อ๋อย
พิไลลักษณ์ อ๋อย ศรีประดิษฐ์

เอดส์นั้นสำคัญไฉน


น้องชายเค้ามาจากไหนไม่รู้เตะผมกระเด็นไปติดข้างฝาผมกระโจนออกทางหน้าต่างดีนะไม่เป็นอะไร เค้าหาว่ามาหลอกพี่สาวเค้า

"ผมไม่กลัว ผมรับได้" นี่เป็นคำพูดของชายหนุ่มวัยสามสิบ ที่มีภรรยาติดเชื้อเอชไอวี เขาไม่ได้ติดเชื้อ อยู่กินกับภรรยาได้ ประมาณ2 ปี

เขาจะมาร.พ.กับภรรยาทุกครั้งที่นัดมารับยา ทุกครั้งที่ถามถึงการป้องกัน กับภรรยา ๆ ก็จะบอกว่า"ถามเขาเองเถอะ" ดิฉันรู้ได้ทันทีว่าอนาคตยอดผู้ป่วยต้องเพิ่มขึ้นแน่ๆ จากครอบครัวนี้ เพราะความไม่กลัวของสามีทำให้ดิฉันกลัวแทน

เมื่อวันที่ 12 เมษายน 53 ดิฉันกับแกนนำฯและน้องพืช นศ.จากวสส.ชลบุรีได้มีโอกาสไปเยี่ยมครอบครัวนี้ น้องพืชถึงกับอึ้ง เพราะสามีดูหนุ่มกว่าภรรยามากก็เธออายุ 42 - 43 แต่ดูเหมือนซัก 50 ปี ดูเหี่ยวและโทรมมาก ผู้ป่วยของดิฉันคนนี้ ไม่มีรูปสมบัติใดๆเลย แต่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ข้างบนฟ้าได้ให้ความขยัน และอดทนกับเธอ ทำให้สามีของเธอมาขออยู่ช่วยทำงานและดูแลลูก เธอเล่าด้วยเสียงภาคภูมิใจว่า "อยู่มาวันหนึ่งสามีถามเธอว่าอยากหาคนช่วยเลี้ยงลูกมั้ย"ระหว่างที่เธอเล่าสามีก็ช่วยให้ข้อมูลสนับสนุนเต็มที่"ผมมาอยู่กับเค้าช่วงแรกๆ กำลังกินข้าวอิ่ม ๆ เลย น้องชายเค้ามาจากไหนไม่รู้เตะผมกระเด็นไปติดข้างฝาผมกระโจนออกทางหน้าต่างดีนะไม่เป็นอะไร เค้าหาว่ามาหลอกพี่สาวเค้า เพราะความจริงใจผมเลยได้อยู่กับเค้า หาเงินได้เท่าไหร่ให้เค้าหมด รับเงินค่าคัดปลา 2100บาท ให้เมีย2000บาทได้ใช้100บาทกับเงินทิปจากแพปลารายวัน"

เพราะความขยันและอดทนของเธอ "ตื่นนอนตอนตีสี่ มาทำกับข้าวเตรียมอาหารให้ลูกวัย10ขวบของเธอ เสร็จแล้วก็จะไปรับจ้างซ่อมข้าว (ปลูกข้าวในนาที่ปักดำแล้วข้าวไม่ขึ้น)หลังจากนั้นก็จะไปแพปลาเพื่อรับจ้างคัดปลากลับถึงบ้านประมาณหนึ่งทุ่ม" รอบๆบ้านก็จะเลี้ยงไก่ เป็ดและมีบ่อเลี้ยงปลา

แถมด้วยสุนัข 1 ตัวและแมวอีก 6 ตัว คงไม่ต้องพูดถึงเรื่องความสะอาด ดิฉันก็ได้แนะนำไป ไม่รู้ว่าจะได้เรื่องรึเปล่า เธอบอกว่า"คุยกับแฟน..พี่อ๋อยมาบ้านโดนดุแน่"ก็ไม่ให้ดุยังไงไหว ติดเชื้อเอชไอวี หอบหืดด้วย แล้วเลี้ยงสุนัขและแมวในบ้านซะขนาดนั้น แล้วยังไงรู้มั้ยคะ ก่อนวันที่ดิฉันไปบ้านเธอ2 วัน เธอถูกแมวกัดที่มือ ยังบวมแดงและยังไม่ได้ไปหาหมอที่ไหน ใช้ยาเส้นอุดห้ามเลือดตอนโดนกัด เลือดหยุดก็เลยยังไม่ได้ไปหาหมอ เป็นไงคะพี่น้องชาวสา'สุข ทำอย่างไรดีช่วยบอกด้วยคะ

อีกเรื่องที่สำคัญไม่รู้ว่าสามีจะติดเชื้อวันไหน "ก็ผมรักของผม ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น" ถามถึงเหตุผลที่ไม่ใช้ถุงยางอนามัย ได้คำตอบว่า"ใช้ไม่ทัน ขี้เกียจ (หยิบ)" สรุปว่าไม่ได้อยากใช้ถุงยางอนามัยและเอดส์ก็ไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาเลย

หมายเลขบันทึก: 351730เขียนเมื่อ 15 เมษายน 2010 12:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท