ศิษย์เก่า 26 รดน้ำขอพร(ครู)ผู้ใหญ่

        หวนรำลึกถึงความหลังครั้งเก่าเมื่อประมาณปี 2533-2534 วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งได้ร่วมกันประชุมและวางแผนการจัดงาน “คืนสู่เหย้าศิษย์เก่าโรงเรียนชุมชนบ้านผำ” โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อระดมทุนซื้ออุปกรณ์การเรียนการสอนและมอบทุนการศึกษาให้กับรุ่นน้องที่เรียนดีแต่ขาดทุนทรัพย์ เป็นครั้งแรกที่มีการจัดงาน “ศิษย์เก่า” ที่เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับรุ่นน้องรุ่นหลังต่อมา ภายหลังเสร็จสิ้นการประชุม ได้เดินทางไปที่บ้านคุณครูเจริญ ศรีตะวัน เพื่อรดน้ำขอพรจากท่านเนื่องในเทศกาลสงกรานต์และแสดงมุทิตาจิตด้วยความเคารพ ซึ่งท่านเป็นคุณครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ 1

          นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ วัยเรียนชั้น ป.1 ที่อาคารเรียนหลังใหม่ชั้นหนึ่งห้องริมสุดด้านทิศตะวันตก(รุ่นพี่เรียนที่อาคารเรียนหลังเก่าหลังคามุงหญ้าคา พื้นห้องเรียนเป็นดินทราย ยังดีที่มีโต๊ะและเก้าอี้) เรียน ก.ไก่ ครั้งแรกในชีวิต เรียนวาดรูปไก่โต้งที่คุณครูเจริญบรรจงวาดด้วยชอล์กหลากสีลงบนกระดานดำ(เขียว) มีขั้นตอนดังนี้ ท่านวาดรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าก่อนค่อยวาดหัว คอ หาง ปีก และขา เมื่อวาดรูปไก่ทั้งตัวเสร็จสี่เหลี่ยมผืนผ้าจะหายไป ไก่ตัวนั้นสวยงามมาก นอกจากนี้ ยังเป็นรุ่นแรกที่เรียนหลักสูตรใหม่ของกระทรวงศึกษาธิการ สมัยนั้นเรียนมานีมานะ ท่องอาขยานทุกเย็นก่อนเลิกเรียน ...มานี มานะ ปิติ ชูใจ เจ้าแก่ สีเทา... พร้อมท่องสูตรคูณ...สองหนึ่งเป็นสอง สองสองเป็นสี่ สองสามเป็นหก สองหกสิบสอง...ถ้าอยากได้อรรถรสต้องออกเสียงคำว่า “สอง” เป็น “ส๊อง” ออกเสียงสูง พร้อมตะโกนดังๆ เป็นที่สนุกสนานและช่วยจำได้เป็นอย่างดี ฯลฯ

 

ขอบคุณภาพจาก FW mail

          บันทึกนี้ขอน้อมรำลึกถึงพระคุณท่าน “ครูเพื่อศิษย์” ที่เป็นพ่อพิมพ์หล่อหลอม “ลูกศิษย์” ด้วยความเมตตา อันนำมาซึ่งความสำเร็จในหน้าที่การงานของแต่ละคน ขอกราบขอบพระคุณท่านด้วยความเคารพ

 

        อยู่มาวันหนึ่งมีโอกาสไปเยี่ยมเยียนเพื่อน(ไพบูลย์ ธุรพันธ์) สมัยเรียนชั้นประถมฯ พร้อมกันนั้นก็หยิบอัลบั้มรูปสมัยเก่าๆ ขึ้นมาดูและขออนุญาตถ่ายรูปอีกครั้งเพื่อนำเสนอทาง G2K เจ้าของรูปบอกว่าด้วยความยินดียิ่ง ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย

   

