โอกาสมีอยู่ทั่วไป อยู่ที่ว่าใครจะรู้จักคว้าโอกาสนั้นไว้หรือเปล่า เท่านั้นเอง บางคนก็ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป โดยคิดแต่ว่า ช่างมัน ฉันไม่แคร์...ฉันไม่อยากแข่งขันกับใคร...ใครอยากได้อะไรก็เอาเถิด ตามสบาย...ฯลฯ...สำหรับ KIM แม้ว่าไม่มีโอกาสผ่านเข้ามามากมายในชีวิต แต่ก็พยายามสร้างโอกาสให้กับตัวเอง โดยที่ไม่เดือดร้อนต่อผู้อื่นหรือตัวเอง...
ในระหว่างวันที่ 14-22 มกราคม 2553 ที่ผ่านมา KIM ก็ได้มีโอกาสได้ไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้การแข่งขันทักษะวิชาชีพและทักษะวิชาการ ในการประชุมองค์การนักเรียนนักศึกษาระดับชาติที่ จังหวัดอุบลราชธานี
KIM มีโอกาสได้ไปดูการแข่งขันพูดสุนทรพจน์ภาษาอังกฤษ และการพูดสาธิตเป็นภาษาอังกฤษ ทำให้ได้ความรู้และประสบการณ์หลากหลาย...ซึ่งคงถึงวาระที่ต้องใช้ภาษิตที่ว่า ...สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น...เพราะไม่สามารถสาธยายได้หมด
เด็กนักเรียนอาชีวศึกษา...พูดภาษาอังกฤษเก่งมาก ... จนบางครั้งแอบคิดว่า...เด็กเก่งภาษาอังกฤษกว่าครูซะอีก... แต่ครูก็คงไม่หยุดที่จะเรียนรู้และพัฒนาตัวเองต่อไป...
หลายครั้งในชีวิตของเราต้องพบปะกับการแข่งขัน....บางครั้งก็เป็นการแข่งขันแบบไม่รู้ตัว บางครั้งก็เป็นการแข่งขันแบบรู้หลายตัว การแข่งขันกับการฝึกฝนบางครั้งแทบแยกจากกันไม่ได้....เพราะการแข่งขันต้องผ่านการฝึกฝน แต่การฝึกฝนบางครั้งก็ไม่ได้แข่งขัน...ที่ว่าแข่งขันเนี่ย หมายถึงแข่งกับคนอื่น มิได้หมายถึงแข่งกับตัวเอง
แต่ใครๆ ก็มักจะปรารภว่า...ชนะตัวเองได้...เป็นการชนะที่ยิ่งใหญ่...
อืม...แต่ละคนก็มีแนวคิดไม่เหมือนกันอีก...บางคนก็มุมานะฝึกฝนอย่างหนัก...แต่ก็ยังหวังว่าจะชนะผู้อื่น...ร่ำไป...
อย่างไรก็ตาม KIM มีความสุขมากที่ได้เป็นครู...ณ วันนี้อาจมีอาชีพครู...ณ วันหน้าต้องเป็นครูมืออาชีพ...
สวัสดีค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ......ว่าง ๆ จะแวะมาทักทายใหม่นะครับ
ไม่เป็นไรครับ..ถ้ามีคำตอบที่พอจะช่วยได้ก็ยินดีครับ