แต่งงานแบบพอเพียงในยุค 2549 : บอย - จัน 11-12 มิ.ย. 2549
อายุ 30 กว่าปีแล้ว คุณบอย อภิสิทธิ์ เพื่อนของนายบอน ตัดสินใจแต่งงานกับ คุณจัน สาวที่รู้ใจกันมาแสนนาน เพราะไม่รู้จะรอไปอีกทำไม
รอให้พร้อมก่อน เป็นคำพูดที่หลายคนชอบใช้ แต่สำหรับบอยแล้ว จะให้รออีกนานแค่ไหนล่ะ เพราะอายุก็เพิ่มขึ้นทุกๆวัน ความพร้อมน่าจะอยู่ที่ตัวเราเองมากกว่าว่าพร้อมกับบทบาทใหม่แค่ไหน
คุณบอย อภิสิทธิ์ เดชสุวรรณ ทำงานด้านกราฟิกใน กทม. ทำงานแทบไม่มีเวลาได้พักผ่อน เพราะลูกค้าต้องการงานด่วนอยู่บ่อยๆ จึงต้องทุ่มเทฝีมือทางด้านกราฟิกคอมพิวเตอร์ ทำงานให้บริษัทอย่างเต็มที่
คุณบอย เรียนจบปริญญาโท ชีววิทยา ม.สงขลานครินทร์นะครับ ความรู้ด้านกราฟิก เป็นความสนใจเฉพาะตัว หมั่นเพียรเรียนรู้ จนชำนาญมากกว่า ชีววิทยาที่ร่ำเรียนมาซะอีก
คุณจัน มาทำงานเป็นเลขานุการบริษัทแห่งหนึ่งใน กทม. ทั้งคู่เป็นคนสงขลา เรียนรุ่นเดียวกัน อายุเท่ากัน คบหากัน รู้จักกันมานาน ฝ่ายคุณจัน เธอมั่นคงกับคุณบอยมาก แต่คุณบอยกลับมีใจไปคบกับสาวคนอื่นอยู่นาน ซึ่งสาวคนนั้น ทำงานใน มมส.นี่เอง
จู่ๆเหตุการณ์พลิกผัน คุณบอยต้องเดินคนละทางกับสาว มมส. ทั้งๆที่รักใคร่ผูกพันกับเธอมากมาย แล้ววันหนึ่งก็ค้นพบว่า คุณจัน ยังมั่นคงกับคุณบอยอยู่เช่นเดิม กว่าที่คุณบอยจะรู้ใจตัวเอง ก็ใช้เวลาเกือบปี จนเกิดงานแต่งงานในวันนี้ 11 มิ.ย. 2549
อันที่จริง คุณบอย เชิญนายบอนไปร่วมงานแต่งงานด้วย แต่มาแจ้งกระชั้นชิดเกินไป ตอนที่ log in เข้า MSN และนายบอนเคลียร์เวลาไม่ได้ เลยพลาดไปร่วมยินดีกับคู่สมรสใหม่อย่างน่าเสียดาย
ทั้งๆที่ไม่เคยเจอตัวจริงกันเลย แต่คุณบอย กะนายบอนก็สนิมสนมจนเรียกขานว่า เพื่อนได้อย่างสนิทใจ
งานแต่งงานของคุณบอย เค้าจัดแบบสบายๆจริงๆ แถมบรรดาเพื่อนๆ พี่ๆ ร่วมมือกันจัดให้ โดยเที่ยงวันที่ 11 มิ.ย. จะเป็นการเลี้ยงฉลองกันที่โรงแรมรัชดา เป็นการทานอาหารในหมู่คนกันเอง เพื่อต้องการบอกให้คนคุ้นเคยของทั้งคู่รับรู้ว่า เราแต่งงานกันแล้วนะ
ไม่มี่พิธีรีตรองที่เลิศหรู มีพิธีสำคัญเล็กๆ และทานข้าวกับคนคุ้นเคย วันที่ 12 มิ.ย. คู่บ่าว-สาว ไปฮันนีมูนกันที่ริมชายทะเลที่ชุมพร ให้ผู้มาร่วมงานแต่งตัวให้เข้ากับบรรยากาศ ประมาณว่า ใส่ชุดไปเที่ยวทะเล ไปพักผ่อนกันจริงๆ
ไม่รู้ว่า สาวๆจะพากันแต่งชุดฮูลา ฮูล่า เริงระบำริมชายหาดรึเปล่า
จากวันที่ 12 คู่บ่าวสาว ก็ขอเวลาส่วนตัว ไปพักผ่อนที่ภูเก็ต กลับ กทม วันที่ 19 มิ.ย. แล้วเข้ามาทำงานของแต่ละคนตามปกติ พักที่พักเดิมของแต่ละฝ่ายกันไปก่อน
แล้วค่อยๆขยับขยาย หาที่อยู่ใหม่ ....
