บทกลอน...เตือนใจ
ความละอายและเกรงกลัวต่อบาป
ความละอายและเกรงกลัวต่อบาป ทุกคนทราบกาเมสุมิจฉาฯ
ลักขโมยของเขาไม่ดีนา เจตนามุสาวาทน่าอับอาย
ดื่มสุราเมามอมยอมเป็นทาส พาชีวิตพลาดผิดหวิดฉิบหาย
เกิดมาแล้วก็อย่าไปมุ่งทำลาย ไม่ต้องฆ่าก็วางวายตายทุกคน
คิดได้แล้วก็หันมาแบ่งปันรัก สมานสมัครสามัคคีมีเหตุผล
สร้างความดีเป็นตัวอย่างอนุชน อุทิศตนมุ่งมั่นหมั่นทำดี
คำสำคัญ (Tags): #หิริโอตัปปะ
หมายเลขบันทึก: 346975เขียนเมื่อ 25 มีนาคม 2010 09:28 น. ()ความเห็น (7)
- ได้เห็นดอกบัวบานสีขาว อยู่ในวงเวียนแห่งชีวิตที่ใสสะอาด
- ขอเป็นอีกคนหนึ่ง ที่จะร่วมสร้างความดี เป็นตัวอย่าง และอุทิศตนเพื่อบ้านเกิดตลอดไป
- ขอบคุณในบทกลอนที่ชักจูงไปสู่ประตูสวรรค์ สาธุ (ไปละ)
สาธุ ครับ แนวคิดดี ประยุต์แล้วเข้าใจง่าย ปฏิบัติได้อยู่ในลำนำกลอนที่ดี.....
ขอบคุณข้อเตือนสติที่ดีค่ะ...
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชมค่ะ
แต่ง จากแนวเพลงของพี่ 
น่ะค่ะ
กลอนธรรมเข้าใจได้ง่ายดีครับ
"คนที่เชื่อเรื่องกรรมส่วนมากจะเป็นคนดี ไม่กล้าจะทำบาปครับ" คนที่ไม่เชื่อเรื่องกรรมทำชั่วได้ง่ายกว่า
ทำดีง่ายกว่าเยอะค่ะ แค่คิดจะโกหกก็ปวดหัวแล้วหละค่ะ