บทกลอน...ยิ้มได้ทั้งน้ำตา


อยู่ดีๆ...มาแกล้งน้องให้ร้องไห้                น้ำตาไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้าง

หาคนปลอบรอบกายไม่มีทาง                 ให้อ้างวางหวั่นไหวใจอยู่คนเดียว

อยู่ดีๆ...ยินเสียงเพลงพี่มีมาให้                กำลังใจปลอบขวัญได้ไม่โดดเดี่ยว

เหมือนทุ่งทองก่อนโน้นเฝ้าคอยเคียว        ประเดี๋ยวเดียวพี่มาปลอบหายตกใจ

เสียงเพลงพี่เหมือนดั่งมือเช็ดสองแก้ม       น้องจึงแย้มเสียงสรวลหัวเราะได้

รอยน้ำตาเกลื่อนแก้มลบเลือนไป              หยุดร้องไห้กลับยิ้มได้ทั้งน้ำตา

 

หมายเลขบันทึก: 348044เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2010 19:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน 2012 15:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • ออกจากใจแล้วเพลงจะออกมาดี น้ำตา ความผิดหวังทำให้เกิด ศิลปิน.....
  • น้ำคำเศร้า ๆ ร้องเพลงก็เพราะ เขียนเพลงก็ดีวันดีคืน....

สวัสดีค่ะ

เป็นบทกลอนที่บอกความรู้สึกได้ชัดเจนมากๆเลยนะคะ

ยินเสียงเพลง   ปลอบขวัญ   ยามหวั่นไหว

เมื่อเหงาใจ  หม่นหมอง    จนร้องไห้

มีเสียงเพลง  แว่วมา   ครั้งคราใด

ก็สุขใจ   ยิ้มได้   ทั้งน้ำตา

อันนี้   ขอร่วมแจมด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมชมผลงาน...มือโปรทั้ง 2 ท่าน P & P (ศิษย์พี่)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท