นักเดินทางหลายคนต่างกล่าวขานถึง Seattle ว่าเป็นเมืองที่ได้ชื่อว่า สวยที่สุดของประเทศสหรัฐอเมริกา ผู้เขียนรู้สึกยินดีเล็กน้อยที่จะได้ไปเยือนมลรัฐแห่งนี้ สาเหตุที่ยินดีเพียงน้อยนิดเนื่องจากอยู่ในช่วงรอยต่อระหว่างฤดูหนาวสู่ฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งหิมะละลายเกือบหมดแล้ว คงได้เห็นแต่ภาพต้นไม้ยืนกางกิ่งก้านสาขาไร้ใบอย่างหดหู่ท่ามกลางอากาศอันหนาวเย็น ประกอบกับเป็นระยะเวลาเพียงสั้นๆ ที่มาปฏิบัติภารกิจงาน Community Visit แต่เมื่อมีคำว่า Visit ต่อท้ายคงได้มีโอกาสได้ท่องเที่ยวบ้าง
คุณ Chareler ผู้ประสานงานดีเด่นขององค์กร CIEE ยืนถือป้ายข้อความเป็นชื่อของผู้เขียนคอยอยู่บริเวณรับกระเป๋าเดินทาง เธอทำงานเป็นอาสาสมัครให้กับองค์กรนี้มานานเป็นสิบปีเช่นกัน แม้เธอจะไม่เคยรู้จักองค์กรเอเอฟเอสฯ มาก่อนแต่ด้วยพื้นฐานและจุดมุ่งหมายเดียวกันจึงใช้เวลาพูดคุยไม่นานนักเธอก็เริ่มเข้าใจ ระหว่างการนั่งรถของเธอไปสู่ชุมชน ได้พูดคุยถึงลักษณะงานขององค์กรฯ ในเรื่องการคัดเลือกผู้เข้าร่วมโครงการ การเตรียมความพร้อมของการรับรอง-ดูแลผู้เข้าร่วมโครงการฯที่นี่ แต่ดูเหมือนว่าเธอไม่ค่อยจะต้องการพูดเรื่องเหล่านี้สักเท่าไหร่ ขนาดถามถึงคำเต็มของ CIEE เธอยังบอกว่า...จำไม่ได้ จึงเปลี่ยนเรื่องพูด-คุยมาเป็นเรื่องครอบครัวซึ่งดูจะถูกใจเธอมาก ใช้เวลา ๑ ชั่วโมง ๓๐ นาทีในการเดินทางจากสนามบิน Seattle มาสู่เมือง Marysville บ้านของเธอ ซึ่งคุณ Matt สามีต่างวัยเกือบ ๑๐ ปีของเธอพักผ่อนคอยอยู่บ้าน
คุณ Matt สุขภาพไม่ดีต้องคอยให้อ๊อกซิเจนทุก ๓ ชั่วโมงแต่สุขภาพจิตดีเยี่ยม คนวัยนี้ชื่นชอบที่จะได้พูดคุยเรื่องเก่าๆในอดีตที่ผ่านมาซึ่งเหมาะกับผู้เขียนที่ชอบเรียนรู้เรื่องราวทางประวัติศาสตร์ ความชอบมักจะเปลี่ยนไปตามวัยพี่เพิ่มขึ้น แต่เรื่องการท่องเที่ยวธรรมชาติเป็นมาตั้งแต่วัยเด็กแม้จะก้าวล่วงมาหลายสิบฤดูฝน(ก็ชอบฝนนี่นา) ความชอบก็ไม่แปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลาที่ผันผ่าน คุณ Matt นำสมุดโน๊ตเล่มสวยดูคลาสสิคอายุ ๒๑ ปีมาให้เขียนชื่อที่อยู่บันทึกไว้ นับได้ว่าผู้เขียนเป็นคนที่ ๑๕ ที่ได้สิทธิ์บันทึกชื่อลงในสมุดบันทึกแห่งประวัติศาสตร์ของคุณ Matt นอกจากนั้นเขาได้นำภาพแต่งงานของพ่อ-แม่ที่เก็บมากว่า ๑๐๐ ปีมาอวดโฉม และภาพที่ยังเด็กๆเมื่อ ๖๐ กว่าปีก่อนมาให้ชมประกอบการเล่าเรื่องแห่งความหลังอย่างมีความสุข
