แนวทางจัดการความรู้ครูวิทยาศาสตร์
วิจารณ์ พานิช
ผมได้แนวความคิดนี้จากการไปร่วมการประชุมและจัดแสดงผลงานวิจัย “งานวิจัยยางพารา...สู่สังคม” ได้ฟังการเสวนาและวีซีดีเรื่อง “ประสบการณ์การวิจัยท้องถิ่นและการวิจัยในโรงเรียน” ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ จัดโดย สกว. เมื่อวันที่ 7 มิ.ย.48
โครงการวิทยาศาสตร์ท้องถิ่นของ สกว. ซึ่งมีครูวิทยาศาสตร์ในโรงเรียนต่าง ๆ ทั่วประเทศเข้าร่วม ได้ผลิตผลงานสร้างความรู้เกี่ยวกับท้องถิ่น สร้างกระบวนการเรียนรู้ของเด็กนักเรียน และทำให้นักเรียนได้เรียนจากสภาพจริง จากการทดลองปฏิบัติจริง บางโครงการมีพ่อแม่ของเด็กนักเรียนและคนในชุมชนเข้าร่วมด้วย
มองจากมุมของครู ครูที่เข้าร่วมโครงการนี้ได้เรียนรู้วิธีการสร้างบทเรียนให้นักเรียนได้เรียนรู้จากสภาพจริง เรียนจากการปฏิบัติ และเรียนจากการตั้งคำถามแล้วหาคำตอบ เป็นขั้นเป็นตอน ประสบการณ์ในการดำเนินการโครงการที่ผ่านมา ทำให้ครูที่ผ่านโครงการมีความรู้เพื่อการเป็นครูวิทยาศาสตร์ที่ดีอย่างซับซ้อนมาก ไม่สามารถนำมาเขียนหรือเล่าทั้งหมดได้ ดังนั้น หากประเทศไทยจะพัฒนาครูวิทยาศาสตร์ แนวทางหนึ่งคือดำเนินการเครือข่ายจัดการความรู้ครูวิทยาศาสตร์ โดยมีรูปแบบการจัดการเครือข่าย ดังนี้
1. มีผู้จัดการเครือข่าย ทำงานเต็มเวลา หรือทำงานครึ่งเวลา เสริมด้วยผู้ช่วยระดับปริญญาโท ทำงานเต็มเวลา คนทั้งสองนี้ต้องเลือกอย่างพิถีพิถัน และทำงานร่วมกับ blog manager
2. มีหน่วยงานสนับสนุนทุนดำเนินการ และเชื่อมโยงเครือข่ายสู่วงการศึกษาและวงการวิทยาศาสตร์ – เทคโนโลยี วงการวิจัย
3. เริ่มต้นด้วย “ตลาดนัดความรู้ครูวิทยาศาสตร์” ใช้เวลา 2 – 3 วัน ผู้เข้าร่วม 40 – 50 คน ครึ่งหนึ่งเป็นครูที่เคยเข้าโครงการ สกว. แล้วอีกครึ่งหนึ่งรับสมัครและคัดเลือกจากครูที่ “มีใจ” อาจใช้วิธีคัดเลือกเป็นทีม 2 – 3 คน/โรงเรียน และผู้อำนวยการโรงเรียนแสดงความมุ่งมั่นที่จะสนับสนุนหรือขยายเป็นกิจกรรมทั้งโรงเรียน
สคส. ยินดีให้คำปรึกษา และช่วยจัดกระบวนการในตลาดนัด
4. นำ “ขุมความรู้” และ “แก่นความรู้” ในการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ที่ได้จากตลาดนัดไปประยุกต์ใช้โดยผู้เข้าร่วมตลาดนัด และนำความรู้จากประสบการณ์แลกเปลี่ยนกันผ่าน blog โดยมีผู้จัดการบล็อกทำหน้าที่กระตุ้น เชื่อมโยง สังเคราะห์ขุมความรู้ที่ยกระดับขึ้น เป็นแก่นความรู้ที่ยกระดับขึ้น
บล็อกจะช่วยให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ทำหน้าที่เป็น “พื้นที่
เสมือน” (virtual space) ของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
5. จัดตลาดนัดความรู้ หรือมหกรรมความรู้ครูวิทยาศาสตร์ระดับชาติ ปีละครั้ง นำผลสำเร็จมานำเสนอ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และเชื่อมโยงเครือข่าย เน้นทั้งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กระบวนการ และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้านเนื้อหาหรือตัวความรู้ด้านวิทยาศาสตร์
นี่คือจินตนาการครับ เวลาจะนำมาปฏิบัติจริงจะต้องคำนึงถึงรายละเอียดอีกมากมาย หรืออาจ
ต้องปรับปรุงบางส่วน
วิจารณ์ พานิช
7 มิ.ย.48
ไม่มีความเห็น