ตอนนี้ยังไม่มีเรือนหอนั่นเอง ฝ่ายชายก็พักแถวลาดพร้าว ใกล้ที่ทำงาน
เป็นการจัดรูปแบบการแต่งงานที่ง่ายๆ เป็นกันเอง ตามฐานะทางเศรษฐกิจของทั้งคู่ ซึ่งกำลังอยู่ในช่วงก่อร่างสร้างตัว ซึ่งคงต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่ หากจะอยู่ในระดับที่ว่า "พร้อม" ตามความหมายของหลายๆคน
ทั้งคู่เค้าพร้อมตั้งนานแล้ว พร้อมที่จะรักกันตั้งนานแล้ว พร้อมที่จะดูแลกันมาตั้งนานแล้ว
ขอให้เพื่อนมีความสุขในชีวิตคู่ที่พร้อมเสมอ ตลอดไปนะครับ
คำสำคัญ (Tags): #ระหว่างทาง#เรื่องเล่า
หมายเลขบันทึก: 33865เขียนเมื่อ 13 มิถุนายน 2006 11:03 น. ()ความเห็น
เป็นเรื่องราวที่ น่าทึ่งมากๆ กับชีวิตที่ผลิกผลีน ปานสายฟ้า แต่ต้องขอยอมรับ คุณจัน มากๆๆ ที่มั่นคงในรัก
เป็นอะไรที่ โรเมนติก ดีครับ
อ้าวๆๆ นายบอนเอาเรามาบอกเล่าหรือเนี่ย แต่ก่อนอื่นขอแก้ detail ก่อนนะ
บอยไม่ได้ทำงานด้าน Graphic โดยตรง บอยเป็น Producer คุมการผลิตงาน ของบริษัท Organizer รายหนึ่ง ซึ่ง Graphic เป็นงานส่วนหนึ่งที่บอยเข้าไปทำเป็นงานๆไป ส่วนต่อมา นายบอยไม่จบ ป.โท นะครับ เหลือแต่สอบ Thesis แล้วขยายเวลาไม่ได้ เลยไม่ได้สอบครับ จากนั้นเลยเข้ามา กท เพื่อมาทำงาน
แล้วก็จันเค้าไม่ได้เป็นสงขลานะครับ เค้าเป็นคนกรุงเทพแต่กำเนิดเยย เราบังเอิญได้รู้จักกันช่วงระยะเวลาหนึ่งก่อนที่บอยจะได้รู้จักกับใครบางคนที่ มมส แล้ววันหนึ่งใครบางคนก็ได้เดินจากบอยไป จันเค้าก็เข้ามาดูแลบอยในฐานะเพื่อนที่ห่วงใย แล้วเราก็เดินไปบนเส้นทางที่เปลี่ยนไป ห่วงใยกันและกัน ดูแลซึ่งกันและกัน จนวันหนึ่ง...