คุณ Charler พาไปทานอาหารไทย ผู้เขียนสั่งผัดขี้เมากุ้ง และแนะนำผัดไทยให้เธอซึ่งเหมาะกับผู้ที่ไม่เคยลิ้มรสชาติของอาหารไทยมาก่อน หลังทานอาหารดูเธอเริ่มมีทีท่าจะชอบอาหารไทยบ้างแล้ว บางคนไม่กล้าลองรับประทานอาหารใหม่ๆ นับว่าเป็นเรื่องน่าเสียดายยิ่งนัก ร้านอาหารไทยในต่างแดนคุ้นเคยกับการปรุงรสชาติให้ถูกลิ้นของชาวต่างชาติ จึงไม่ค่อยถูกปากกับคนไทยเช่นผู้เขียน มากนัก คล้ายๆกับไม่ใช่รสชาติไทยแท้ดั้งเดิม ( Not Authentic Thai Taste)
ตกแต่งร้านสไตล์ไทยๆ.....ดูสวยงามแปลกตา....นอกจากรสชาติของอาหารแล้ว
การเสริมสร้างบรรยากาศก็เป็นส่วนหนึ่งที่สามารถดึงดูดลูกค้าได้มาก
เนื่องจากครอบครัวอุปถัมภ์ของกิจกรรม Community Visit ครั้งนี้สะดวกจะรับรองในช่วงเย็น ผู้เขียนจึงมีเวลาพักผ่อนช่วงรอเวลา นึกถึงยามที่มีชาวต่างชาติพาคณะฯ มาเยือนในโครงการ Community Visit ที่ประเทศไทย.... หากไปในเขตจังหวัดกำแพงเพชร ผู้เขียนจะติดต่อหาครอบครัวอุปถัมภ์ให้ กำหนดตารางการทำกิจกรรมต่างๆ ที่ให้ความรู้และประสบการณ์อันเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตตามประเพณี-วัฒนธรรมไทยและมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นน่าภาคภูมิใจของชาวไทย รวมทั้งพาไปทัศนศึกษานอกสถานที่ เรียกว่า จับหันซ้าย-หมุนขวา เดินหน้า- ถอยหลัง ด้วยความปรารถนาดี ... นึกถึงใจเขา-ใจเรา ตาเกือบจะปิดเพราะอ่อนเพลียจากการเดินทาง แต่เพื่อมารยาทที่ดี …. Hi ! I am O.K. กลายเป็นตุ๊กตาไขลาน…..(ไม่ใช่ตุ๊กตาเสียกบาลนะจ๊ะ ….)
อดทนรออีกนิดแล้วกัน คงจะได้เห็นความงามของ Seattle เมืองที่ได้ชื่อว่า สวยที่สุดของประเทศสหรัฐอเมริกา
เข้ามาติดตามครับ
ความงามของ Seattle มลรัฐที่ได้ชื่อว่า สวยที่สุดของประเทศสหรัฐอเมริกา
คิดถึงเธอจังเลย เธอเดินทางครั้งนี้ ดูเหมือนว่า เราก็เดินทางไปกะเธอด้วยแหละ อิอิอิ
ฝันว่าไป
ระยะนี้เราต้องเทียวเข้า นนท์ เพราะต้องกลับไปดู ตกแต่งบ้าน เพื่อ .... รอเธอลงจากเครื่องแล้วก็มาแวะบ้านเรา
อะฮ่า ... ไปทานข้าวด้วยกันเนาะ
ไปเที่ยวในดินแดงสีแดงกันไหมล่ะเพื่อน ...
สัปดาห์หนังสือแล้วนะเธอ
สวัสดีค่ะ
คุณ กอไก่ จ๊ะ
* วันนี้ใส่เสื้อสีแดงด้วยล่ะ (หลังจากที่ไ่ม่ยอมใส่มาเกือบ ๕ ปี) เพื่อให้กำลังใจกลุ่มคนเสื้อแดงได้คิดไตร่ตรองอย่างรอบคอบ คิดวิเคราะห์ให้มากๆ ถึงการกระทำในสิ่งที่สมควร คำนึงถึงสิ่งที่เหมาะสมอันเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมของประเทศชาติจริงๆและเพื่อพ่อหลวงฯ ของไทย
* มีหนังสือที่ยังไม่แกะพลาสติกห่อหุ้มปกอีกหลายเล่มวางรออยู่จ้ะ
* ขอบคุณนะจ๊ะ!