รากเหง้าของ R2R

ช่วงบ่ายวันนี้หลังจากที่เชียงใหม่เกิดพายุลมแรงแต่ฝนกลับไม่แรงตามลม หลังจากที่ต้องไปทำหน้าที่กรรมกรอยู่กลางแดด แต่ไม่สามารถทำงานอยู่กลางฝน วันนี้ผมจึงได้เลิกงานเร็ว เก็บข้าวเก็บของหนีลมหนีฝน แต่ก็ถือว่าเป็นโอกาสดีที่ได้เข้ามาอ่านบันทึก เรื่อง R2R ที่ศิริราช ของท่าน Prof. Vicharn Panich ที่ท่านได้บันทึกไว้ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 10 กันยายน 2549 ซึ่งวันนี้คุณ ✿อุ้มบุญ✿ ได้เข้าไปแสดงความคิดเห็นทำให้บันทึกนี้กระเด้งขึ้นมาในหน้าแรก ผมจึงมีโอกาสคลิ๊กตามเข้าไปอ่าน

เมื่ออ่านแล้วอาจพูดได้ว่า บันทึกนี้เป็นบันทึกเดียวก็ว่าได้ที่ผมรู้สึกดีกับ R2R (Research to Routine)

เพราะผมเองมั่นใจอยู่ลึก ๆ ว่าเวลาคนไทยจะคิดทฤษฎีอะไรออกมามักจะต้องเป็นทฤษฎีที่จะต้อง "ดี" เสมอ แต่ทว่าเมื่อลงมือปฏิบัติก็มักจะผิดเพี้ยนหรือหลงทิศหลงทาง

บันทึกนี้ ( R2R ที่ศิริราช ) จึงเป็นบันทึกที่เปรียบเสมือนแผนที่ฉบับดั้งเดิมที่ชี้ทางบอกว่าขุมทรัพย์ของผู้ที่จะทำ R2R นั้นจะต้องเดินไปตามทิศทางใด

ปกติแล้วผมจะไม่อ่านบันทึกซ้ำ คือเปิดอ่านครั้งเดียวพอ หรือไม่ก็อ่านเฉพาะหัวข้อแล้วก็ขอผ่าน

แต่บันทึกนี้ เป็นบันทึกที่จะต้องใช้เวลาถอดความในทุกตัวอักษร และตีความในระหว่างบรรทัดให้ชัดเจน เพื่อที่จะทำความเข้าใจในการที่จะมองเห็นความเปลี่ยนแปลงไประหว่างผู้วางแนวคิดกับผู้ปฏิบัติ

ผมมีความคิดเห็นส่วนตัวว่า บุคลากรหรือองค์กรที่กำลังทำ R2R อยู่ทุก ๆ คน ทุก ๆ องค์กร ควรที่จะเข้ามาอ่านบันทึกนี้และ print ข้อความในบันทึกนี้  (R2R ที่ศิริราช) ไปแจกเพื่อให้คนหน้างานที่กำลังทำ R2R อยู่ได้รู้และเข้าใจรากเหง้าของ R2R อย่างแท้จริง

 

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

๒๙ มีนาคม ๒๕๕๓