..: ข อ เ ข ี ย น ถึง "ค ว าม ร ั ก" ..ซักบันทึก ^^

ถึงวันนี้..ก็ยังอดยิ้มไม่ได้..กับช่วงวันแห่งความสดใสในวัยเยาว์ อิอิ^^

วันนี้ขอเกาะกระแสการอบอวลไปด้วยกลิ่นไอของความรัก..ในช่วงวันแห่งความรักด้วยบันทึกนี้ค่ะ..

จริงๆแล้ว..ไม่ค่อยจะเขียนถึงความรัก..(เพราะเป็นความลับ)ซักเท่าไหร่..แต่วันนี้..อารมณ์แจ่มค่ะ..เห็นคนแถวนี้มีความรักก็รู้สึกสดชื่น ไปกะเค้าด้วย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..ขอเขียนถึงความลับ(รัก)ซักหนึ่งบันทึก..ไว้อ่านให้อิ่มใจเล่นยามหง่อมน่ะ.อิอิ..

ความรักฉบับลับๆนี้..มีอยู่หลายฉบับย่อย..เพราะแบ่งเป็นแต่ละช่วงวัย..เริ่มกันที่..แถ่นแท๊นนนนน....))))))

ความรัก..ฉบับอนุบาล..สีชมพู๊ ชมพู..อิิอิ

จำได้ว่า..ตอนเด็กๆ เป็นเด็กที่มีผมม้าหนาเตอะ..ตัวอ้วนๆกลมๆตาหยีเป็นเม็ดก่วยจี๊ หมวยเกี๊ยะมาแต่ไกล..แต่ขอโทษ..แม้โตขึ้นมาจะดูเหมือนเรียบร้อย แต่จริงๆแล้วแก่แดดแก่ลมมาตั้งแต่เล็กค่ะ..อิอิ แอบกรี๊ดหัวหน้าห้อง(ตามสไตล์เด็กญี่ปุ่นเด๊ะเลยอิอิ) ตัวโต โดยมีแผนทำเป็นเอามือไปเทียบความใหญ่กะเค้า ให้ชุ่มชื่นหัวใจเล่น 555 แต่น่าเสียดาย ยังไม่มีบทต่อไปก็ย้ายโรงเรียนซะแล้วค่ะ..

ความรักฉบับที่สอง : ฉบับประถมต้น...แก่นเซี้ยว

มาถึงตอนนี้..ค่อนข้างป๊อบปูล่าเพราะเป็นเด็กใหม่ผมเปียยาวสองข้าง(ปานพจมานสว่างวงศ์อิอิ)..มีคุณแม่เป็นคุณครูในโรงเรียน แอบมีหนุ่มๆตัวน้อย เพื่อนกัน มาสนใจ ..จำได้ว่าช่วงนั้นแก่นเซี้ยวมาก แต่ก็แปลกได้โบว์เรียบร้อยมาตลอดง.ทั้งๆที่ตัวเองว่าตัวเองดื้อสุดแล้วนะช่วงนั้น..แต่สงสัยด้วยมันสมองอันชาญฉลาด..(สมัยนั้นอิอิ)จึงทำให้ได้รางวัลเรียนดี สอบได้ที่หนึ่งมาตลอดทุกปี จนเอารางวัลไปแจกญาติๆเป็นกองพะเรอ..และก็ทำให้มีหนุ่มน้อยมาขอแต่งงานในที่สุด อิอิ..

แต่ด้วยอาจจะดูละครมากไป จึงตอบอย่างมั่นใจไปว่า ขอคิดดูก่อน เพราะยังเด็ก ต้องเรียนให้จบก่อน ค่อยมาขอแล้วกัน..น๊าน..ตอบเค้าไปเป็นเรื่องเป็นราว แล้วแอบภูมิใจเอามาบอกแม่ตอนกลับบ้านว่ามีคนมาขอแต่งงานนะเนี่ย..555

ความรักฉบับที่สาม...: ประถมปลาย แอบกรี๊สสสสส...

