งานเลี้ยงรุ่นที่หลายคน ไม่อยากไป : ความแตกต่างของสายวิทยาศาสตร์กับสังคมศาสตร์


นายบอนได้รับเมล์นี้ จากเพื่อนที่ขอนแก่นครับ
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->

Subject: คืนสู่เหย้า

สวัสดีค่ะทุกคน

พอดีทราบว่าจะมีงานชุมนุมศิษย์เก่าคณะวิทยาศาสตร์ มข.
รายละเอียดหรือกำหนดการยังไม่ทราบ แต่งานจะจัดในวันที่ 22 ตุลาคมนี้ ที่ห้องพิมลกลกิจ ตึก 7 ฝากบอกต่อๆ กันด้วยนะคะ
ยังไงก็เคลียร์คิวให้ว่าง แล้วไปเจอกันนะคะ

คิดถึงทุกคน


หลังจากเรียนจบมาแล้วหลายปี เพื่อนก็อยากจะกลับมาพบปะสังสรรค์กัน  ซึ่งมีกิจกรรมรวมรุ่นอยู่เรื่อยๆ ทั้งงานศิษย์เก่า งานของคณะ งานของสาขาวิชา หรืองานพบปะในกลุ่มเพื่อนสนิทแบบกันเอง

แต่ในช่วงเวลานี้ หลายคนต่างแยกย้ายไปทำงานต่างที่ ห่างไกลกันไป เวลามีน้อย จึงนัดรวมตัวกันยากขึ้นทุกที

แต่ในกรณีการจัดงานศิษย์เก่าของคณะฯ บางท่านแม้จะอยู่ที่ขอนแก่น แต่ก็ปฏิเสธที่จะไปร่วมงาน ด้วยเหตุผลส่วนตัวของเขา ทั้งเหตุผล ต้องการเป็นส่วนตัวมากกว่านี้, งานแบบนี้เป็นทางการเกินไป , มีแต่บรรดาอาจารย์ และผู้ที่ประสบความสำเร็จในอาชีพการงานอย่างสูง เลยไม่กล้าไปร่วม, ฯลฯ

มีเพื่อนนายบอนได้เปรียบเทียบว่า เพื่อนที่เรียนทางด้านสังคมศาสตร์ จะรวมรุ่นได้ง่ายกว่า เพื่อนที่เรียนทางสายวิทยาศาสตร์ .. รวมได้ง่ายกว่า และรวมได้จำนวนเพื่อนในรุ่น มากกว่า?? มีความกลมเกลียวเหนียวแน่นกว่า

ข้อสังเกตมีอย่างนี้ครับ เพื่อนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ หรือสายวิชาชีพ เป็นการเรียนเพื่อมีเป้าหมายที่จะไปทำอะไรในอนาคตอย่างชัดเจน อยู่กับทฤษฎี เครื่องมือ เทคนิค วิธีการทำงานเป็นส่วนใหญ่ แต่เพื่อนี่เรียนทางด้านสังคมศาสตร์ จะเรียนเพื่อเข้าใจตัวเอง เข้าใจสิ่งแวดล้อม เข้าใจโลกมากกว่า  เมื่อเรียนจบไปแล้ว สามารถที่จะเชื่อมโยงสังคมได้ง่ายกว่า ในขณะที่เพื่อนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ จะอยู่แต่ห้องทดลอง อยู่กับสังคมน้อยกว่า

เพื่อนนายบอนจึงวิเคราะห์ว่า ทำให้คนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ รวมตัวกันได้น้อย

ที่มองเห็น เพื่อนบางคน ยังคงมีทัศนคติที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย หรือยังไม่สนิทใจในการสื่อสารกับเพื่อนในรุ่น เหมือนอย่างกับสมัยที่เรียนมาด้วยกัน

 

หรือจะเป็นอย่างที่เพื่อนนายบอนได้วิเคราะห์ไว้  ว่าเพื่อนๆในสายวิทยาศาสตร์  ต่างกับเพื่อนในสายยสังคมศาสตร์คือไม่ได้เรียนเพื่อเข้าใจตัวเอง สิ่งแวดล้อม และเข้าใจโลก

 

หมายเลขบันทึก: 32893เขียนเมื่อ 3 มิถุนายน 2006 10:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน


ความเห็น

พวกเพื่อนๆ รุ่นผมจัดเลี้ยงรุ่นจบ ม.6 ช่วงสงการณต์กันเกือบทุกปีเลยครับ

ปีแรกคนมาน้อย ย่อมเป็นธรรมดา แต่ปีต่อไปคนมากันเยอะครับ เนื่องจากเราไม่แบ่งว่าอยุ่ห้องไหน  เด็กวิทย์หรือสายศิลป์ เรามีความรู้สึกว่าเป็นเพื่อนกันหมด

แม้ว่าตอนเรียนผมไม่เคยคุยกับเพื่อนสายศิลป์บางคนเลย  แม้กระทั้งเด็กศิลป์บางคนที่เคยเขม่นกันในช่วงเรียนอยู่  ก็กลับมีความรู้สึกที่ดีหลังจากวันเลี้ยงรุ่นแล้ว เพราะเราได้มีโอกาสได้คุยกันแบบผู้ใหญ่ 

ผมได้เพื่อนใหม่ที่เป็นเด็กห้องศิลป์ เพิ่มขึ้นทุกปีจากการจัดเลี้ยงรุ่นรวมกันนี่แหละครับ 

ลองดูซิครับ  ทำตัวเราให้มีความสุขในช่วง reunion เพื่อนเก่าๆ ครับ

อาจเป็นเพราะ มีโอกาสได้พบกันน้อยกระมังครับ จึงยังไม่เกิดความรู้สึกแบบนั้น แต่ถึงยังไง ทุกคนก็อยากที่จะจัดงานรวมรุ่นขึ้นให้ได้ครับ

innovetion.....ทุก ๆ ศาสตร์ ทุก ๆ ลายเส้น...จะมีความแตกต่างกันออกไป เพียงแต่เราสามารถปรับกระบวนทัศน์เข้าหาสิ่งที่เป็นคำว่า.....เป้าหมายร่วมกันวิทยาศาสตร์เพื่อการประยุกต์ใช้ สังคมศาสตร์เพื่อการเรียนรู้ตนเอง เรียนรู้คนอื่นและอื่น ๆ ที่หลากหลาย การดำรงค์อยู่ในสังคมมันเป็นเรื่องยาก แต่การดำรงอยู่ให้รอดเราต้องคิดต่อไป........

สิ่งสำคัญคือตนเองนั่นแหละจะมีจิตสำนึกมากน้อยแค่ไหน......................

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท