เรื่องเล่าจากพยาบาลจิตเวช
วันหนึ่งได้คุยผู้ป่วยหญิงคนหนึ่ง คุยเสร็จก็เดินออกไปจากเตียงของเธอ เธอลุกขึ้นมาแล้วเรียกเรากลับคืนไป บอกเราว่า พี่..มาเอาจมูกของพี่คืนไป เราถามเธออธิบายต่อไม่ได้ นอกจากนอนคลุมโปง
ในความเจ็บป่วยทางจิตเวช มีอาการหลายๆ อย่างที่บอกอาการทางจิต เช่น หูแว่ว ประสาทหลอน หวาดระแวง พฤติกรรมเปลี่ยน อารมณ์เปลี่ยน สังคมเปลี่ยนแปลงไป การรับรู้ผิดปกติ บางคนก็เลยพูดแปลกๆ
ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่วันนั้นเป็นวันที่เธอคุยมากที่สุดแล้ว ปกติจะแยกตัวไม่มีปฏิสัมพันธ์กับใคร
เข้าใจการเจ็บป่วยทางจิตสักนิด เปิดโอกาสให้เขาอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข อาการทั้งหมดเกิดจากตัวโรค สารเคมีในสมองที่มันเปลี่ยนแปลงไป และหลายปัจจัยที่ส่งเสริม เขาไม่ได้แกล้งทำ
ใส่ใจพามารักษาต่อเนื่อง ไม่ขาดยา ให้คุณค่าในตัวเขา มีการสื่อสารที่ดีในครอบครัว ไม่พูดประชดประชัน ท้าทาย หรือเข้าไปยุ่งเกี่ยวคุกคามความเป็นส่วนตัวเขามากเกินไป แค่นี้ก็มีส่วนช่วยเขาได้มากทีเดียว
ความเห็น (4)
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆ นี้
ขอบคุณ คุณปริมปรางค่ะ
ผู้ป่วยจิตเวชน่าเห็นใจค่ะ
ward จิตเวชมีอะไรแปลกๆเยอะ
เจอคนที่รู้จัก มักจะแซวว่า
ใกล้หรือยัง...
สวัสดีค่ะน้องวุฒิ
ขอบคุณค่ะ
หลายเรื่องราวเราได้เรียนรู้เนาะ