ใบไผ่สะบัดล้อลมหน้าร้อน
ลำต้นร้องเพลงกลอนเสียงเสียดสี
หน่อไผ่หายคนหงอยหิวสิ้นดี
กระติบข้าวที่มีแห้งเกรอะกรัง
ลูกชายเรียนหายหน้าห้าปีแล้ว
ลูกสาวแก้วไปเกาะทิ้งข้างหลัง
เลี้ยงหลานน้อยคอยแม่ไม่เคยฟัง
ขี่รถเครื่องแจกตังค์นั่งออนไลน์
ถือเสียมเก่าขุดต่อหาหน่อไม้
เลาะหาปูน้ำตาไหลใจอ่อนหาย
เช้าจนเที่ยงเริ่มล้าหาผ่อนคลาย
จิตไม่วายตั้งใจไปทำบุญ
เสียงไผ่ปลอบว่าอย่าร้องไห้
ลูกหายไปใกล้กลับมาหาไออุ่น
สู้เพื่อชาติอธิปไตยทดแทนคุณ
เพื่อเจ้านายที่อุดหนุนแน่นคนจน
หวังเช้าพรุ่งปรุงอาหารให้ทานพระ
ด้วยเดชะเทพไทยทุกถิ่นหน
ขอท่านพ้นภัยพาลมารผจญ
ร่ำรวยล้นสุขล้ำยิ่งสำราญ
หยิบมือถือกดไปให้หลานน้อย
รับยายหน่อยเร็วพลันทันคำขาน
เอไอเอสเสียงใสไม่เบิกบาน
หมดเงินแล้วตั้งนานโปรดเติมเงิน
ศานติศุกร์ ตุลา
5 มีนาคม 2553
20.36 น.
คนจนใจดี ยังเป็นห่วงคนรวย
ทั้งที่ตนเองลำบาก
ประเทศไทย
เคยตัว กับการยกย่องสรรเสริญ
เพลิน จนเหบียบย่ำ คนจน