ถวิลหาอดีต 2

เพื่อนๆของแม่เขาชอบเรียกหมูจ๋าว่า แก้วตา...แก้วแตก

 

 

 

                

ในวัยเด็กประมาณ 3 - 6 ขวบเป็นวัยที่ซุกซนมากๆของหมูจ๋าและอาจจะของใครหลายๆคนด้วยก็ได้นะนี่  เท่าที่จำได้หมูจ๋าเป็นลูกคนสุดท้องทั้งดื้อและซนมาก  ไม่ว่าจะไปบ้านใครเป็นต้องทำแก้วน้ำบ้านเขาแตกเป็นอันดับแรก และเชื่อไหมคะว่ายังเป็นมาจวบจนทุกวันนี้แก้ไม่หายเลย  จนเพื่อนๆของแม่เขาเรียกหมูจ๋าว่า แก้วตา - แก้วแตก กันเลยทีเดียวค่ะ ทั้งยังชอบกระโดดโลดเต้น จนครั้งหนึ่งกระโดดจนได้เรื่องที่บ้านตัวเองนะจนไปเหยียบเอาลวดที่พ่อเขาลืมเก็บเสียบจนทะลุฝ่าเท้าเลย แต่ไม่ร้องไห้นะแค่ตกใจและพอดีพ่อออกเวรมาเจอเข้า ท่านก็เลยค่อยๆดึงออกช้าๆ แล้วบอกว่าพ่อผิดเองแหละลืมเก็บให้เรียบร้อยรีบไปทำงาน เฮ่อ...อ่านแล้วเป็นยังไงกันบ้างคะ วีรกรรมในวัยเด็กของหมูจ๋ายังมีอีกนะคะเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังกันอีกสนุกๆค่ะทั้งหวาดเสียวด้วย จ๊ะ อิ อิ) รักทุกคนค่ะ

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตเจ้าค่ะ

[รีไซเคิลแมน]

สวัสดีครับ

ขอให้พี่ครูหมูจ๋า สอบได้นะครับสมความปรารถนาครับ

[ราชิต สุพร]

ขอให้ได้นะครับ ครูป้อมจะเป็นกำลังช่วยนะครับ

จงมีความเชื่อและความศรัทธาให้มากนะครับ...

[หมูจ๋า]

 ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีมาให้เสมอมิขาดสาย จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ

[หมูจ๋า]

 ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะหมูจ๋ารักและศรัทธาในอาชีพครูค่ะ พี่สาวทุกคนก็เป็นครูประจำการทุกคนค่ะ อ้อรวมถึงพี่เขยด้วยค่ะ อย่างนี้เรียกว่ารวมครูหรือครอบครัวครูค่ะ