ขอรายงานด้วยภาพที่คลิกดูได้จากไฟล์อัลบั้มตรงนี้ค่ะ จะทยอยโหลดขึ้นพร้อมคำบรรยาย จะได้ดูรูปใหญ่กว่าเอามา post ติดไว้ตรงนี้ ลงรูปลุงเมกำลังมองหาลูกบอลไว้เป็นรูปเรียกน้ำย่อยรูปเดียวตรงนี้นะคะ ที่เหลือให้คลิกบนคำว่าคลิกดูได้บรรทัดแรกตรงตัวสีแดง ก็จะโดดไปถึงไฟล์รูปภาพได้เลยค่ะ (กลัวจะหาไม่เจอเลยต้องบอกอีกทีค่ะ)
ปรากฏว่าไฟล์อัลบั้มมีรูปเพิ่มมากขึ้นจนคงจะหารูปชุดนี้เจอยากเสียแล้ว เลยเอามาแปะไว้ตรงนี้ให้หมดเลยค่ะ
พี่เม่ยติวเข้ม น้องรีคิดอะไรอยู่น่ะ...
พี่เล็กก็ติวเคร่ง น้องรีคิดอะไรเอ่ย...
สงสัยไหมคะว่าเขารุมอะไรกัน ลูกอยู่ข้างหลังแล้ว......
ลีลาไร้เทียมทานของพี่เม่ย...คนเก่งสีส้มของเรา
ผมทรงใหม่ของน้องปาย สงวนลิขสิทธิ์ไหมคะเนี่ย
ผลการแข่งขันก็ออกมาอย่างนี้
ก่อนเริ่มการแข่งขัน นักกีฬาก็ทักทายกันด้วยมิตรไมตรี
ลีลาขาขัดกัน
พรชัยร่ายรำ
หมออนุ..ของเราก็เก่งกายกรรมด้วยนะ
ลุงเม...หาลูกเจอมั๊ย เค้าเอาไปแล้ว....
เจ็บมั๊ย...ลุงเม
ลูกพี่ลูกน้องของซีดาน อยู่ที่พยาธิฯนี่เอง
ผลก็คือกินกันไม่ลง
เมื่อภาพมันฟ้อง FIFA (ทั้งกรรมการกลางและผู้ตัดสินชาวสีส้มและสีเขียวจะว่าอย่างไร) จากภาพถ่ายที่ 3 นายประตูออกมาจับบอลนอกกรอบเขตโทษแล้วต่ไม่ได้ลูกโทษเลย เสียดายและขอให้กรรมการช่วยทันเกมหน่อยนะครับนึกว่าสงสารอาจารย์ปลื้มจิตและอาจารย์หมอวิญญูเถอะครับรีบตัดชิ้นเนื้อแล้วกลับบ้านอาบน้ำเพื่อมาเชียร์ทีมสีชมพู ขอขอบคุณอาจารย์ทุกท่านเป็นอย่างมาก กำลังใจชาวสีชมพูมาจากทุกท่านจริงๆ
คิดว่าคงเป็นแค่"ควันหลง"น่ะค่ะ ถ้าพวกเราไม่เน้นย้ำจุดนั้น พูดกันถึงแต่ในแง่ดีๆ เรื่องขุ่นข้องใจในสนามก็คงจากไปแหละค่ะ เหมือนลิ้นกระทบฟัน เป็นแผลไม่นานก็ต้องมาร่วมกันทำงานย่อยอาหารต่อด้วยกันอยู่ดี
กรรมการก็นักกีฬา นักกีฬาก็ไปเป็นกรรมการ เราหยวนๆกันอยู่แล้วค่ะ ชนะก็ดีใจ แพ้ก็โกรธนิดหน่อย เอ๊ย...ดีใจน้อยหน่อย นะคะ...นะคะ...
เห็นด้วย ว่า อย่าให้ กีฬาทำลายความสามัคคีเลย
ต้องตระหนักว่าวัตถุประสงค์ของการเล่นกีฬาคืออะไร คิดว่าถามไปก็ตอบได้กันทุกคน ^_^
ก็เพื่อให้ออกกำลังกาย ให้มีความสามัคคี ให้ผ่อนคลายความเครียด ให้รู้จักแพ้บ้าง รู้จักชนะบ้าง และที่สำคัญรู้จักให้อภัยกันไม่ใช่หรือ ^_^
ไม่ใช่กีฬาระดับโลกสักน้อย จะเล่นเอาเป็นเอาตายกันไปทำไม จะเล่นแรงๆ ให้เจ็บกายเจ็บใจกันไปทำไม มันสนุกหรือ มันทำให้สามัคคีกันหรือ มันทำให้หายเครียดหรือ รางวัลคือเงินสิบล้าน บ้าน 1 หลัง รถยนต์ 1 คันหรือ ก็ไม่ใช่ ^_^
อย่าคิดว่าแพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร แพ้ก็ใช่ว่าจะต้องศักดิ์ศรี ชนะก็ใช่ว่าจะวิเศษเลิศลอย เล่นสนุกๆ แบบมีน้ำใจนักกีฬา ถึงแพ้ก็มีคนชื่นชมปรบมือให้ ดีกว่าที่จะชนะแต่สร้างศัตรูและความบาดหมางไว้มากมาย ไม่ดีกว่าหรือ ^_^
มันก็เป็นแค่เกม ไม่ชนะก็แพ้หรือไม่ก็เสมอก็เท่านั้น แพ้หรือชนะในเกมกีฬา ก็ไม่ได้หมยความว่าจะแพ้หรือชนะไปหมดทุกเรื่อง ชนะจริงๆ คืออะไร ไม่ใช่การชนะใจตัวเองและคนอื่นหรอกหรือ ^_^
มาเล่นสนุกกันดีกว่าเนอะ ^_^
สู้! สู้!
