คนสองใจ

การไปร่วมงานประชุมใหญ่ที่อิมแพ็คเมื่อต้นเดือนมีนาคม มีอะไรที่เอ๊ะกับตัวเองเหมือนกัน

ความรู้สึกก่อนเดินทางไปกับเมื่อไปแล้วกลับมาดูเหมือนไม่มีอะไรแตกต่าง แต่เมื่อให้เวลาตัวเอง หน่วงตัวเองให้ช้าลง ถามตัวเองซ้ำๆ ที่ดูเหมือนไม่มีอะไรต่างกลับมีอะไรที่ต่างซ่อนอยู่ลึกๆ

มีอะไรตกผลึกและเรียนรู้ที่สามารถบันทึกเอาไว้อ่านได้บ้างหรือเปล่า เป็นคำถามที่ถามตัวเองมาหลายวันก่อนลงมือเขียน

เอาเป็นว่าลองทบทวนความรู้สึกก่อนเดินทางไปร่วมดูสักหน่อยก็ไม่เลว หน่วงความคิดให้ช้าลง ค้นหาความรู้สึกให้เจอ

อืม เจอแล้ว ที่แท้ในความรู้สึกลึกๆมีความเบื่อหน่ายแฝงอยู่ เป็นความเบื่อหน่ายที่เกิดขึ้นจากอัตตาตัวตนนำพาไป แล้วเสริมเติมต่อด้วยแง่มุมความคิดที่พาไปตกอยู่กับร่องอารมณ์นี่เอง

ความหน่ายที่ตัวตนนำพาเป็นเสียงที่ดังขึ้นมาให้ได้ยินว่า "มาลงที่เราอีกแหละ"

ความคิดที่เข้ามานำพาดังขึ้นในห้วงคะนึงเป็นคำถาม ทำนองว่า "เอ๊ะ แล้วทำไมเอ็งไม่ไปเรียนรู้ด้วยเล่า"

ดีใจกับตัวเองเหมือนกันที่เวลาได้ิยินเสียงเหล่านี้ดังขึ้นในหัว มักจะเกิดคำถามตามมาแล้วได้ใคร่ครวญ

แต่ก่อนเวลาใคร่ครวญก็จะทำแบบถามๆๆๆๆ แล้วเมื่อได้เรียนรู้ว่าการเอาแต่ถามนั้นสามารถนำพาไปสู่การตัดสินใจที่หาความลงตัวไม่ได้ก็มี ให้ผลชนะ-ชนะในทุกๆมุมและไม่เบียดเบียนกันไม่ได้ก็มี ฉันก็หันมาผสมปนเปกับการวางความคิดลงซะ วางความไม่อยากลงซะก่อน แล้วจึงใคร่ครวญ

คราวนี้การใคร่ครวญใช้การชั่งระหว่างคำถามเกี่ยวกับการไม่เบียดเบียนและการเบียดเบียนตนที่สามารถเป็นผลของความคาดหวังที่คนอื่นมีต่อตัวฉันกับการให้คนอื่นของตัวฉัน ความคาดหวังต่อตัวเองของฉันกับการรับจากคนอื่น

ผลของการชั่งเร็วๆ ทำให้คำตกปากรับคำว่า "ลงทะเบียนไปก่อน" ออกจากปากบอกตอบรับออกไป บอกไปเพื่อให้ผู้คนลดความคาดหวังว่าไปแล้วก็คงไม่สามารถอยู่ทำหน้าที่ตามคาดหวังได้ทุกวัน

ได้เห็นผลของการตัดสินใจทำให้เกิดรอยยิ้มของผู้คาดหวัง ในขณะที่ใจฉันรู้สึกเบื่อๆ การจำยอมนั่นแหละที่ทำให้เบื่อ

วันนี้ก็มาเริ่มเอ๊ะ "เบื่อ" นี่เป็นจี๊ดแบบอ่อนๆหรือเปล่า

การพาตัวเข้าร่วมงานประชุมใหญ่นี้นจึงคล้ายๆไม่ได้เอาใจไปในงานด้วย

โชคดีที่มีนางฟ้า ๒ สาวไปนอนร่วมห้องจนถึงวันสุดท้ายของงาน สาวๆจึงทำหน้าที่เป็นตัวกวนใจฉันให้เข้าที่ไปโดยที่พวกเธอก็ไม่รู้ตัว

เธอแค่วางบทร่วมทางกับฉันทุกเช้าแล้วทำให้ฉันไปถึงสถานที่จัดงานทุกวันได้แค่นี้เองแหละ ใจฉันก็เริ่มเข้าที่ลงมือเรียนรู้ ใจที่แง้มปิดด้วยความเบื่อก็เริ่มเปิดอ้าออก

ถ้าถามว่าในความเบื่อนั้น มีความอยากอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่า คำตอบมันออกมาว่า มีซิ อยากเจอบรรดามวลมิตรที่เคยพบหน้าในงานหลายๆคน