        รูปถ่ายนั้นเป็นรูปที่ศิษย์เก่า 26 ขณะกำลังรดน้ำขอพรจากคุณครูและบรรยากาศงานบุญสงกรานต์ที่จัดขึ้นภายในวัดบ้านผำใหญ่เมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา มีการละเล่นกีฬาพื้นบ้านต่างๆ เช่น วิ่งกระสอบ วิ่งผลัด แข่งขันชักเย่อ ปิดตาตีหม้อ(ปี๊บ) ฯลฯ ผู้ที่มาร่วมงานจะมีทุกเพศทุกวัย ตอนเย็นจะมีพิธีสรงน้ำพระพุทธรูป พระสงฆ์ และผู้สูงอายุจากชมรมผู้สูงอายุบ้านผำใหญ่ นอกจากนั้น ยังมีพิธีสรงน้ำอัฐิบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว ตามความเชื่อเพื่อความร่มเย็นเป็นสุขและแสดงออกถึงความเคารพนับถือ ลองชมบรรยากาศเทศกาลสงกรานต์บ้านผำ ประจำปี 2552 คลิกที่นี่

  

        ด้วยความระลึกถึงและคิดถึงอดีตครั้งเก่าของศิษย์เก่า 26 จึงขอรวบรวมและนำเสนอบรรยากาศการร่วมกิจกรรมต่างๆ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ตามวัน เวลา สถานที่ ที่เอื้ออำนวย เหมาะสม แล้วพวกเราจะมารวมกันอีกครั้ง ทำกิจกรรมดีดีเพื่อสังคมต่อไปในอนาคต รูปถ่ายนี้เป็นเพียงบางส่วนเท่านั้น ยังขาดสมาชิกอีกมากมายท่านที่ไม่รูปถ่ายนำเสนอก็ไม่ต้องเสียใจ ความทรงจำประทับใจขอเก็บไว้ในส่วนลึกของ(หัว)ใจ...

 

กับมิตรภาพที่มิเคยลืมเลือน

กับทายาทน้อยศิษย์เก่า 26

 

         แต่อย่างไรก็ตามจากที่ได้นำเสนอมา การแสดงมุทิตาจิตรดน้ำขอพรผู้ใหญ่ด้วยความเคารพเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต งานประเพณีบุญสงกรานต์ การละเล่นกิจกรรมต่างๆ ที่แสดงออกถึงความสมานสามัคคีของคนใน “ชุมชนบ้านผำ” เป็นสิ่งที่ควรร่วมกันอนุรักษ์ไว้ เพื่อสืบสานวัฒนธรรมอันดีให้คงอยู่ชั่วกาลนาน เหนือสิ่งอื่นใด “มิตรภาพ” กับเจตนารมณ์สู่การปฏิบัติที่เป็นแบบอย่างอย่างเป็นรูปธรรมพร้อมร่วมกันสืบทอดสู่เยาวชนรุ่นหลังต่อไป

สุเทพ ธุระพันธ์

21 มีนาคม 2553

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• มาร่วมรำลึกกับการย้อยอดีตที่ประทับใจค่ะ
• จนถึงรุ่นทายาท...(คนดัง) ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ
• ไม่ใช่แต่ส๊อง..เท่านั้นนะคะ...ส๊าม..ส๊อง..หก
• พี่คิมจำได้ตั้งมากมายเหมือนกันค่ะ
• แม่ห้า...ห้า..ห้า..ยี่ห้า (ชอบมากแม่ห้ากับแม่สิบง่ายดี)
• สิบหนึ่งสิบ  สิบสองสองสิบ (พี่คิมโดนตีพผั๊วะ..แม่ตีค่ะ)

[ไทบ้านผำ]

สวัสดีครับพี่สาวคุณครูคิม

• แอบอมยิ้มกับสูตรคูณพี่คิม
• แล้วนึกย้อนมาที่ตนเอง ส๊าม..ส๊อง..หก
• จริงด้วยครับ...อิอิ

[สันติ แก่นภักดี]

สวัสดีเด้อไทบ้านผำ อยู่ดีมีแฮงบ่อ ? มักรอยยิ้มของคนบ้านเฮาเนาะ เบิ่งรูปแล้วกะคิดฮอดหมู่เคยไปโรงเรียนบ้านผำนำกัน