คำว่าพร้อม พร้อมสำหรับเราสองคน ไม่ใช่พร้อมที่ฐานะ หน้าตาสังคม เป็นความพร้อมที่จะดูแลกันและกันให้มากกว่าที่เป็นอยู่ และทางบ้านของเราทั้งสองคนก็ยินดีกับเราทั้งคู่ งานที่จัดที่กรุงเทพ เจ้านายของจันช่วยดูแลให้ทั้งหมด เจ้านายจันก็เป็นเหมือนพี่สาวของจันคนหนึ่ง ที่รู้จักกันมานาน โดยที่ทาง office ของบอย ก็ลดปริมาณงานให้บอยเพื่อให้บอยได้มีเวลาจัดการกับชีวิตของตัวเองเพื่อเตรียมงาน
หลายๆคนคงเคยเห็นการ์ดแต่งงานของคู่ต่างๆที่สวยงาม ปั้มนูน พิมพ์อักษรสีทอง แต่บอยอยากทำไรง่ายๆ ก็ทำการ์ดในแบบเรียบง่าย ใส่เรื่องราวของเราทั้งสองผ่านรูปในการ์ดนั้น ให้เพื่อนสนิทและผู้ใหญ่ที่เราเคารพได้รับทราบว่า เราจะเป็นครอบครัวกันครับ...
หลังจากเสร็จงานที่กรุงเทพ ตี 4.00 น. 12 June 06 เราก็เดินทางไปชุมพร ไปชายทะเล ไปเจอกับญาติและเพื่อนๆ ที่เดินทางมาจากหาดใหญ่ และ ภูเก็ต ในบรรยากาศแสนเรียบง่าย ริมทะเล มีท้องฟ้าเป็นหลังคา ทานอาหารทะเลสดๆ และพักที่ริมทะเล อากาศดีมากๆๆ ห่วงว่าฝนจะตก ก็ตกเพียงช่วงก่อนเวลางานแล้วก็ไม่ตกอีกเลย หลังจากนั้นวันรุ่งขึ้น เราก็ตื่นแต่เช้าไปเดิมริมทะเล ไปถ่ายรูปกัน อย่างที่เราทั้งสองชอบทำกันตลอดเวลาที่ผ่านมา ชอบที่จะเก็บภาพของเราไว้ มันเป็นบันทึกความทรงจำผ่านกรอบภาพที่เราวาดไว้ แล้วก็กลับเข้ากรุงเทพ
จากนั้นเราก็เข้ากรุงเทพ ตามธรรมเนียมแต้จิ๋ว หลังจากแต่งแล้ว 3 วัน วันที่ 14 June 06 เราทั้งสองต้องกลับไปไหว้ผู้ใหญ่ที่บ้านจัน หมดไปอีกวัน เย้ แล้ววันที่ 15 June 06 ความจริงอยากไปภูเก็ตนะ แต่ช่วงนั้นฝนตกเลยเปลี่ยนแผน เราก็ pack ของใส่ backpack ไปหัวหินกัน เราเริ่มออกเดินทางจากลาดพร้าวด้วย subway ไปหัวลำโพง แล้วก็นั่งรถไฟไปหัวหินกันแต่เช้า ไปถึงนู้น 11.15 น. ก็ติดต่อน้องที่รู้จักที่นั่นให้หาห้องให้ แล้วเราก็เดินๆๆๆ ไปที่พัก เราพัก 2 คืน เดินอย่างเดียว เดินทั่วเมืองๆๆๆๆ
สำหรับเวลานี้เราทั้งสองพักที่ลาดพร้าวครับผม
เวลานี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของคำว่าเรา และ ครอบครัวของเรา ยังมีอะไรอีกมากมายที่เราทั้งสองจะต้องเจอ แต่เราก็สัญญากันไว้ว่า ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ เราก็จะเดินไปด้วยกันตลอดไป
ขอบใจบอนมากๆที่รับบอยเป็นเพื่อนคนหนึ่ง
ได้รับแต่สิ่งดีๆที่เพื่อนมอบให้
บอยและจัน
ดีใจไปกับชีวิตทีสมบูรณ์ของบอยและจันด้วยนะคะ อาจจะอวยพรช้าไปแต่มาถึง ณ วันนี้ พี่ก็ยังเชื่อว่าน้องทั้งคู่ยังหวานชื่นอยู่ พี่รู้จักบอยผ่านทางใครคนหนึ่งทั้งๆ ที่เราไม่เคยได้เจอกัน เท่าที่สัมผัสได้ บอยดูเป็นคนจริงจัง คุณสมบัตินี้เป็นความพิเศษของคนที่จะรุ่งเรื่องได้ในวันข้างหน้านะคะ ใช้มันในทางที่ควรจะเป็นแล้วกัน ขอให้โชคดีค่ะ