จดหมายถึงพ่อ...ที่จากกันไกล....แสนไกล....เหลือเกิน .....
จดหมายถึงพ่อ...ที่จากกันไกล....แสนไกล....เหลือเกิน .....
พ่อคะ พ่อเป็นอย่างไรบ้าง ที่โน่นเป็นยังไงบ้าง พ่อทานอิ่มไหม อยู่สบายไหม ส่วนหนูสบายดีค่ะ แม่ และพี่ๆก็สบายดีค่ะ หนาวไหมคะ ช่วงนี้อากาศหนาวมาก ห่มผ้าหนาๆนะคะ จะได้อุ่น ๆ จะได้หลับสบาย (คำถามและคำตอบที่พ่อคงไม่ได้ยินและไม่รับรู้ได้)
วันที่ 1 มกราคม 2553 ทุกคนคงกำลังยิ้มรับกับปีใหม่ ที่กำลังจะมีสิ่งใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตแต่สำหรับหนูเป็นวันที่เหมือนโลกนี้กำลังจะแตกสลาย เหมือนใจจะขาดลงให้ได้ ณ ตรงนั้น เพราะพ่อได้สิ้นลมหายใจลงต่อหน้าต่อตา ลาลับจากโลกนี้ไปด้วยความสงบ ณ ขณะนั้นหนูทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งร้องไห้ กอดพ่ออยู่นานแสนนาน .... เล่าต่อไม่ได้แล้ว... ไม่รู้น้ำอะไรใสๆมันไหลออกจากตามันไหลไม่หยุดเลย.....
วันที่ทุกคนกำลังสังสรรค์ กลับเป็นวันที่ฉันต้องนั่งร้องได้
วันที่ทุกคนกำลังมีความสุข กลับเป็นวันที่ฉันต้องทุกข์ใจ
วันที่ทุกคนกำลังเฮฮา กลับเป็นวันที่ฉันต้องเหินห่าง
ครั้นที่พ่อยังมีชีวิตอยู่หนูไม่เคยบอกรักพ่อได้พ่อได้ยินจากปากเลย แต่ทุกเสี้ยววินาที หนูอยากบอกพ่อว่า หนูรักพ่อนะคะ รักมากที่สุดในโลก
ขอให้พ่อจงไปสู่สุขคติ เกิดชาติหน้าฉันใดขอให้เราได้เกิดเป็นพ่อลูกกันอีกนะคะพ่อ สาธุ...
ความเห็น (8)
เสียใจด้วยครับ คุณพ่อคงดูแลคุณอยู่ใกล้ๆครับ
สวัสดีครับ
ซาบซึ้งกับจดหมายถึงพ่อนะครับ
เสียใจได้แต่หลังจากนั้นก้าวไปให้ไกลกว่าเิดิมนะครับ
คุณพ่อคงอยากเห็นลูกของท่านเข้มแข็งนะครับ
หลายคนก็สุข หลายคนก็ทุกข์ในปีใหม่ และ วันธรรมดาๆเช่นกันนะครับ
เป็นกำลังใจให้และขอให้ม่านไปสู่สุคติครับ...
ขอโทษด้วยครับพิมพ์ผิดครับ
ขอให้ท่านไปสู่สุคติภูมิครับ..
- สวัสดีค่ะ
- ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ขอให้ท่านไปสู่สุขคติ
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ
พี่เป็นไข้ต่อเนื่อง..
แต่ยังไงก็ต้องไปให้กำลังใจ...
เพราะความเป็นคนบ้านเดียวกัน...เด้อ
