ธรรมกับพระฝรั่ง..
.....“ตอนนั้นอาตมาพึ่งบวชได้ไม่นาน น่าจะซักพรรษา...” เสียงหลวงพ่อแว่วตามเครื่องขยายเสียงลัดลอดกิ่งไม้..ลอยไปรอบ ๆ ราวป่า..สลับกับเสียงไก่ป่าขันเป็นระยะ ๆ
สำเนียงไทยชัดเจน..แต่ฟังออกไม่ยากว่าเป็นเสียงของชาวต่างชาติ...
“มีนักข่าวจากต่างประเทศหลายประเทศมาถามคำถามหล่วงปูชา...ที่วัดนี่ละ..” เสียงนุ่ม ๆ ทอดจังหวะสม่ำเสมอ...ชวนให้คนที่ต้องเดินผ่านผู้ที่นั่งสงบนิ่งฟังเทศนาพยายามหายใจเข้าออกอย่างแผ่วเบา เกรงว่าจะรบกวนสมาธิคนอื่น ๆ
“ท่านก็เรียกให้อาตมา มาเป็นล่ามแปลภาษา.....ตอนนั้นอาตมาไม่ค่อยถูกจริตกับหล่วงปูท่านนัก..เพราะดูท่านจะเรื่องมาก...อยู่ใกล้แล้วรู้สึกอึดอัด...” เสียงที่ลอยมาบ่งบอกว่าผู้พูดกำลังยิ้มอย่างมีเมตตาธรรม..
“นี่เป็นข้อเสียของอาตมานะ..อย่าเอาเป็นตัวอย่าง ..” เสียงไก่ป่าขานรับราวกับรู้ภาษา...
“นักข่าวถามหลวงปู่ว่า.......ข้อที่ 1 ศึกษาธรรมะ ทำไม...ข้อ 2 ศึกษาธรรมะ อย่างไร...และข้อ 3 ศึกษาธรรมะแล้วได้อะไร....” จังหวะที่เว้นช่วงไปเพิ่มความสงบร่มเย็นแผ่ซ่านไปทั่ว..
“หลวงปู่ท่านก็พูดเรื่องอื่นไป...คุยเรื่องนั้นบ้าง เรื่องนี้บ้าง...สักครู่ก็หันมาถามอาตมาว่า..นักข่าวเขาถามว่าอะไรนะ...” คลื่นแห่งความเงียบช่างมีพลังยิ่งนัก..ถ้าไม่เห็นว่ามีผู้คนนับร้อยนั่งบ้าง..ยืนบ้านอยู่รอบ ๆ คงวังเวงกว่านี้อีก..
“อาตมาก็ตอบท่านไปว่า..นักข่าวถามหลวงปู่ว่า.......ข้อที่ 1 ศึกษาธรรมะ ทำไม...ข้อ 2 ศึกษาธรรมะ อย่างไร...และข้อ 3 ศึกษาธรรมะแล้วได้อะไร....” ผมพยายามนึกตามคำถามทั้งสามข้อ..แวบหนึ่งพยายามนึกหาคำตอบ..แต่ขอรอฟังท่านเล่าต่อดีกว่า..
“หลวงปู่ท่านก็พูดเรื่องอื่นไปอีก...คุยเรื่องนั้นบ้าง เรื่องนี้บ้าง...แล้วสักครู่ก็หันมาถามอาตมาว่า..นักข่าวเขาถามว่าอะไรนะ...” ....โกรธ..หรือไม่โกรธนะ..แวบ ๆ ขึ้นมารึเปล่านะ..ถามเซ้าซี้ขนาดนี้...ความคิดผมเริ่มฟุ้งขึ้นมา....
“อาตมาก็ตอบท่านไปว่า...นักข่าวถามหลวงปู่ว่า.......ข้อที่ 1 ศึกษาธรรมะ ทำไม...ข้อ 2 ศึกษาธรรมะ อย่างไร...และข้อ 3 ศึกษาธรรมะแล้วได้อะไร....” เสียงยังราบเรียบ ชวนฟังเช่นเดิม....
