นายบอนได้รับเมล์นี้
จากเพื่อนที่ขอนแก่นครับ
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->
Subject: คืนสู่เหย้า
สวัสดีค่ะทุกคน
พอดีทราบว่าจะมีงานชุมนุมศิษย์เก่าคณะวิทยาศาสตร์ มข.
รายละเอียดหรือกำหนดการยังไม่ทราบ แต่งานจะจัดในวันที่ 22 ตุลาคมนี้
ที่ห้องพิมลกลกิจ ตึก 7 ฝากบอกต่อๆ กันด้วยนะคะ
ยังไงก็เคลียร์คิวให้ว่าง แล้วไปเจอกันนะคะ
คิดถึงทุกคน
หลังจากเรียนจบมาแล้วหลายปี
เพื่อนก็อยากจะกลับมาพบปะสังสรรค์กัน
ซึ่งมีกิจกรรมรวมรุ่นอยู่เรื่อยๆ ทั้งงานศิษย์เก่า งานของคณะ
งานของสาขาวิชา หรืองานพบปะในกลุ่มเพื่อนสนิทแบบกันเอง
แต่ในช่วงเวลานี้ หลายคนต่างแยกย้ายไปทำงานต่างที่ ห่างไกลกันไป
เวลามีน้อย จึงนัดรวมตัวกันยากขึ้นทุกที
แต่ในกรณีการจัดงานศิษย์เก่าของคณะฯ บางท่านแม้จะอยู่ที่ขอนแก่น
แต่ก็ปฏิเสธที่จะไปร่วมงาน ด้วยเหตุผลส่วนตัวของเขา ทั้งเหตุผล
ต้องการเป็นส่วนตัวมากกว่านี้, งานแบบนี้เป็นทางการเกินไป ,
มีแต่บรรดาอาจารย์ และผู้ที่ประสบความสำเร็จในอาชีพการงานอย่างสูง
เลยไม่กล้าไปร่วม, ฯลฯ
มีเพื่อนนายบอนได้เปรียบเทียบว่า เพื่อนที่เรียนทางด้านสังคมศาสตร์
จะรวมรุ่นได้ง่ายกว่า เพื่อนที่เรียนทางสายวิทยาศาสตร์ ..
รวมได้ง่ายกว่า และรวมได้จำนวนเพื่อนในรุ่น มากกว่า??
มีความกลมเกลียวเหนียวแน่นกว่า
ข้อสังเกตมีอย่างนี้ครับ เพื่อนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ หรือสายวิชาชีพ
เป็นการเรียนเพื่อมีเป้าหมายที่จะไปทำอะไรในอนาคตอย่างชัดเจน
อยู่กับทฤษฎี เครื่องมือ เทคนิค วิธีการทำงานเป็นส่วนใหญ่
แต่เพื่อนี่เรียนทางด้านสังคมศาสตร์ จะเรียนเพื่อเข้าใจตัวเอง
เข้าใจสิ่งแวดล้อม เข้าใจโลกมากกว่า เมื่อเรียนจบไปแล้ว
สามารถที่จะเชื่อมโยงสังคมได้ง่ายกว่า
ในขณะที่เพื่อนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ จะอยู่แต่ห้องทดลอง
อยู่กับสังคมน้อยกว่า
เพื่อนนายบอนจึงวิเคราะห์ว่า ทำให้คนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์
รวมตัวกันได้น้อย
ที่มองเห็น เพื่อนบางคน ยังคงมีทัศนคติที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย
หรือยังไม่สนิทใจในการสื่อสารกับเพื่อนในรุ่น
เหมือนอย่างกับสมัยที่เรียนมาด้วยกัน
หรือจะเป็นอย่างที่เพื่อนนายบอนได้วิเคราะห์ไว้ ว่าเพื่อนๆในสายวิทยาศาสตร์ ต่างกับเพื่อนในสายยสังคมศาสตร์คือไม่ได้เรียนเพื่อเข้าใจตัวเอง สิ่งแวดล้อม และเข้าใจโลก
พวกเพื่อนๆ รุ่นผมจัดเลี้ยงรุ่นจบ ม.6 ช่วงสงการณต์กันเกือบทุกปีเลยครับ
ปีแรกคนมาน้อย ย่อมเป็นธรรมดา แต่ปีต่อไปคนมากันเยอะครับ เนื่องจากเราไม่แบ่งว่าอยุ่ห้องไหน เด็กวิทย์หรือสายศิลป์ เรามีความรู้สึกว่าเป็นเพื่อนกันหมด
แม้ว่าตอนเรียนผมไม่เคยคุยกับเพื่อนสายศิลป์บางคนเลย แม้กระทั้งเด็กศิลป์บางคนที่เคยเขม่นกันในช่วงเรียนอยู่ ก็กลับมีความรู้สึกที่ดีหลังจากวันเลี้ยงรุ่นแล้ว เพราะเราได้มีโอกาสได้คุยกันแบบผู้ใหญ่
ผมได้เพื่อนใหม่ที่เป็นเด็กห้องศิลป์ เพิ่มขึ้นทุกปีจากการจัดเลี้ยงรุ่นรวมกันนี่แหละครับ
ลองดูซิครับ ทำตัวเราให้มีความสุขในช่วง reunion เพื่อนเก่าๆ ครับ
innovetion.....ทุก ๆ ศาสตร์ ทุก ๆ ลายเส้น...จะมีความแตกต่างกันออกไป เพียงแต่เราสามารถปรับกระบวนทัศน์เข้าหาสิ่งที่เป็นคำว่า.....เป้าหมายร่วมกันวิทยาศาสตร์เพื่อการประยุกต์ใช้ สังคมศาสตร์เพื่อการเรียนรู้ตนเอง เรียนรู้คนอื่นและอื่น ๆ ที่หลากหลาย การดำรงค์อยู่ในสังคมมันเป็นเรื่องยาก แต่การดำรงอยู่ให้รอดเราต้องคิดต่อไป........
สิ่งสำคัญคือตนเองนั่นแหละจะมีจิตสำนึกมากน้อยแค่ไหน......................