ลุมพินีวัน สถานที่ประสูติ

เราจะเป็นผู้เลิศที่สุดในโลก

ลุมพินี (Lumbini) มีความสำคัญยิ่งต่อพุทธศาสนิกชนทุกคน เพราะที่นี่คือที่ประสูติพระพุทธองค์จากพระครรภ์ของพระพุทธมารดา ใต้ต้นสาละ(ต้นรัง) ในสมัยพุทธกาลลุมพินีเป็นอุทยานที่รื่นรมย์ใช้ประโยชน์ร่วมกันระหว่างกรุงกบิลพัสดุ์และกรุงเทวทหะ ฝ่ายพระมารดา ในอดีตเรียกว่าลุมมินเด (Lummindei) อยู่ห่างจากพรมแดนอินเดีย ๑๐ กิโลเมตร ๒๕ กิโลเมตรจากพรมแดนด่านโสนาลี เมื่อก่อนพ.ศ. ๘๐ ปี พระนางเจ้าสิริมหามายา มีพระครรภ์แก่ มีความปรารถนาจะไปประสูติพระโอรสที่นครเทวทหะอันเป็นบ้านของพระนางเอง พระเจ้าสุทโธทนะก็ไม่ขัดข้องจึงได้จัดเตรียมกองทหารตามเสด็จอารักขา เมื่อมาถึงอุทยานลุมพินีที่ร่มรื่นจึงปวดพระครรภ์ และให้ประสูติพระกุมารที่นี่ ขณะที่ออกจากพระครรภ์ของมารดา พระกุมารสามารถสามารถเดินได้ ๗ ก้าวโดยมีดอกบัวรองรับทุก ๗ ก้าวอันเป็นปาฏิหาริย์ของพระกุมารที่จะได้เป็นพระศาสดาของโลก พระองค์เปล่งอาสภิวาจา(วาจาอาจหาญ)ว่า อคฺโคหมสฺมิ โลกสฺส เชฏฺโฐหมสฺมิ โลกสฺส เสฏฺโฐหมสฺมิ โลกสฺส อยมนฺติมา ชาติ นตฺถินาทิ ปุนพฺภโวติ แปลว่า เราเป็นเลิศที่สุดในโลก เราเป็นผู้เจริญที่สุดในโลก เราเป็นผู้ประเสริฐที่สุดในโลก ชาตินี้จะเป็นจะเป็นชาติสุดท้าย ภพใหม่จะไม่มีแก่เราอีก เหตุการณ์ในครั้งนี้ตรงกับวันขึ้น ๑๕ เดือน ๖ พระจันทร์เสวยฤกษ์วิสาขะ พ.ศ.๒๔๘ พระเจ้าอโศกมหาราช เสด็จธรรมยาตราจาริกแสสวงบุญโดยการนำของพระโมคคัลลีบุตรติสสเถระ ได้เสด็จมาที่ลุมพินีซึ่งขณะนั้นกลายเป็นสังฆารามมีพระสงฆ์จำพรรษาแล้ว ทรงโปรดให้สร้างวิหารมายาเทวีขึ้นกับทั้งโปรดให้สร้างเสาหินจารึกการประสูติของพระศาสดาไว้ที่นี่ การเสด็จมาในครั้งนี้ได้ทำหลังจากการขึ้นครองราชย์สมบัติที่นครปาฏลีบุตร (ปัฏนะ) ๒๐ ปี พ.ศ.๒๓๙๘ เกิดกบฏขึ้นที่อินเดีย เรียกว่า กบฏชีปอย เพื่อต่อต้านการยึดครองของอังกฤษ เมื่อทำท่าจะลุกลามใหญ่โตจนยากต่อการควบคุม อังกฤษจึงขอคามช่วยเหลือจากเนปาลให้ส่งกำลังทหารเข้าช่วย พระเจ้าสุเรนทระ กษัตริย์เนปาลทรงพิจารณาแล้วว่า อังกฤษไม่มีทางแพ้และไม่มีทางปล่อยอินเดียแน่จึงตัดสินใจเข้าร่วมอังกฤษ สั่งทหารเข้าช่วยเหลือทหารกรุข่าของเนปาลยึดได้หลายเมืองแล้วสงครามก็สิ้นสุดลงโดยฝ่ายเจ้านายคืออังกฤษชนะเหมือนเดิม เพื่อตอบแทนแก่เนปาลอังกฤษจึงมอบพื้นที่เขตลุมพินีให้เนปาลเป็นรางวัล ตั้งแต่นั้นมาบริเวณลุมพินีและกบิลพัสดุ์จึงตกอยู่ในการปกครองของเนปาลตั้งแต่นั้นมา พ.ศ.๒๔๓๙ นายฟูห์เรอร์(Fuhrer) ชาวอังกฤษ ได้พบเสาหินของพระเจ้าอโศกมหาราชที่ลุมพินี จากนั้นจึงได้นำข้อความที่จารึกไปให้สมาคมเอเชียได้ศึกษา จึงทำให้รู้ว่าที่นี่เป็นที่เกิดของพระพุทธองค์ ก่อนหน้านี้แดนประสูติของพระศาสดายังมืดมน พ.ศ.๒๕๑๐ อูถั่น (U-than) อดีตเลขาธิการสหประชาชาติได้เดินทางมาเยี่ยมลุมพินี เห็นสภาพที่ปราศจากการดูแล จึงเสนอให้สหประชาชาติเป็นผู้เข้ามาพัฒนา การพัฒนาจึงดำเนินมาลำดับ ได้จัดมาสเตอร์แปลนอย่างสวยงาม จากนั้นอพยพราษฎรที่อาศัยอยู่โดยรอบออกไป ๑๒ ครอบครัวพร้อมจ่ายค่าชดเชยให้ แล้วกันพื้นที่ไว้จำนวน ๖๐๐๐ ไร่แล้วพัฒนาตามลำดับ ปัจจุบันองค์การยูเนสโก ได้ประกาศให้ลุมพินีวันเป็นมรดกโลก ตั้งแต่พ.ศ.๒๕๔๐