เรื่องดีที่ มศว. : KM Workshop คณะพยาบาลศาสตร์ (๓)

ตอนที่ ๒

วันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๓
เราเดินทางไปถึงคณะพยาบาลศาสตร์ มศว. ก่อนเวลา ๐๘.๓๐ น. เล็กน้อย ผู้เข้าประชุมทยอยกันมา วันนี้มีผู้เข้าประชุมหน้าใหม่มาเพิ่ม ๔-๕ คน ผู้เข้าประชุมเมื่อวานมีหายหน้าไปบ้าง เช้านี้คุณพรรณเริ่มด้วยกิจกรรมที่กระตุ้นให้ตื่นตัว พวกเราร้องเพลง “อ้วน อ๊วน อ้วน.....” เชิญชวนผู้ที่ถูกเอ่ยชื่อมานำกลุ่มออกกำลังกายด้วยท่า “เก่ง” อย่างสนุกสนาน ต่อด้วยการให้บอกชื่อเพื่อน ๓ พยางค์....เริ่มด้วยอาจารย์พัชรินทร์ ก็ผิดเลย....เวลามีคนพลาด กลุ่มจะเฮฮากันมาก ตามด้วยการให้คู่ที่มีเชือกฟางคล้องข้อมืออยู่ หาทางปลดออกจากกันให้ได้

 

....ทำท่านี้ไง จะได้ไม่อ้วน....

 

....จะปลดเชือกออกยังไงดี....

ดิฉันตอบคำถามของอาจารย์ทัศนียาเรื่องหัวปลาใหญ่ หัวปลาเล็ก พร้อมทั้งยกตัวอย่างกิจกรรมที่สามารถใช้ได้ในการทำ BAR การฝึกการเล่าเรื่อง การฟัง แล้วพูดเรื่องเครื่องมือชุดธารปัญญา ซึ่งในเครือข่ายเบาหวานเราใช้เครื่องมือชุดนี้ในตลาดนัดความรู้

ต่อจากนั้นจึงเล่าว่าในตลาดนัดความรู้เรามีกิจกรรมอะไรบ้าง ในส่วนของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในกลุ่มย่อย เราใช้วิธีการสาธิตโดยขอให้อาจารย์พัชรินทร์หาอาสาสมัครอาจารย์ที่มีผลงานดีๆ น่าประทับใจมา ๒-๓ คน ได้อาจารย์ที่ลูกศิษย์ประเมินว่าเป็นผู้ที่สอนในคลินิกแล้วนิสิตเขามีความสุขคืออาจารย์พัชรินทร์ อาจารย์ทัศนียา อาจารย์อุไรวรรณ มาร่วมวงในฐานะ “คุณกิจ” ดิฉันทำหน้าที่ “คุณอำนวย” มี ผศ.ดร.สมศิริ (ถ้าจำไม่ผิด) รับหน้าที่เป็น “คุณลิขิต”

เรานั่งล้อมวงที่พื้นห้อง เป็นเหตุให้ผู้เข้าประชุมทั้งหมดพากันนั่งลงกับพื้นด้วย อาจารย์แต่ละท่านผลัดกันเล่าว่าตนเองมีวิธีการสอนในคลินิกอย่างไร ต่างก็มีเทคนิควิธีการที่ไม่เหมือนกัน มองเห็นภาพของการสอนที่ทำให้นิสิตรู้สึกผ่อนคลาย อบอุ่น มั่นใจที่จะลงมือปฏิบัติกิจกรรมการพยาบาล ดิฉันฟังด้วยความประทับใจ ผู้เล่าเรื่องเองทีแรกเกี่ยงว่าไม่มีอะไรจะเล่า แต่พอเล่าแล้วมีคนฟังอย่างตั้งใจ ก็อยากจะเล่าเพิ่มมากขึ้นอีก ตอนสกัดขุมความรู้จากเรื่องเล่า คุณพรรณเข้ามาร่วมแจมด้วย

กลุ่มสาธิตกลุ่มนี้ ทำให้ดิฉันปิ๊งว่าเราน่าจะร่วมกันจัดตลาดนัดความรู้ “การสอนในคลินิก” เมื่อจบเรื่องตลาดนัดความรู้ ดิฉันนำเสนอเรื่อง CoPs, กิจกรรมเพื่อนช่วยเพื่อน สุดท้ายคือเรื่อง Weblog ก่อนที่จะพักรับประทานอาหารกลางวัน ซึ่งอาหารมื้อนี้อร่อยมากอีกเช่นเคย

ภาคบ่ายเป็นการสอนเรื่องการใช้ Weblog เราย้ายไปใช้ห้องคอมพิวเตอร์ที่ชั้น ๔ ใช้เวลาราว ๒ ชม.กว่าจะเปิดบล็อก ทดลองเขียนบันทึก และเอารูปภาพขึ้นกันได้ เนื่องจากห้องคอมพิวเตอร์มี ๒ ล็อก เสียงไมค์ได้ยินไม่ทั่วถึง การสอนอาจขลุกขลักไปบ้าง เชิญผู้สนใจเยี่ยมบล็อกของชาวคณะพยาบาลศาสตร์ มศว ได้ที่นี่

 

ตั้งใจเรียนเรื่อง Weblog อย่างจริงจัง

สุดท้ายคือการ AAR ดิฉันไม่มีโอกาสจดถ้อยคำของผู้เข้าประชุม แต่ก็ดีใจที่อาจารย์พัชรินทร์บอกว่าการประชุมครั้งนี้มีคนมาร่วมมาก แม้จะเป็นวันเสาร์-อาทิตย์ คนที่บอกว่าจะมาแค่วันเดียวก็มาทั้ง ๒ วัน บางคนก็บอกว่ามีความสุข สนุก เห็นทางที่จะเอาไปใช้ นึกออกว่าจะเอาไปใช้ในงานอย่างไร

ดิฉันและคุณพรรณรู้สึกประทับใจทีมคณะพยาบาลศาสตร์ มศว ที่มีความตั้งใจและแสดงออกถึงความมุ่งมั่นที่จะเอา KM ไปใช้ มีกลุ่มแกนนำที่พูดคุยวางแผนว่าจะทำอะไรกันบ้าง

วัลลา ตันตโยทัย