“หลวงปู่ท่านก็พูดเรื่องอื่นไปอีก...คุยเรื่องนั้นบ้าง เรื่องนี้บ้าง...แล้วสักครู่ก็หันมาถามอาตมาว่า..นักข่าวเขาถามว่าอะไรนะ...” ....โห..กี่รอบแล้วนี่..แกล้ง...หรือลืมจริง..กันแน่....
“อาตมาก็ตอบท่านไปว่า...นักข่าวถามหลวงปู่ว่า.......ข้อที่ 1 ศึกษาธรรมะ ทำไม...ข้อ 2 ศึกษาธรรมะ อย่างไร...และข้อ 3 ศึกษาธรรมะแล้วได้อะไร..” และเสียงยังราบเรียบ ชวนฟังเช่นเดิม
“คราวนี้หลวงพ่อหันมาทางอาตมา...พูดเสียงดุ ๆ ว่า.....แล้วข้าวละ..กินทำไม.....” น้ำเสียงที่เข้มขึ้นตามเนื้อเรื่อง...ฉีกความรู้สึกอ้ำอึ้งกับคำถามซ้ำ ๆ หลายรอบแหลกกระจาย...ข้าวกินทำไม ศึกษาธรรมทำไม...ข้าวกินทำไม..ศึกษาธรรมทำไม....??????????
“ท่านให้อาตมาทบทวนคำถามในใจตนเอง.....ท่านไม่ได้ตอบนักข่าว..แต่ท่านกำลังสอนอาตมา...ท่านบอกอาตามาต่อว่า..ข้าวกินเพราะหิว...กินแล้วก็หายหิว...หายเหนื่อย...หมดปัญหา..หมดความยุ่งยาก...ถ้าหิวเป็นปัญหา เป็นความยุ่งยาก....กินข้าวเพราะหิว..ศึกษาธรรมะเพราะหิว...ศึกษาเพราะแก้ปัญหาได้ ศึกษาเสร็จแล้วเหมือนกินข้าวอิ่ม...ไม่มีปัญหา...ไม่หิว”
*** ถอดความจากเสียงบรรยายธรรม ณ วัดหนองป่าพงษ์ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อวันที่ 16 มกราคม 53 เท่าที่ความจำอันน้อยนิดจะพอจำได้....
ถ้าผิดพลาดขออภัยเป็นอย่างสูง...วัตถุประสงค์เพื่อธรรมบูชาโดยสัจจริง...
ความเห็น (15)
สาูธุ สาธุู สาธุ ด้วยจิตคารวะครับ...
เคยอ่านประวัติของหลวงพ่อชาเหมือนกันครับ อ่านแล้วอยากออกธุดงค์แบบท่านเลย ท่านมีวิธีสอนลูกศิษย์ที่เป็นพระฝรั่งแปลกๆ เช่น ท่านไม่ค่อยจะสนใจพระฝรั่งรูปหนึ่ง วันดีคืนดี เรียกพระรูปนั้นเขามานวด พระฝรั่งรูปนั้นท่านเป็นปลื้มเลย กว่าจะได้โอกาสใกล้ชิดปรนิบัตหลวงพ่อขนาดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย พอเริ่มลงมือนวดเท่านั้นแหละ หลวงพ่อชาใช้เท้ายัน เปรี้ยง!! เข้าที่ยอดอกพระฝรั่งรูปนั้นเลย แล้วสอนเรื่องสติอยู่ที่ไหน จิตอยู่ที่ไหน ถึงดีใจจนลิงโลดขนาดนั้น...