หย่างตีนเปล่าไปโรงเรียนออกจากบ้านหนองหมูตั้งแต่เซ่า เก็บหมากทันไปนำทาง เลิกโรงเรียน ลักบักม่วงขาเจ้า

จบ ป.6 ออกมาเฮ็ดนาซ่อย พ่อ ซึมไปเป็นปี คิดฮอดหมู่ไทบ้านผำ คิดฮอดคุณครู หมู่บ้านเดียวกัน กะพอได้เว้ากันแหน่

บ่อโดนกะพากันไปกรุงเทพฯ หนีจาก ผ่านไปตั้ง 29 ปี กะบ่อเคยลืมเพื่อนเก่าๆ เลย จน แต่กะมีความสุข

แม่นบ่อเจ้าว่า

[ไทบ้านผำ]

สวัสดีครับ คุณสันติ แก่นภักดี

• ขออนุญาตถอดบทเรียน
• ชอบรอยยิ้ม ทำให้คิดถึงเพื่อนเก่า..
• ชีวิตวัยเรียนเมื่อ 29 ปีที่ผ่านมา เดินเท้าเปล่าไปโรงเรียนระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตร สองข้างทางจะมีพุทธา(หมากทัน)ให้เก็บกินระหว่างทาง หลังเลิกเรียนไปขโมยมะม่วง(บักม่วง) ที่เจ้าของปลูกไว้ตามที่นา...บักม่วงจ้ำเจียแจ่ว(พริกเกลือ)...อุ๊ย..เว้ามานำลายไหล...แซ่บหลาย..
• จบ ป.6 ช่วยพ่อแม่ทำนา ซึมไปเป็นปี
• ออกจากบ้านเข้ากรุงเทพไปหางานทำ..แต่ไม่เคยลืมอดีตที่ผ่านมา
• ขอเพิ่มเติม..
• เงินเดือนออกส่งเงินกลับบ้านให้พ่อแม่เพื่อใช้จ่ายภายในครอบครัว หรือส่งค่าเล่าเรียนให้น้องๆ เรียนหนังสือในระดับที่สูงขึ้น หรือปรับปรุง สร้างบ้านเรือนให้พ่อแม่
• ซื้อปุ๋ยเคมีสำหรับทำนาในปีถัดไป ฯลฯ
• เป็นความประทับใจที่ไม่เคยลืมจริงจริง..
• ขอบคุณที่กรุณาแวะมาทักทาย
• คึดฮอดคือเก่าครับ

[คนอยู่หลัง]

อดีตยังอยู่ในความทรงจำเสมอ....

ปัจจุบันสิ่งต่างๆคงมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้าง..แต่คำว่าเพื่อน..ก็ยังคือเพื่อนวันยังค่ำ..

เห็นภาพแล้ว...แทบสิจื่อบ่ไว่ไผเป็นไผแหน่..เน๊าะ

แต่ก็ประทับใจมากกับการสรรหาสิ่งดีดีมานำเสนอ..

นึกแล้วนึกอีก..ก็สรุปว่า..คิดถึงเพื่อนพ้องทุกทุกคน..คนบ้านเฮา..คนบ้านเดียวกัน..

[ไทบ้านผำ]

สวัสดีครับ คุณคนอยู่หลัง

• คึดฮอดคือกัน..คนอยู่หลัง(โรงเรียน..อิอิ)
• "เพื่อน" กับความหมายที่ยิ่งใหญ่
• ขอบคุณครับ

บุญบั้งไฟเจอกันเด้อ

[ninee]

*สวัสดีปีใหม่ไทย

*คิดถึงเลยแวะมาทักทาย

*ฝากรัก ความคิดถึงไปยังเพื่อน 26 ทุกคนด้วย

*ผ่านมาทางนี้แวะเวียนมาหาบ้างนะ

[ไทบ้านผำ]

สวัสดีครับ คุณ ninee

• ฝากขอบคุณแทนเพื่อน 26 ด้วย
• มีโอกาสคงได้เจอกันนะ
• ขอบคุณครับ

[ลุงปั้น]

ผ่านมาร้านลุงปั้นอย่าลืมชวน