พาแก๊งค์เด็ก เล่านิทานให้น้อง..ฉลองวันปิดเทอม
ก่อนปิดเทอม เหลืออีกหลายวันกว่าจะไปส่งลูกสาวเข้าเมืองกรุง ก็เลยนึกว่าจะหาอะไรให้ทำดี นึกไปนึกมาก็ อืมมม...เล่านิทานน่าจะดีเพราะหุ่นมือมีพร้อมแล้ว อุปกรณ์พร้อมแล้วแก๊งค์เพื่อนสาวของลูกก็น่าจะรวมตัวกันได้ เพราะเป็นลูกๆของพี่ๆในโรงพยาบาลอยู่แล้ว พอกลับจากสอบเสร็จวันแรกก็เลยปรึกษาคุณลูกว่า โอเคหรือไม่ก่อน
แม่ : กอหญ้า ปิดเทอมนี่ หนูลองรวมสมาชิกไปเล่านิทานดีมั้ยลูก ไปเล่าให้น้องฟังที่รพ.
กอหญ้า : (หยุดคิด) เดี๋ยวไปถามเพื่อนก่อน
พอวันรุ่งขึ้นตอนเย็น เค้ากลับมาบอกยังไม่ทันเท่าไหร่เลย แก๊งค์..สาวโชว์ สาวฟ้า สาวมายด์ สมาชิกก็วิ่งกันตั๊บ ๆมาหน้าบ้านแล้ว ชุดนักเรียนยังไม่เปลี่ยนเลย บอกว่าจะมาประชุมกัน แต่งเรื่องเตรียมเล่านิทานมาแล้ว
แม่ : แล้วพรุ่งนี้หนูจะไปเล่ากันกี่โมง จะได้นัดให้
แก๊งค์ : เที่ยงค่ะ
แม่ : โอ้โห เที่ยงจะสายไปมั้งลูก สงสัยน้องจะไม่อยู่ฟังแล้ว เช้าหน่อยได้มั้ย
แก๊งค์ : งั้นหนูก็ยังไม่ได้ซ้อมเลย
แม่ : ( อ๋อ ! เค้าต้องซ้อมด้วยเหรอเนี่ย..ชีวิตจริงจังกันแต่เด็กเลย) งั้นก็ซ้อมเย็นนี่เลยดีมั้ย แล้วไปดูสถานที่กันเลย
แก๊งค์ : (ดีใจจัด...หน้าบานกันทั้ง 4 หน้าเลย) ดีดี
แม่ : พากันขี่จักรยานไปเลือกหุ่นมือที่ห้องทำงาน ไปดูฉาก แล้วก็ทดลองไมค์ แล้วก็ซ้อมกันตามใจชอบ
ระหว่างซ้อมป้าๆที่ยังไม่กลับบ้านก็แวะเวียนมาถามเป็นระยะๆ เพราะคุณลูกหลานสนุกสนานกันเต็มที่ ป้าดูกันไปก็คอยช่วยติชม ให้ปรับการหันหุ่น การพูดเล่าให้ช้าๆ ชัดๆ การเล่าให้ต่อเนื่อง เพราะพอน้องบางคนจำบทไม่ได้ก็หยุดบ่นกันงึมงำหลังฉาก .. สรุปแก๊งค์เค้าเลยตกลงกันว่าต้องกับไปเขียนบทมาติดหลังฉากไว้ จะได้ไม่ลืม แล้วพรุ่งนี้ซ้อมอีกครั้งก่อนมาเล่าให้น้องฟัง คืนนั้นกอหญ้าก็รับเรื่องเขียนบทให้ทุกคนมา
พอเช้าก็ไปรวมตัวกันที่บ้านสาวมายด์ เราก็มาทำงานกัน ก็คอยเดินไปดูความเคลื่อนไหวเป็นระยะว่าเด็กๆ มาหรือยัง น้าๆก็บอกยังไม่เห็นเลย ซักเกือบเก้าโมงเช้าได้ ก็เลยโทรไปตามปรากฏว่าเกิดปัญหาอีก บทของบางคนหาย ต้องลอกใหม่ ซักพักก็วิ่งกันมาตั๊บ ๆ ก็ไปลากฉากกันไป หิ้วตู้ลำโพงไปกันที่เดย์แคร์ ...ป้าๆที่เดย์แคร์ก็น่ารักมาก ระดมน้องๆมาฟังนิทาน
โชว์(เสื้อแดง), กอหญ้า(เสื้อส้ม), มายด์(เสื้อเขียว),ฟ้า(เสื้อชมพู)
เบื้องหลังก่อนเล่านิทาน
น้องๆ ให้ความสนใจขนาดโก่งโค้งดูเลย
พี่ๆเริ่มเล่าแล้วนิทานเรื่อง "น้องโชว์ฟันผุ"
กอหญ้า (แม่):ลูกจ๋าตื่นได้แล้วจ้ะ 6 โมงเช้าแล้ว
ฟ้า :ค่ะเดี๋ยวหนูจะรีบลงไปอาบน้ำแปรงฟันเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
โชว์ : ค่ะเดี๋ยวหนูจะรีบลงไปซื้อลูกอมเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
กอหญ้า(แม่) : เอ๊ะ ใครบอกว่าจะไปซื้อลูกอมนะ มาหาแม่เลย
โชว์ : ค่ะ หนูเองค่ะ
กอหญ้า (แม่) : ไปซื้อลูกอมไม่ได้นะ ต้องอาบน้ำแปรงฟันก่อนเพราะเดี๋ยวต้องไปโรงเรียน ไม่งั้นแม่จะหักค่าขนมนะ
โชว์ : งั้นหนูจะรีบลงไปอาบน้ำ แปรงฟันเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
มายด์ : (พากย์)ปรากฏว่าโชว์ไม่ได้แปรงฟัน และสาดน้ำแค่ขันเดียว
โชว์ : ว้าว เสร็จแล้ว
กอหญ้า (แม่): เอ๊ะ โชว์ทำไมอาบน้ำเร็วจังล่ะ มาให้แม่ดมกลิ่นปากซิ
โชว์ : ค่ะ (อ้าปากกว้าง)ฮ่า....
กอหญ้า (แม่): แหวะเหม็นจังเลย ไปอาบน้ำแปรงฟันใหม่เดี๋ยวนี้นะ
มายด์ : (พากย์)ปรากฏว่าโชว์บ้วนปากอีก 10 รอบ แต่ไม่ได้แปรงฟัน แล้วฉีดน้ำยาดับกลิ่นปากจนหมดขวด
โชว์ : เชอะ ทำไมต้องอาบน้ำแปรงฟันด้วย ไม่เห็นจำเป็นเลย เอ๊ะ น้ำยาดับกลิ่นปากนี่ ใช้ดีกว่า
กอหญ้า (แม่): อ้าวเสร็จแล้วเหรอ ไหนมาให้แม่ดมกลิ่นปากซิ
โชว์ : ค่ะ (อ้าปากกว้าง)ฮ่า....
กอหญ้า(แม่) :อือหอมขึ้นแยอะนี่
ฟ้า : งั้นหนูไปโรงเรียนก่อนนะคะ
โชว์ : ใช่ๆไปโรงเรียนกันดีกว่า
มายด์ : (พากย์)และในระหว่างทาง
กอหญ้า(แม่ค้า) : ซื้อลูกอมมั้ยคะๆ