ว่าด้วยลีลาวดี ไปจนถึงผักตบชวา และกลับมาที่สถานีรถไฟหารเทา
ว่าด้วยเรื่องลีลาวดี ไปจนถึงผักตบชวา และกลับมาที่สถานีรถไฟหารเทา
วันนี้ต้องลางานครึ่งวันเพื่อไปทำธุระกับพ่อที่จังหวัดสงขลา ระหว่างที่ขับรถไปก็พูดคุยกันไป เพราะโดยปกติไม่ค่อยได้คุยกันมากนัก เนื่องจากอยู่คนละอำเภอกัน อีกทั้งเวลาที่จะไปหาก็ไม่ค่อยสอดคล้องกันนัก
รถคันข้างหน้าบรรทุกต้นลีลาวดีต้นใหญ่ ผมคุยกับพ่อเรื่องอาถรรพ์ของต้นลีลาวดี ที่เขาห้ามปลูกไว้ที่บ้านหรือที่ทำงาน แต่จะปลูกไว้ที่วัด โดยยกตัวอย่างที่สนามบินสุวรรณภูมิว่าแค่คิดที่จะปลูกก็เกิดเรื่องราวใหญ่โต พ่อบอกว่าก็น่าคิดนะ
ผมได้ทบทวนและพูดถึงบ้านญาติ (ลุงวัน) ที่พอตัวแกโดนโคขวิดตาย ภรรยาก็ป่วยตายตามไปหลังจากนั้นไม่กี่เดือน และถัดมาอีกไม่นานลูก ๆ ก็ไปทำงานที่อื่นกันหมด แล้วปล่อยให้บ้านร้าง ไม่มีใครมาเหลียวแล
วันหนึ่งผมกับพ่อผ่านไปและแวะเข้าไป ก็เห็นต้นลีลาวดีต้นใหญ่มาก บวกกับความเก่าของบ้านที่ขาดคนดูแล ทำให้เกิดความรู้สึกกลัว วันนั้นพ่อบอกผมว่านี่แหละต้นขอม เขาห้ามปลูกไว้ที่บ้าน บ้านจะร้าง พ่อบอกว่ายังจำได้หรือ ซึ่งนานมากแล้วสัก 25 ปีได้แล้วมั่งเรื่องนี้นะ (ขณะนั้นผมคงอายุราว ๆ 10-11 ขวบ)
และพ่อก็เล่าต่อว่าต้นลีลาวดีคือต้นลั่นทม หรือต้นขอม ซึ่งเรานำมาจากเมืองนครทม หรือ ขอมในอดีตมาปลูก ชื่อจึงเรียกกันว่าต้นลั่นทม หรือต้นขอม เหมือนกับผักตบชวา ที่คณะผู้ติดตาม ร.5 ได้นำมาจากเมืองชวา เพราะดอกสวย แต่ขยายพันธ์เร็วมาก หน่อก็งอก เมล็ดลอยไปติดขยะก็งอก ข้อดีก็มีเหมือนกันเพราะจะทำให้น้ำเสีย กลายเป็นน้ำดี แต่ต้องมีจำนวนพอเหมาะกัน หรือสมดุลกัน
พ่อยังบอกอีกว่าเรื่องความเชื่อพวกนี้ที่ยังพิสูจน์ไม่ได้ ก็อย่าได้ละเลย อย่างเช่นจะเล่าให้ฟังเรื่องการย้ายสถานีรถไฟหารเทา (อ.ปากพะยูน จ.พัทลุง) จากอีกฝั่งหนึ่ง มาอีกฝั่งหนึ่ง เพราะนายสถานีเมื่อมาอยู่ก็มีอันเป็นไปทุกราย เช่นโดนปืน (อุบัติเหตุ) โดนฆ่า โดนรถไฟเหยียบ ทุกราย เมื่อชาวบ้านหารือกันก็ไปดูหมอ พบว่าถูกที่ (ถูกคุณเรื่องตำแหน่งที่ตั้ง) จนนำไปสู่การรวมตัวกันขอสร้างใหม่ฝั่งตรงกันข้าม น่าแปลกไปกว่านั้นคือผู้บริหารยุคนั้นอนุมติตามที่ขอ ทุกวันนี้จึงตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก แทนที่จะอยู่ด้านทิศตะวันตกของรางรถไฟเช่นเดิม
พ่อบอกว่าผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเราที่เชื่อเรื่องที่ว่า และยังปฏิบัติอยู่มีเยอะเช่นการดูฤกษ์ ดูยาม การล้างหน้าก่อนแปลงฟัน การหยุดพัก และไม่ออกเดินทางถ้าตรงเวลาเที่ยงตรง เป็นต้น เพียงแต่การยอมรับต่อสาธารณะมีน้อยลง
ถึงที่หมายที่จะไปทำธุระ การสนทนาจึงได้หยุดลง และขากลับก็ได้เรื่องใหม่คือถกกันประเด็นที่ไปทำธุระในวันนี้ ซึ่งไม่อาจจะนำมาเขียนไว้ ณ ที่นี้ได้
ใหญ่ บันทึกไว้ เมื่อ 5 กันยายน 2548 เวลา 15.00 น.
=============================================
ความเห็น (2)
เป็นความเชื่อนะครับ - น่าสนใจด้วยครับ
โดยส่วนตัวผมก็กริ่งเกรงอยู่บ้างเหมือนกัน
แต่มาพินิจวิเคราะห์ดูหลายประเด็น ผมยังอยากได้ลีลาวดีต้นสวยๆมาปลูกที่บ้านผม เหมือนอย่างที่ผมเขียนบันทึกไปครับพี่
ในที่สุดผมคิดว่า ดีเลว ยังไง จะเป็นอย่างไร ก็ล้วนเกิดจาก การกระทำ ที่ทำ หรือ "กรรมเกิดจากการกระทำ" อันนี้ผมเชื่อครับ
ในบันทึก ผมได้กรรมดีหลังจากปลูกลั่นทม แล้ว ก็คือผมกับแม่ทำกิจกรรมใกล้ชิด มีความสุข ปลูกเสร็จแล้ว ก็มานั่งชมผลงาน ของผมและแม่อย่างมีความสุข อันนี้เป็นเบื้องต้น
- - - - - - - -
พี่คนชายขอบ ผมได้อ่านบันทึกหลังของพี่ ผมขอเป็นกำลังใจให้อีก ๑ แรงครับ
- รบกวนถามว่า การย้ายสถานีรถไฟหารเทา เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ใดครับ
- http://gotoknow.org/arrive-alive