การแบ่งระดับความรุนแรงของความเสี่ยง
1. ความเสี่ยงทางคลินิก แบ่งเป็น 9
ระดับดังนี้
A : เหตุการณ์ซึ่งมีโอกาสที่จะก่อให้เกิดอุบัติการณ์
เช่น เกือบ off ICD ผิดคน แต่ตรวจพบก่อน
เนื่องจากมีการย้ายเตียงผู้ป่วยและแพทย์คิดว่าอยู่เตียงเดิม
หรือเขียนใบ request X-ray/lab ผิด แต่ยังไม่ทันได้ order
หรือพื้นทางเดินเปียกเสี่ยงต่อการลื่นล้ม เป็นต้น
B : เกิดอุบัติการณ์ขึ้น
แต่ไม่ส่งผลถึงผู้ป่วย เช่น ส่งผู้ป่วยไป x-ray ผิดคน
แต่ยังไม่ทันได้ x-ray หรือ
จ่ายเลือดผิดแต่ตรวจสอบพบก่อนที่จะให้ผู้ป่วย หรือแพทย์ set
ผ่าตัดผิดคน / ผิดข้าง แต่ทราบก่อนที่หอผู้ป่วยจะเตรียมผ่าตัดผู้ป่วย
หรือเภสัช ฯ จ่ายยาผิดแต่ดักจับพบก่อน เป็นต้น
C: เกิดอุบัติการณ์กับผู้ป่วย
แต่ไม่ทำให้ได้รับอันตราย เช่น แพทย์ set ผ่าตัดผู้ป่วยผิดราย
ผู้ป่วยได้รับการเตรียมผ่าตัดผิดไปแล้วแต่ยังไม่ได้รับการผ่าตัด หรือ
x-ray ผู้ป่วยผิดข้าง / ผิดคน แต่ผู้ป่วยไม่ได้รับอันตราย
หรือเจาะเลือดผู้ป่วยผิดราย แต่ทราบก่อนที่จะส่งไป หรือให้ยา MTV
ผิดเวลา เป็นต้น
D : เกิดอุบัติการณ์กับผู้ป่วย
และต้องการการเฝ้าระวัง เพื่อให้มั่นใจว่าไม่เกิดอันตราย
หรือต้องมีการบำบัดรักษา เช่น
ผู้ป่วยตกเตียงแล้วต้องมีการสังเกตอาการ/เฝ้าระวังอาการเปลี่ยนแปลงทางระบบประสาท
( neurological signs )แต่ไม่มีการรักษาอื่นเพิ่มเติม
E : เกิดอุบัติการณ์กับผู้ป่วย ส่งผลให้เกิดอันตรายชั่วคราวและต้องมีการบำบัดรักษา
เช่น ผู้ป่วยตกเตียง ศีรษะแตกต้องให้แพทย์เย็บแผล
F : เกิดอุบัติการณ์กับผู้ป่วย ส่งผลให้เกิดอันตรายชั่วคราวและต้องนอนโรงพยาบาล
หรืออยู่โรงพยาบาลนานขึ้น
G : เกิดอุบัติการณ์กับผู้ป่วย ส่งผลให้เกิดอันตรายถาวร
H : เกิดอุบัติการณ์กับผู้ป่วย ส่งผลให้ต้องทำการช่วยชีวิต