเรื่องราวต่างๆที่น่าประทับใจเกิดขึ้นมากมาย เช่น เพื่อนๆในห้อง จากที่คนในห้องเรียนไม่ลงรอยกัน มีเรื่องขัดแย้งกันตลอด จนมารักและสามัคคีกัน ห่วงใยกัน และช่วยเหลือกันในเรื่องต่างๆ และห้องของข้าพเจ้าก็เป็นสายฝรั่งเศสรุ่นแรกที่ติดโควต้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่11คนเท่ากับสายวิทย์ห้อง1ทำให้มาดามอรวรรณ อาจารย์ที่สอนวิชาฝรั่งเศสเกิดความรู้สึกภาคภูมิใจของการสอนนักเรียนสายศิลป์ฝรั่งเศสที่ผ่านมาในชีวิต ซึ่งก็ทำให้เพื่อนๆก็รู้สึกดีใจที่ได้ทำให้มาดามมีความสุขกับการที่ได้เห็นนักเรียนที่ตนสอนได้เรียนในคณะที่ดีๆ ในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ช่วงมัธยมปลายเป็นช่วงเวลาที่ข้าพเจ้ารู้สึกว่ามันผ่านไปเร็วมาก

          ช่วงมหาวิทยาลัย ก็เป็นอะไรที่แตกต่างจากที่เราคิดไว้มาก คือ เราต้องมาเรียนรู้และมีเพื่อนใหม่ ในตอนแรกข้าพเจ้ามีเพื่อนในกลุ่มแค่สองคน แต่พอเพื่อนๆคนอื่นที่ได้เข้ามาทำความรู้จักกับข้าพเจ้าก็เริ่มมีเพื่อนมากขึ้น กลุ่มของข้าพเจ้ามีสิบคน ซึ่งถือว่าเป็นกลุ่มที่เยอะที่สุดในห้อง เพื่อนๆในกลุ่มของข้าพเจ้าไม่เที่ยวกลางคืนซึ่งก็ทำให้ข้าพเจ้าไม่ติดเที่ยวเหมือนกลุ่มอื่นๆ เวลามีงานเพื่อนก็จะช่วยเตือนให้เราทำงานส่งก่อนกำหนดเสมอ เวลามีเรื่องทุกข์ใจก็จะมาปรึกษากัน และแสดงความคิดเห็น การเรียนในระดับมหาวิทยาลัยก็เหมือนเป็นการเปลี่ยนวิธีการเรียนที่เราเคยเรียนมาในชั้นมัธยม ต้องมีความรับผิดชอบต่องานมากขึ้นและอ่านหนังสือ ค้นคว้ามากขึ้น การเรียนของข้าพเจ้าอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง

            เมื่อเรียนจบข้าพเจ้าก็ออกหางานทำ ซึ่งข้าพเจ้าว่างงานเกือบเจ็ดเดือน จนท้ายที่สุด ข้าพเจ้าก็เลยได้ไปทำงาน ที่ร้านของอาพี่เขย จากการที่ได้ทำงาน ก็ทำให้ข้าพเจ้า ได้รู้ถึงความยากลำบาก กว่าที่เราจะได้เงินเดือนมาใช้ ได้รู้ถึงค่าของเงิน ซึ่งในอดีต ข้าพเจ้าเป็นคนที่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายมาก การทำงานก็ทำให้เรา ได้รู้ถึงสิ่งต่างๆมากยิ่งขึ้น เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นและการใช้ความสามารถในด้านต่างๆทั้งทักษะที่เราเคยเรียนมา ก็อาจจะนำมาปรับใช้บ้าง และทักษะชีวิต ที่ทำให้เราเข้มแข็งมากขึ้น จากสถานการณ์ที่ผ่านมา ในระหว่างการทำงาน 

          ชีวิตที่ผ่านมาของข้าพเจ้าในด้านการเรียนนั้น ก็ถือได้ว่ามีทั้งดีและไม่ดีคละเคล้ากันไป แต่ไม่ว่าผลของสิ่งที่เราทำมานั้น มันจะดีหรือไม่ มันก็ขึ้นอยู่ที่เราทั้งสิ้น ความหมายก็อาจจะคล้ายกับคำว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว นั่นเอง