ช่วงนี้..ก็ย้ายโรงเรียนอีกแล้ว ถึงตอนนี้ได้เป็นนักกีฬาวอลเล่ยบอลโรงเรียนและได้มีโอกาสเห็นความเท่ห์ของเพื่อนนักกีฬาทีมเดียวกันของโรงเรียน แต่เนื่องด้วยตัวเองเป็นคนขี้เก๊กเอามากๆ มัวแต่แอบเก๊กจนได้ดิบได้ดี..จบปอหกไปแบบไม่ได้อะไรเลย เจ้าตัวคนถูกชอบก็ไม่รู้ และตัวเองก็งง ๆ..แปลกตรงที่ ช่วงนั้น มีเพื่อนๆมาชอบก็ดันไม่ชอบแถมกลัวอีกต่างหาก แต่ดันไปแอบชอบคนที่เค้าไม่ได้ชอบตัวเอง เฮ้อ.โลกช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย

ความรักฉบับที่ สี่..: มอต้น..ความรักเบ่งบาน สดใส..

ความรักช่วงนี้..เป็นอะไรที่น่ารักและนึกถึงทีไรก็อมยิ้มไม่หาย จำได้ว่า คนที่ตัวเองแอบชอบ เป็นคนหน้าตาดีมาก และก็เรียนดีด้วย เป็นเพื่อนกัน ด้วยความเป็นเด็กใหม่ ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน จึงทำให้ได้รู้จักกัน และมีแอบปิ๊งตามประสาวัยรุ่น ช่วงนั้นจะรักสวยรักงามเป็นพิเศษ กลัวเป็นสิว กลัวอ้วนมากๆเพราะเดี๋ยวไม่สวย จะขาดความมั่นใจ ต้องทนลดความอ้วนอย่างแรง และก็มีเรื่องกุ๊กกิ๊กไม่เว้นแต่ละวัน ช่วงนี้เป็นอะไรที่ขำมากๆๆ ไอ้ตัวเองก็มีนิสัยที่ค่อนข้างถาวร คือขี้เก๊กที่เพื่อนๆรู้กัน และหนุ่มน้อยนั้นก็ขี้อาย)เฉาพะกะเราอิอิ) เวลาที่เพื่อนเราแกล้งเค้าก็จะชอบเอาของมาซุกไว้ใต้โต๊ะ..และเค้าก็จะไม่กล้ามาค้นที่โต๊ะเราโต๊ะเดียว อิอิ..เวลาจะพูดก็ไม่ค่อยกล้า มันเป็นเขิลๆ เวลาจะขี่รถเล่นก็พาพี่ไปขี่แถวๆบ้านเค้า..อิอิ..แค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี อันนี้มีจริงๆจริงๆนะ และแล้วทุกอย่างก็เอวัง เพราะเราต้องย้ายโรงเรียนอีกแล้ว..เฮ่อ..(แต่แอบสืบจากเพื่อนเก่าๆมาว่า หนุ่มน้อยคนนั้นมีลูกยั๊วเยี้ยซะเเล้ว แล้วเพื่อนเจ้ากรรมยังให้กำลังใจอีกว่า ..ตอนนี้ขี้เหร่ ไม่เหมือนสมัยนั้นอีกตะหาก ก็เลยไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีล่ะเนี่ย..เฮ่อออ)

ความรักฉบับที่ห้า..: มอปลาย..ทำให้ค้นพบความจริงบางอย่าง^^

ความรักช่วงนี้..เกิดขึ้นตอนย้ายโรงเรียนไปอยู่ที่ใหม่..ไปเจอกับคนเท่ห์มากคนนึงเป็นเพื่อนในห้อง ตอนแรกก็ปิ๊งๆเค้าอยู่ที่ความเท่ห์ แต่ก็ทำให้ได้รู้ว่าความเท่มักจะแปรผกผันกับมันสมอง แม้จะมีเรื่องราวหวานๆีใ้ห้ชุ่มชื่นหัวใจ..แต่สุดท้ายก็เริ่มเซ็ง เพราะเวลาหนุ่มเท่ห์ถูกครูถามทีไร ก็ต้องหันมาถามเราทุ๊กที..อย่างนี้จะไหวเร๊อ..เฮ่อ..

