...กว่าสิบปีที่เรียงร้อยถ้อยอักษร
หลีกเลี่ยงกลอนรักหวานสะท้านฝัน
ฤๅสิ้นไร้แรงรักจะผลักดัน
หากยึดมั่นปณิธานงานกวี
มีดวงจิตคิดถึงวันที่ผันผ่าน
เพียงพบพานไม่เที่ยงเปลี่ยนแปลงหนี
บทบาทโลกเร่าร้อนแรงโลกีย์
จึงไม่มีจิตฝันเพราะหวั่นเกรง
มองเห็นโลกความจริงทุกสิ่งพบ
ชีพประสบผู้คนทนข่มเหง
ละครโลกโศกเศร้าเคล้าบรรเลง
เป็นบทเพลงเพื่อชีวิตลิขิตเพียร
มีปากกาเพียงเพื้อเอื้อความหมาย
วาดลวดลายเรื่องราวทุกคราวเขียน
หวังจะลดหมดสิ้นสิ่งเบียดเบียน
เพื่อโลกเปลี่ยนแล้งรื่นกลับชื่นบาน
ใครจะชอบจะชังฉันไม่หวั่น
ดวงจิตนั้นมั่นคงตรงกล้าหาญ
ขอปลุกปลอบคนท้อทรมาน
ทั้งเจือจานคนเหงาเศร้าสร่างซา
เพียงเฝ้ามองธรรมชาติสะอาดใส
แต่งแต้มให้คลายทุกข์สุขหรรษา
นิรมิตแสงธรรมนำวิญญา
คือคุณค่าปณิธานงานกวี...
ดอกไผ่
ขอบคุณภาพจาก forward mail.
มาร่วมเรียนรู้งานกลอนของคุณครู ธรรมทิพย์
กลอนแต่ละท่านจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวนะคะ
เลือกหาอ่านได้ตามความสนใจ แต่สำหรับครูอี๊ดชอบทุกแนว
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีครับท่านอาจารย์
มาอ่านงานกวีค่ะครูพี่วราภรณ์
จำได้ว่าช่วงแรกๆ ที่เขียนกลอนแรงบันดาลใจจากรักแบบลูกหมานี่ล่ะคะ
ต่อมาก็ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงแนวไปตามวัน วัย กาลและสถานการณ์
หากแต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ ความสุขที่ได้ร่ายรสพจนา ฝันดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
งามเอยงามดอกพญาเสือโคร่ง
เจ้าช่างชื่อได้ดุดันหวั่นไหว
ผู้ใดเล่าตั้งเจ้าให้เป็นไป
ชมพูหวานจับใจเจ้าพญาเสือโคร่งฤา
*********************
บานเบ่งเป็นสีสันของป่าชัฏ
สุดจะหักห้ามใจให้โหยหา
ชมพูเจ้าหวานติดตรึงตรา
เจ้าพญาเสือโคร่งนั้นหนา...หวานตรึงใจ
ชอบท่อนนี้จัง
ใครจะชอบจะชังฉันไม่หวั่น
ดวงจิตนั้นมั่นคงตรงกล้าหาญ
ขอปลุกปลอบคนท้อทรมาน
ทั้งเจือจานคนเหงาเศร้าสร่างซา
"ปณิธานกวีที่หาญมุ่ง
ความหวังสูงสานฝันวันฟ้าใหม่
ให้คนไทยมีธรรมประจำใจ
เป็นทิพย์ธรรมไล้อาบกินทุกถิ่นไท"
"ปณิธานกวีที่หาญมุ่ง
ความหวังสูงสานฝันวันฟ้าใหม่ (มุ่งกับสูง เสียงสั้นยาวสัมผัสกันไม่ได้ค่ะ)
ให้คนไทยมีธรรมประจำใจ (ให้...ชิงสัมผัสมาก่อนคำว่าใจค่ะ)
เป็นทิพย์ธรรมไล้อาบกินทุกถิ่นไท" (ไท เป็นสระเดียวกันกับไล้ ทำให้สัมผัสเลือนค่ะ)
ขออนุญาตแก้ไขด้วยความเคารพเป็น
"ปณิธานกวีที่หาญมุ่ง
หวังผดุงสานฝันวันฟ้าใหม่
เพื่อสร้างสรรค์คุณธรรมประจำใจ
เป็นทิพย์ธรรมไล้อาบกินทุกถิ่นทาง"
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านกลอนแสนไพเราะ
พร้อมกับมาเรียนรู้ค่ะ
ขอบคุณนะคะ^__^
สวัสดีค่ะ
มาชมความงดงาม
ทั้งภาพและคำค่ะ
มาอ่านกลอนไพเราะ เสนาะล้ำ กับถ้อยคำ ก่อนฝันดี คิดถึงนะคะครูพี่วราภรณ์