ความอยากทดสอบวิธีคิดและการตัดสินใจในชีวิตให้ด้วย คิดว่าไหนๆก็เดินทางออกจากบ้านแล้วใช้เวลาให้คุ้มดีกว่า ให้เวลากับสิ่งที่ใจอยากไปซะก่อนเป็นการเติมพลังมาช่วยลดทอนความเบื่อ ตัดสินใจออกจากบ้านก่อนกำหนดการประชุม ๒ วัน เผื่อเวลาให้ได้ทำสิ่งที่ใจอยาก

แล้วก็รู้ว่าเป็นคนหลายใจอยู่ทีเดียว อยากไปเหนือก็อยากไป ไปแถวภาคกลางใกล้ๆก็อยากไป ไปแถบอีสานก็อยากไป ทบทวนแล้วก็เลือกอยู่หลายรอบ แล้วก็เลือกไม่ลงตัวสักที จนเลิกเลือก ปล่อยไว้จนคืนวันก่อนเดินทาง การเลือกจึงตกผลึกที่ตกลงใจในทันทีทันควัน มีคำตอบให้ตัวเองเสร็จสรรพ ได้หรือไม่ได้ไปไม่ว่ากัน แล้วก็ได้ไปถึงจุดหมายปลายทางที่อยากไปแล้วจนได้ ใช้เวลาเก็บเกี่ยวพลังเติมให้ชีวิตอย่างที่ใจอยาก

ผลึกที่เก็บตกได้จากประสบการณ์ในชีวิตในครั้งนี้มีคุณค่าตรงที่ช่วยให้ฉันได้เข้าใจความรู้สึก "เบื่อ" ที่เกิดขึ้นว่ามีหลายความหมายทีเดียวเชียว

เบื่อเป็นผลของการไร้ซึ่งเป้าหมายของเส้นทางที่ชีวิตกำลังเดินไปข้างหน้า

เบื่อเป็นผลของการมีเป้าหมายของการลงมือทำที่ไม่ชัดพอ แล้วทำให้ใจไม่เปิดรับ

เบื่อเป็นผลของการรับรู้เป้าหมายของการลงมือทำแต่ใจไม่เปิดรับที่จะทำ

เบื่อเป็นผลของการรับรู้ความไม่สมหวังอะไรบางอย่างที่แฝงอยู่ในความคิด

เ่บื่อเป็นอารมณ์ที่เป็นผลเบ็ดเสร็จจากการตัดสินใจเชิงซ้อน

เบื่อเป็นอารมณ์ที่เป็นผลมาจากอารมณ์จี๊ดคนอื่น

เบื่อเป็นอารมณ์เกิดขึ้นแล้วก็ดับไปเองเมื่อไม่ไปใส่ใจสนใจกับมัน

อืม คราวนี้ได้เรียนรู้อีกแล้วว่า อารมณ์คนนี่ซับซ้อนจริงๆ ยิ่งเติมความคิดใส่ลงในอารมณ์นี่ยิ่งไปกันใหญ่เลย

อืม การตามรู้ให้ทันความรู้สึก คือ การฝึกตนเองไม่ให้ตกเป็นทาสความคิด เป็นการฝึกแยกความรู้สึกและความคิดออกจากกัน เป็นการฝึกการห้อยแขวนเหมือนกันนิ

ทำได้ชำนาญแล้วความรู้สึกกับความคิดจะถูกห้อยแขวนไว้คนละที่ให้เห็นก่อนหยิบจับมาใช้

เมื่อไรก็เมื่อนั้นเมื่อทำได้ถึงระดับห้อยแขวนทั้ง ๒ ด้านทุกครั้ง การตัดสินใจใหม่ก็จักบังเกิดขึ้นให้จับต้องได้โดยอัตโนมัติ จริงๆนะ ขอบอก

๒๖ มีนาคม ๒๕๕๓

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณหมอ
• ความรู้สึกเบื่อมักเกิดจากอารมณ์ที่ไม่สมปรารถนา
  การทำอะไรถ้าเรามี  "ศรัทธา" เป็นเบื้องต้นจะทำให้
  เรารู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ทำเสมอนะคะ...
• ชีวิตคนเรามันก็แค่นี้นะคะ  เบื่อ ๆ อยาก ๆ ไปตามวิถีปุถุชน
• ขอบพระคุณบันทึกที่สะท้อนอารมณ์แห่งตนโดยละเอียดค่ะ
• โชคดีมีความสุขนะคะ

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

• คุณธรรมทิพย์ค่ะ
• ขอบคุณสำหรับความห่วงใยค่ะ
• ..........
• จริงอย่างที่คุณพูดค่ะ
• การมี "ศรัทธา" ทำให้ทำอะไรแล้วมีความสุข
• ..........
• ความเบื่อๆอยากๆ...เป็นเรื่องธรรมชาติของอารมณ์ค่ะ
• เมื่อรับรู้อารมณ์ ก็แค่อยากรู้ว่ามีอะไรเป็นราก
• หมอเจ๊เลยลองถอด...หารากที่มา
• แล้วก็ได้เรียนว่า
• เวลาคนพูด "เบื่อๆอยากๆ"
• มีความหมายผสมอยู่หลายอย่างเชียว
• จึงบันทึกเอาไว้ว่ามีอารมณ์อย่างนี้ แปลว่าอะไรได้บ้าง
• เพื่อจะได้เข้าใจคนอื่นด้วยค่ะ