ชีวิตเย็น ๆ...

ชีวิตในช่วงนี้เย็นมาก ถึงแม้นจะย่างเข้าหน้าร้อน แต่กลางคืนเรายังคงต้องนอนหนาวอยู่ อากาศแถวนี้หนาวจริง ๆ

มาอยู่ที่นี่เราเลือกนอนในที่พักที่เปิดกว้าง คือ ไม่มีปูน ไม่มีกระจกที่ปิดทึบ ไม่มีมุ้งลวด เวลานอนมีเพียงมุ้งกันยุง เป็นที่พักที่อยู่ใต้ร่มไม้ครึ้มในราวป่า กลางวันอยู่ได้ กลางคืนเย็นสบายจนกระทั่งถึง "หนาว"

คนที่พักอยู่ใกล้ ๆ ห่างไปไม่กี่สิบเมตร เมื่อวานเราเล่าให้เขาฟังว่า กลางคืนหนาวเน๊อะ เขาบอกว่า หนาวอะไร ที่ห้องผมร้อนแทบตาย เราก็บอกว่า ก็เล่นไปอยู่ในห้องบนตึกอับ ๆ แบบนั้น หน้าหนาวก็อุ่นอยู่หรอก หน้าร้อนแบบนี้สู้อยู่ห้องโล่ง ๆ แบบเราไม่ได้ "เย็นสบาย"

แต่ถ้าเป็นหน้าหนาว ห้องเรานี่ก็หนาวชะมัดเลย แต่ก็ดีนะ จะได้รู้ทุกข์ ว่าชาตินี้เกิดมาไม่ได้เกิดมาสบาย จะได้ไม่ติดสุข ติดสบาย

ช่วงนี้เป็นช่วงชีวิตที่เย็นใจมาก เพราะอะไรต่ออะไรที่เขามากระทบเราก็สามารถตั้งจิตไว้ไม่ให้กระเทือน

ชีวิตช่วงนี้จึงเย็นกาย เย็นใจ

เย็นกายเพื่อเลือกอยู่ในที่ดี เย็นใจเพราะน้อมนำธรรมดี ๆ เป็นที่พึ่ง

ธรรมะ สามารถรังสรรค์ความเย็นให้กับชีวิต ชีวิตใดมีธรรมชีวิตนั้นย่อม "ร่มเย็น..."