สวัสดีค่ะ
พี่ชายขอแนะนำว่า
ทำหน้าที่ด้วยใจไงครับ
ดีที่สุด
เห็นด้วยมาก ๆ คะพี่ครูคิม
สาวน้อยทั้งหลายของตั๊ก งอนเก่งมาก ๆ
แต่ในฐานะที่เป็นคนพลัดถิ่นมาทำงานในพื้นที่นี้
รู้สึกอบอุ่นมาก ๆ เพราะเหมือนมียายมีย่าอยู่ใกล้ๆ
มันเป็นความสุขใจที่เงินต้องซื้อหาไม่ได้เลยคะ
จ้า...พี่ชาย
ทุกวันนี้ทั้งกายและใจ
มอบให้หน้าที่ที่รับผิดชอบจ๊ะ
อ่านแล้วรู้สึกดีๆ มากๆค่ะ ... น้ำใจท่านผู้สูงวัยกว้างใหญ่ไพศาล
นี่คือเหตุผลว่าทำไม เวลาเห็นท่านสว.ทั้งหลายจึงอมยิ้มได้
ชื่นชมกับงานในหน้าที่ เป็นกำลังใจเพื่อทำงานจากใจจริงต่อไป
ขอบคุณค่ะ ฝันดีนะคะ ... ชอบบันทึกงาม เรียบง่ายนี้มากๆ ค่ะ
ขอบคุณ คุณนะคะ
เห้นด้วยนะคะ ท่านสว.(สูงวัย)ของเราทั้งหลายนั้น
แม้จะหนักเรื่องขี้น้อยอกหน้อยใจไปหน่อย
แต่ท่านเปลี่ยมล้นด้วยความเมตตาเอ็นดู
โปรดอย่าได้มองท่านเป็นภาระเลย
เพราะในช่วงชีวิตที่ผ่านมา
และขณะนี้
ท่านยังคงให้สิ่งที่มีคุณค่าต่อสังคมมากมาย
เพียงแต่เราเปิดตาและเปิดใจมองพร้อมๆกัน
จะเห็นเอง
เป็นลูกหลานที่ดีซิครับ
คะพี่ปัน
ตอนนี้ก็ต้องทำหน้าที่ลูกหลานควบคู่ไปกับหน้าที่การงาน
ท่านไหนป่วยไข้ก็ต้องออกไปเยี่ยมเยือนกัน
เลยกลายเป็นหลานรักของคุณตาคุณยายเกือบทั้งตำบลแล้วคะ
ว้าว! ซึ้งจังเลยค่า...โดนใจอ่ะ ขอบคุณสำหรับดอกไม้น่ะค่ะ
นำภาพยิ้มหวานมาฝากก็แล้วกันน่ะจ๊ะ..
ความงาม ที่ผลิบานในจิตวิญญาณ เป็นยิ่งใหญ่มาก..
บันทึกนี้ ก็บ่งบอกในทำนองนี้ด้วยนั่นเอง..
..ชื่นชม..ครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมครับ
แหะ แหะ เปรี้ยวปากอยากกินมะม่วงน้ำปลาหวาน...
คะพี่
การศึกษาผลิบานอย่างช้าๆเช่นดอกกล้วยไม้
แต่ครูต้องเหนื่อยนานออกไปด้วย
ตั๊กจึงขอชื่นชมและเทิดทูนครู อาจารย์ทุกท่าน
ที่เสียสละหมั่นรดปุ๋ยห่งปัญญาให้กับลูกศิษย์นับไม่ถ้วน
ขอบคุณน้อง
ดูแลสุขภาพด้วยนะ
คุณแวะมาชิมได้เลยคะ
เดี๋ยวนี้กลายเป็นของว่างประจำสำนักงานเลยคะ
เพราะพอใครเข้ามาเห็นกินกัน
ก็บอกว่าที่บ้านก็ออกลูกแล้ว
เลยหิ้วมาฝากกันเกือบทุกวันเลยคะ
สวัสดีคะคุณประสงค์
คุณตาคุณยายของดิฉัน (ตามที่เพื่อน ๆเรียก)
ก็ใจดีมาก ๆ เมื่อก่อนแค่สวัสดีทักทาย
เดี๋ยวนี้ไม่ว่าเวลาที่ออกทำหน้าที่
หรือพบปะกันที่ไหนก็ตามแต่เป็นต้องกอดกัน
บางรายมีหอมแก้มกันด้วยคะ
(เรื่องหอมแก้มจะเล่าให้อ่านในตอนต่อไป..ห้ามอิจฉานะคะ)
ดีจัง มีผู้ใจบุญเยอะ ๆ ๆ โลกจะได้หน้าอยู่ตลอดไป อนุโมทนาบุญด้วยจ๊ะ
และขอขอบคุณ ล่วงหน้าสำหรับ การแวะชมในครั้งต่อไป ฮิ ๆ ๆ ๆ ๆ
แม้เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยแต่ผู้ให้นั้นให้ด้วยใจ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆครับ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันครับ
ใช่คนเดียวกับท่านที่อยู่ในภาพ..
ใกล้ๆไปหาตั้งไกลไหมคะ
ขอบคุณ
แล้วจะตามไป
อ่านบันทึกของคุณอีก
ระวังแล้วกัน คริ ๆๆ
คะ
เป็นคนเดียวกัน
แต่ไม่ใช่ผู้สูงอายุที่เขียนถึงนะคะ
เป็นผู้สูงอายุที่บ้านคะ
แวะมาอ่านเรื่องดีๆให้ใจชุมชื่น อุ่นใอในดวงจิต
ขอบคุณเช่นกันคะ คุณ
ที่แวะมาทักทาย