วันที่ ๑๕ ม.ค. ๕๓ ผมไปเข้าร่วมฟังการบรรยายในหลักสูตรธรรมาภิบาลอุดมศึกษา ของ สคช. เพื่อเรียนกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการทำหน้าที่กรรมการสภามหาวิทยาลัย
ทำให้ผมได้เรียนรู้หลักเกี่ยวกับการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฏหมาย ว่ามีดังนี้
• กระทำโดยไม่มีอำนาจ
• นอกเหนืออำนาจหน้าที่
• ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย
• ไม่ถูกต้องตามรูปแบบขั้นตอน หรือวิธีการอันเป็นสาระสำคัญที่กำหนดไว้สำหรับการกระทำนั้น
• ไม่สุจริต
• มีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม
• มีลักษณะเป็นการสร้างขั้นตอนโดยไม่จำเป็นหรือสร้างภาระให้เกิดกับประชาชนเกินสมควร
• เป็นการใช้ดุลพินิจโดยมิชอบ
ความรับผิดต่อการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย มี ๔ ประเภท
๑. ทางแพ่ง (ละเมิด) : ให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทน (เงิน)
๒. ทางอาญา : จำคุก ปรับ
๓. ทางปกครอง : เพิกถอนกฎ คำสั่ง ให้ทำภายในเวลา
๔. ทางวินัย : ปลดออก ไล่ออก ฯลฯ
ผมสรุปกับตัวเองว่า คาถาหรือยันตร์ป้องกันตัวในเรื่องนี้ คือ ความซื่อสัตย์สุจริต เจตนาเพื่อส่วนรวม ไม่กลั่นแกล้งใคร และความรอบคอบระมัดระวัง
ระหว่างรับประทานอาหารเที่ยง เราคุยกันว่า อาวุธป้องกันตัวของฝ่ายบริหารและฝ่ายกำกับดูแลในเรื่องนี้ คือ communication ให้เกิดความเข้าใจร่วมกัน และมีการรับฟังซึ่งกันและกัน ย้ำว่าการฟังสำคัญกว่าการพูด โดยผู้บริหารและผู้กำกับดูแลต้องสั่งสมทุนสังคม ทุนความน่าเชื่อถือ (trust) ตลอดชีวิตของตน
วิจารณ์ พานิช
๑๕ ม.ค. ๕๓
อยากเรียนถามท่านอาจารย์ในฐานะประธานกกอ. เพื่อประดับความรู้เกี่ยวกับกฎหรือระเบียบของสกอ. ว่าด้วยการสรรหาคณบดี แต่คณะกรรมการสรรหาไม่ปฏิบัติตาม กกอ.จะมีบทบาทอย่างไรครับ หากผู้แสดงวิสัยทัศน์เป็นข้าราชการและพนักงานมหาวิทยาลัยสายวิชาการที่ไม่เคยมีประสบการณ์บริหารระดับหัวหน้าภาคมาก่อนครบ 3 ปี ผมอาจเข้าใจกฎ/ระเบียบของกกอ.ผิด รบกวนอาจารย์ช่วยอธิบายเกี่ยวกับกฎดังกล่าวว่ามีข้อยกเว้นอย่างไร หากกรรมการสรรหาไม่ปฏิบัติตาม