เห็นด้วย ว่า อย่าให้ กีฬาทำลายความสามัคคีเลย
ต้องตระหนักว่าวัตถุประสงค์ของการเล่นกีฬาคืออะไร คิดว่าถามไปก็ตอบได้กันทุกคน ^_^
ก็เพื่อให้ออกกำลังกาย ให้มีความสามัคคี ให้ผ่อนคลายความเครียด ให้รู้จักแพ้บ้าง รู้จักชนะบ้าง และที่สำคัญรู้จักให้อภัยกันไม่ใช่หรือ ^_^
ไม่ใช่กีฬาระดับโลกสักน้อย จะเล่นเอาเป็นเอาตายกันไปทำไม จะเล่นแรงๆ ให้เจ็บกายเจ็บใจกันไปทำไม มันสนุกหรือ มันทำให้สามัคคีกันหรือ มันทำให้หายเครียดหรือ รางวัลคือเงินสิบล้าน บ้าน 1 หลัง รถยนต์ 1 คันหรือ ก็ไม่ใช่ ^_^
อย่าคิดว่าแพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร แพ้ก็ใช่ว่าจะต้องศักดิ์ศรี ชนะก็ใช่ว่าจะวิเศษเลิศลอย เล่นสนุกๆ แบบมีน้ำใจนักกีฬา ถึงแพ้ก็มีคนชื่นชมปรบมือให้ ดีกว่าที่จะชนะแต่สร้างศัตรูและความบาดหมางไว้มากมาย ไม่ดีกว่าหรือ ^_^
มันก็เป็นแค่เกม ไม่ชนะก็แพ้หรือไม่ก็เสมอก็เท่านั้น แพ้หรือชนะในเกมกีฬา ก็ไม่ได้หมยความว่าจะแพ้หรือชนะไปหมดทุกเรื่อง ชนะจริงๆ คืออะไร ไม่ใช่การชนะใจตัวเองและคนอื่นหรอกหรือ ^_^
มาเล่นสนุกกันดีกว่าเนอะ ^_^
สู้! สู้!
อย่าเพิ่งตีความหมายกันแบบนั้นสิครับ ตัวผู้คิดเห็นเองไม่มีอะไรแบบที่ทุกคนคิดอยู่หรอกครับ เข้าใจและเข้าใจทุกคน แค่เพียงเห็นภาพแล้วนำมาแซวกัน ถ้าทุกคนที่กำลังดูฟุตบอลโลกอยู่ในขณะนี้ เมื่อมีภาพreplay ตอนรกคุณอาจเห็นด้วยกับกรรมการแต่พอดูภาพล้วกลับเห็นความเป็นจิงแล้วเราก็เห็นด้วยกับภาพ ผู้คิดเองไม่ได้คิดจิงจังขนาดนั้นเพียงแค่เห็นภาพแล้วหยิบยกขึ้นมาแซวไม่นึกว่า
เรื่องมันจะบานปลายถึงขนาดนี้ ลองนำมาคิดแบบขำๆในอีกมุมมองหนึ่งสิครับแล้วเราจะได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณเห็นอยู่นั้นมันไม่มีอะไรที่แน่นอนและเป็นจริงอย่างที่เราเห็นและอย่างที่เราคิดเพราะสิ่งที่เราเห็นขณะนั้นมันอาจจะไม่ใช่ในสิ่งที่เราคิดและสิ่งที่เราคิดมันก็อาจจะไม่ใช่อย่างที่เราเห็นอยู่ก็ได้ อย่างภาพที่เห็น ผู้คิดเห็นเองก็เคยเป็นกรรมการตัดสินและก็มีบ้างที่เป็นแบบภาพนี้แล้วผู้คิดเห็นก็กลับมาคิดว่าทำไมเรามองไปอีกมุมหนึ่งและจะถามตัวเองต่อไปอีกว่าทำไมเรามองอย่างนั้น มองและคิดแบบนี้ต่างหากล่ะที่จะทำให้เราได้อะไรที่ดีๆมากกว่าที่เราได้อยู่ และสิ่งนี้ต่างหากล่ะที่ผู้คิดเห็นได้มากกว่าแกมกีฬาที่ได้แค่การออกกำลังกาย และผู้คิดเห็นเองก็ไม่ได้มุ่งหมายที่จะทำลายความสามัคคีระหว่างชั้นแต่อย่างใด “อันว่าจิตมนุษย์ยากแท้จะหยั่งถึงจริงๆ” อย่างที่ใครๆคิดอยู่ในขณะนี้
สุดท้ายผู้คิดเห็นเองต้องกราบขอโทษที่ทำให้ต้องคิดกันไปแบบนั้น
เข้าใจและเข้าใจครับ