nobita
นาย ชัยพร รัตนดิลก ณ ภูเก็ต

กวาดใจตนเอง


จิตใจก็เช่นกัน ต้องชำระล้าง และฝึกจิตตลอดเวลาไม่ให้กิเลสตัญหาเข้ามาสั่งสมมากจนเกินไป

        การมาบวชเป็นพระ ภารกิจอย่างหนึ่งที่ทำประจำทุกเช้า-เย็น คือ การกวาดใบไม้ เศษขยะ เศษผง ขี้หมา และอื่น ๆ  รอบ ๆ กุฎิและบริเวณใกล้เคียง..

        กวาดไปครั้งแรก ครั้งที่สอง ก็ยังเฉย ๆ เช้ากวาดหมด บ่ายก็มีมาให้กวาดอีก หรือบางครั้ง กวาดไปข้างหน้า ข้างหลังก็ร่วงอีก แบบนี้เรื่อยไป...

       แต่การกวาดก็สอนใจคนที่เพิ่งบวชได้เป็นอย่างดีนะ อย่างอาตมา คิดในแง่ของการชำระล้างจิตใจ การทำสมาธิ การฝึกสติ เจริญกรรมฐาน แต่ละวัน แม้ว่าจะชำระล้างจิตใจให้บริสุทธิผ่องใสเท่าใด ฝึกสมาธิ หรือฝึกสติ เจริญกรรมฐานเท่าใด วันต่อมาหรือเวลาที่มีอยู่ก็ยังคงต้องทำต่อไป เพราะเมื่อไรก็ตามที่เราเผลอ สิ่งปรุงแต่ง กิเลส และสิ่งต่าง ๆ จะเข้ามาปรุงแต่งจิตใจให้วุ่นวายทันที ก็ต้องคอยกวาดหรือฝึกกันอยู่ร่ำไป เช่นเดียวกันการกวาดขยะ เมื่อไหร่ที่หยุดกวาด ใบไม้ ขยะ ก็จะเพิ่มขึ้นทุกทีไป กวาดแล้วสะอาด แล้วสกปรก แล้วก็ต้องกวาดเรื่อย ๆ  จิตใจก็เช่นกัน ต้องชำระล้าง และฝึกจิตตลอดเวลาไม่ให้กิเลสตัญหาเข้ามาสั่งสมมากจนเกินไป ...

หมายเลขบันทึก: 345635เขียนเมื่อ 19 มีนาคม 2010 20:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท