มากกว่าหน้าที่คือความผูกพัน


ในขณะที่ฉันทำตามหน้าที่ แต่พวกท่านกลับรู้สึกเมตตาเอ็นดูราวกับลูกหลานในไส้ แล้วฉันควรทำหน้าที่แบบไหนดี......ให้คู่ควรกับสิ่งที่ฉันได้จากท่าน

 

        วันนี้  ผู้สูงอายุของฉัน   (เพื่อน ๆ ที่สำนักงานชอบเรียกคุณตาคุณยายที่รับเบี้ยยังชีพว่า..ผู้สูงอายุของตั๊ก..)ฝากมะม่วงช่อใหญ่พร้อมน้ำปลาหวานมาให้ เพราะท่านไม่สบาย  ลุกไม่ได้   แต่ยังมีอำนาจสั่งการหลงเหลืออยู่   สามารถสั่งลูกหลานของท่านให้สอยมะม่วงมาให้ได้   ก็เลยกลายเป็นลาภปากของทุกคนในสำนักงาน 

        แต่ฉันกลับตื้นตันใจมากว่า เพราะหลายๆครั้งที่ฉันออกจ่ายเบี้ยยังชีพให้คุณตาคุณยายในพื้นที่กลับได้รับพรสารพัดประการ(เกิน 3 ประการ)และของฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคุณตาคุณยายอยู่เสมอ  ซึ่งอย่าบังอาจปฏิเสธ  และอ้างว่าเกรงใจเลย  เพราะถ้าออกจ่ายเบี้ยยังชีพในรอบใหม่ละก็จะโดนงอน(โดนมาแล้วจ้า)         แบบยื่นบัตรฯ  รับตังค์  ไม่มองหน้าเราเลยละ  แรก  ๆ  ก็งง  แต่ก็แอบมีเสียงกระซิบมา      ลอย ๆๆ  (จากคนที่งอนเรานั้นแหละ) ว่า...น้อยใจ  ดูถูกของเล็ก  ๆ  จากคนแก่จน ๆ นั้นแหละ..เรื่องใหญ่  (ยายเยาว์จำได้ไม๊คะ) 

      งานนี้ต้องมีการง้องอน  กราบขอโทษกันนับสิบครั้ง  และต้องรับของฝากด้วย ไม่งั้นละก็.....เรื่องใหญ่อีกแน่(กลัวคะ...)  ทั้งที่แสนจะสงสารท่านที่  อุตสาห์ แบ่งปันสิ่งของเหล่านั้น  ไม่ว่าจะเป็นพืชผัก  ผลไม้  แม้แต่ขนมที่ท่านลุกขึ้นมาทำตั้งแต่เช้ามืดก่อนวันที่กำหนด  จ่ายเบี้ยยังชีพ    ซึ่งท่านน่าจะนำไปขายเพื่อนำมาซื้อยาหรือสิ่งของจำเป็นใน  ชิวิตประจำวันมากกว่า

         จนหลาย   ๆ   ครั้ง  ฉันเกิดคำถามกับต้วเองว่า   ในขณะที่ฉันทำตามหน้าที่  แต่พวกท่านกลับรู้สึกเมตตาเอ็นดูฉันราวกับลูกหลาน   ในไส้  แล้วฉันควรทำหน้าที่แบบไหนดี......ที่จะคู่ควรกับสิ่งที่ฉันได้รับจากพวกท่าน

 

หมายเลขบันทึก: 328038เขียนเมื่อ 14 มกราคม 2010 21:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)

สวัสดีค่ะ

  • กำลังจะออกจากบล็อก  เห็นบันทึกของคุณปีตานามาจิตต์ พอดี
  • แวะเข้ามาเก็บเกี่ยวก่อนดีกว่า
  • ไม่ผิดหวังเลยนะคะ  รู้สึกมีความสุข มีความอบอุ่นใจและเห็นคุณค่าของความมีเมตตาจิตของผู้เฒ่าผู้แก่  วัยสาวเหลือน้อยนี่ขี้น้อยใจเก่งนะคะ
  • ขอขอบพระคุณสำหรับเรื่องเล่าค่ะ

