ทบทวนชีวิตตัวเอง

          ฉันลืมตาดูโลกเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2530 พ่อแม่คอยเลี้ยงดูฉัน ให้ความรักความอบอุ่น ดูแลเอาใจใส่ฉันตั้งแต่เล็กจนโต ท่านได้ส่งให้ฉันได้เล่าเรียนหนังสือ และคอยอบรมสั่งสอนให้ฉันเป็นคนดี ถือได้ว่าท่านทั้งสองเป็นครูคนแรกที่มอบความรู้ให้ คอยให้คำแนะนำที่ดี และเป็นที่ปรึกษาในเรื่องต่างๆ บางครั้งเมื่อฉันมีเรื่องที่ไม่สบายใจ ฉันก็จะปรึกษาท่านอยู่เสมอ

          ในวันนี้พ่อแม่ได้ส่งฉันเรียนหนังสือจนจบปริญญาตรี ท่านดีใจและภูมิใจมากที่ฉันได้รับปริญญา และฉันก็ได้ทำงานอย่างที่พ่อแม่ตั้งใจหวังไว้ และฉันก็มีน้องชายอีกคนหนึ่ง อายุห่างกันหลายปีมาก ฉันจะช่วยพ่อแม่ส่งน้องเรียนหนังสือจนจบ เพื่อจะได้แบ่งเบาภาระของพ่อแม่ ถึงแม้ว่าพ่อแม่ของฉันจะไม่ได้เรียนหนังสือจบสูงๆ แต่ฉันก็ภูมิใจและดีใจมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกของท่าน

        เมื่อฉันเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา...ฉันก็อยากได้สิ่งต่างๆ ที่ตนเองปรารถ ไม่ว่าจะเป็นอยากได้ notebook  อยากได้รถยนต์ แต่ฉันก็จำคำที่พ่อแม่ท่านได้สอนไว้อยู่เสมอๆคือต้องรู้จัก "ความพอเพียง"

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาให้กำลังใจ
• ชอบคำว่า พอเพียงครับ