ชีวิตที่พอเพียง : ๙๖๘. ชีวิตกับพิษภัย
บทความใน The New York Times เรื่อง Do toxins cause autism? นี้ ทำให้ผมเขียนบันทึกนี้ เพราะผมก็เชื่อมานานแล้วว่าชีวิตของคนเราอยู่ในท่ามกลางพิษภัยรอบด้าน และพิษภัยหลายอย่างมากับความสะดวกสบายทันสมัยในชีวิต แต่เรายังไม่มีความรู้ชัดเจนพอ ว่าพิษตัวใดบ้างในชีวิตประจำวันที่ก่อเหตุใด
ที่รู้แน่ๆ คือมันเป็นพิษสะสมระยะยาว เป็นพิษภัยที่สะสมโดยพ่อแม่แล้วลูกรับเคราะห์กรรม
แต่นี่เป็นพิษภัยที่ก่อผลเชิงกายภาพ ยังมีส่วนที่เป็นพิษภัยที่มองไม่เห็น แต่มีผลทางจิตใจ ทำให้จิตใจแข็งกระด้าง หรือก่อกิเลสตัณหา ดังที่อดีตนายกรัฐมนตรีก่อให้แก่ประเทศไทย ให้คนคิดว่าสิ่งใดไม่ผิดกฎหมาย ทำได้ ไม่ต้องคำนึงถึงมิติด้านคุณธรรม จริยธรรมของความเป็นผู้ใหญ่ของสังคม ของบ้านเมือง
ตัวเราทุกคนต่างก็มีส่วนก่อพิษภัยภายในจิตวิญญาณของเราเอง ของลูกหลาน และของเพื่อนร่วมโลกกันทุกคน เมื่อรู้ตัว ได้สติ ก็ควรหันมาทำตัวเป็น “โพธิสัตว์” คือมุ่งฝึกฝนตนเองไปสู่ชีวิตที่ลดละเลิกการทำร้ายตัวเองและทำร้ายผู้อื่นทางจิตวิญญาณ ไปสู่ความหลุดพ้น
วิจารณ์ พานิช
๗ มี.ค. ๕๓
ความเห็น (1)
ขอบคุณข้อคิด และแนวทางที่จะไม่ก่อให้เกิดพิษภัยในตัวค่ะ