"If it doesn't good let it die, if it doesn't die make it good"
"ถ้ามันไม่ดีให้มันตาย ถ้ามันไม่ตายให้มันดี"
คำสอนหลวงพ่อชา
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านเรื่องราวดีๆ ของธรรม
ขอบคุณค่ะ^__^
กินข้าวทำไม นั่นสิพี่ชายฯ บางคราที่สนง. ไปกินข้าวซะให้จบๆ แล้วได้มาทำงานต่อ
คือบางคราอยากจะอิ่มทิพย์ไปเลยกระนั้น บางคนต้องกินข้าวตรงเวลา ตามหน้าที่นะคะ อิ อิ
สาธุ
ขออนุโมทนาบุญด้วยเด้อ
สวัสดีค่ะ
ได้ข้อคิดดีจังเลยค่ะ
สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากไปร่วมกิจกรรมแบบในรูปบ้างจัง
สวัสดีค่ะ
- จุดประกายมาทางหลังไมค์แล้ว ยังอยากจะหิวค่ะ
- อยากจะไปวัดนี้บ้าง เคยแต่อ่านหนังสือ
- จำได้หลายเรื่องเช่น ..."พวกคุณที่เป็นคนไทยโชคดีที่เกิดมาเป็นคนไทย อยู่ใกล้พุทธศาสนา"
- สาธุ..ค่ะ
อิ อิ เห็นพี่ชายมาดึกๆ คิดว่าพี่ชายแอบหนีน้องฝุ่นออกจากบ้าน
ลืมไปว่าอยู่ป่าคอนกรีต ตื่นเต้นๆ ไหมเอ่ยคะ พรุ่งนี้จะได้เจอคู่ปรับแล้ว หุ หุ
มาบอกว่า ภาพขี่ม้านะ ... เห็นแล้วคิดถึงหลานตาปั๋ง พี่ชายก็ทำไปได้เนาะ อิ อิ
สาธุ อนุโมทนาค่ะ
เรื่องราวสอนใจ ให้มุมคิด และควรทำเป็นอย่างยิ่ง
เคยฝันอยากทไอย่างในรูปบ้าง อยากไปอยู่ ไปเห็น ไปปฏิบัติ
มีกิเลสอยากไปหมด
อีกไม่กี่วันก็จะได้ไปแล้ว ค่ะ แต่ไปเชียงใหม่
จะอยู่เรียนธรรม และฝึกปฏิบัติ 7 วันค่ะ
วัดหนองป่าพงพี่เคยไปค่ะ
เดิมเห็นคุณพ่อไปแล้วกลับมาเล่า
ประทับใจ คิดอยู่นั่นแหละว่าอยากไป หลังแต่งงามก็ได้ไปกราบรูปปั้นหลวงปู่ชาค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ปล.
ได้เห็นพระสงค์ฉันข้าวเหนียวกับมะขามเปียก ท่านฉันในบาตรแต่พออิ่ม
จำได้ว่าท่านแบ่งให้นกกาด้วย ภาพนี้นานมากเกือบ 30 ปีแล้วค่ะ
- สาธุ อนุโมทนาร่วมกับทุก ๆ ท่านครับ...
- บุญ..ได้มากได้น้อย..ก็ยังอยู่ห่างจากบาบ...จริงไหมครับ..
น้องเกษตรฯ สวัสดีครับ
สาธุๆๆ สอนเกือบคล้ายๆ เซนเลยนะเนี่ย ให้ปิ๊งเอง จะได้รู้ & ซึ้ง....
นำภาพเมฆฝีพระหัตถ์สมเด็จพระเทพฯ มาฝากครับ (โทษฐานที่นำเมฆไปฝากพี่ก่อน...อิอิ)
- ในท่ามกลางเมฆหลากสี...
- กวีจีนก็หลงรักมวลเมฆเหมือนกันนะครับนี่..^^
สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ พี่ไปอุบลทีไร ก็มักไปที่วัดหนองป่าพงและวัดป่านานาชาติ แค่ได้เข้าไปในบริเวณก็มีความสงบอย่างยิ่งเกิดขึ้นในใจ หนังสือที่ได้มาก็อ่านและน้อมมาพิจารณานำไปปฏิบัติเสมอๆค่ะ
เห็นดร.บัญชานำเมฆฝีพระหัตถ์พระเทพฯ มาฝาก รู้สึกผิดเล็กๆที่ทอดทิ้งบรรดาคนรักเมฆไปนาน เดี๋ยวจะแวะไปสักหน่อย
- ดีจังครับ มีโอกาสทำบุญ ทำสมาธิบ่อย ๆ
- สาธุ ๆ