-----------------------------------------------------------------------

จริงๆแล้ว..ความรักในช่วงนี้ยังมีต่ออีกหลายฉบับนะคะ..เป็นความรักที่เป็นสีชมพูสดใส .แต่ขอเก็บไว้อมยิ้มคนเดียวแล้วกันนะคะ..

ที่เขียนเล่ามาทั้งหมดนี้..เพียงเพื่อจะย้ำให้รู้ว่า..ความรักเป็นสิ่งที่งดงาม แม้จะเป็นความรักแบบเด็กๆ ความรักในวัยรุ่น หรือความรักในวัยผู้ใหญ่ ก็เป็นเรื่องราวที่ทำให้เรายิ้มได้เสมอเวลาที่ได้นึกถึง ..อย่างที่ผู้เขียนได้ย้อนระลึกถึงในขณะนี้และก็อดยิ้มกับความสดใสในวันนั้นไม่ได้..

ความรักในความรู้สึกของตัวเองจึงเปรียบได้กับความกระจุ๋มกระจิ๋มของดอกกุหลาบเถา อ่อนหวาน น่ารักเหมือนดอกโมกขาว กรุ่นกลิ่นหอมหวานเหมือนดอกการะเวก สีสันสดใสเหมือนดอกเล็บมือนาง และงดงามเนิ่นนานเหมือนดอกกลัวยไม้ที่คิดถึงยามใด ก็ยังคงสดใสแจ่มชัดยามนั้น..

บันทึกนี้..มีความสุขมากมายที่ได้เขียนไปพร้อมๆกับได้ย้อนระลึกถึงวันคืนที่มีชีวิตชีวาเหล่านั้น

อ่านจบแล้วก็ขอให้มีความเบิกบานในหัวใจกันทุกคน..

ความรัก..ยังคงงดงามเสมอ..ในความทรงจำของเราตลอดไป

^^

เขียนใน GotoKnow โดย คุณครูแอ๊ว
ใน เรื่องดี.ดี..มีไว้แบ่งปัน

คำสำคัญ (Tags): #ความรัก#ความรักของคุณครูแอ๊ว#ความรักวัยเยาว์#วันแห่งความรัก

หมายเลขบันทึก: 334170เขียนเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2010 19:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (58)

♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥

เขียนเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2010 20:10 น. ()

จองงงงงงงงงงงงงงงงงก่อนนนนนนนนนนนนนนค่ะ

Boo

เขียนเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2010 20:38 น. ()

จ้ะเอ๋ค่ะครูพี่นางฟ้า

ความรักแบบลูกหมาตั้งแต่อยู่อนุบาลเลยรึคะ ชอบจังแหม ใช้กุศโลบายด้วย น่าเสียดายย้ายโรงเรียนไปก่อน ... อิ อิ มาโตมา มีแอบไปสืบว่าเค้าเป็นอย่างไร อ่านไปอมยิ้มไป

ส่วนใหญ่มักจะเมินคนที่มาชอบ แล้วไปแอบปิ๊งคนที่เค้าไม่ชอบหรือเฉยๆ ๕ ๕ สาวๆ ก็เป็นซะอย่างนี้นะคะ หุ หุ ... แค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี เคสนี้ก็เคยเป็นค่ะ ชอบๆ น่ารักซะ

ครูพี่ค่ะ ...เห็นด้วยค่ะ ความรัก สวยงามและเป็นสีสัน แค่ได้รัก อย่างน้อยที่สุดก็จรรโลงใจ เพิ่มพลังให้เราทำอะไรดีๆ แม้สุดท้ายอาจจะเหลือไว้เพียงความทรงจำที่หวนระลึกก็พอใจ ;) ฝันดีจัง