พี่ชายขอแนะนำว่า

ทำหน้าที่ด้วยใจไงครับ

ดีที่สุด

เห็นด้วยมาก  ๆ คะพี่ครูคิม

สาวน้อยทั้งหลายของตั๊ก งอนเก่งมาก ๆ

แต่ในฐานะที่เป็นคนพลัดถิ่นมาทำงานในพื้นที่นี้

รู้สึกอบอุ่นมาก ๆ เพราะเหมือนมียายมีย่าอยู่ใกล้ๆ

มันเป็นความสุขใจที่เงินต้องซื้อหาไม่ได้เลยคะ

จ้า...พี่ชาย

ทุกวันนี้ทั้งกายและใจ

มอบให้หน้าที่ที่รับผิดชอบจ๊ะ

 

อ่านแล้วรู้สึกดีๆ มากๆค่ะ ... น้ำใจท่านผู้สูงวัยกว้างใหญ่ไพศาล

นี่คือเหตุผลว่าทำไม เวลาเห็นท่านสว.ทั้งหลายจึงอมยิ้มได้

ชื่นชมกับงานในหน้าที่ เป็นกำลังใจเพื่อทำงานจากใจจริงต่อไป

ขอบคุณค่ะ ฝันดีนะคะ ... ชอบบันทึกงาม เรียบง่ายนี้มากๆ ค่ะ

ขอบคุณ  คุณนะคะ

เห้นด้วยนะคะ  ท่านสว.(สูงวัย)ของเราทั้งหลายนั้น

แม้จะหนักเรื่องขี้น้อยอกหน้อยใจไปหน่อย

แต่ท่านเปลี่ยมล้นด้วยความเมตตาเอ็นดู

โปรดอย่าได้มองท่านเป็นภาระเลย

เพราะในช่วงชีวิตที่ผ่านมา

และขณะนี้

ท่านยังคงให้สิ่งที่มีคุณค่าต่อสังคมมากมาย

เพียงแต่เราเปิดตาและเปิดใจมองพร้อมๆกัน

จะเห็นเอง

เป็นลูกหลานที่ดีซิครับ

คะพี่ปัน

ตอนนี้ก็ต้องทำหน้าที่ลูกหลานควบคู่ไปกับหน้าที่การงาน

ท่านไหนป่วยไข้ก็ต้องออกไปเยี่ยมเยือนกัน

เลยกลายเป็นหลานรักของคุณตาคุณยายเกือบทั้งตำบลแล้วคะ

ว้าว! ซึ้งจังเลยค่า...โดนใจอ่ะ ขอบคุณสำหรับดอกไม้น่ะค่ะ

 นำภาพยิ้มหวานมาฝากก็แล้วกันน่ะจ๊ะ..

ความงาม ที่ผลิบานในจิตวิญญาณ เป็นยิ่งใหญ่มาก..
บันทึกนี้ ก็บ่งบอกในทำนองนี้ด้วยนั่นเอง..

..ชื่นชม..ครับ

สวัสดีค่ะ

  • แวะมาชื่นชมกับงานที่ทำด้วยใจ
  • ขอให้มีความสุขมากๆในการทำงานนะคะ
  • เพราะการทำงานทำด้วยหัวใจ ผลลัพธ์คือหัวใจเช่นกันครับ
  • ขอบคุณตัวอย่างการทำงานดีๆครับ

สวัสดีครับ

แวะมาเยี่ยมครับ

แหะ แหะ เปรี้ยวปากอยากกินมะม่วงน้ำปลาหวาน...

คะพี่

การศึกษาผลิบานอย่างช้าๆเช่นดอกกล้วยไม้

แต่ครูต้องเหนื่อยนานออกไปด้วย

ตั๊กจึงขอชื่นชมและเทิดทูนครู อาจารย์ทุกท่าน

ที่เสียสละหมั่นรดปุ๋ยห่งปัญญาให้กับลูกศิษย์นับไม่ถ้วน

 

ขอบคุณน้อง

ดูแลสุขภาพด้วยนะ

คุณแวะมาชิมได้เลยคะ

เดี๋ยวนี้กลายเป็นของว่างประจำสำนักงานเลยคะ

เพราะพอใครเข้ามาเห็นกินกัน

ก็บอกว่าที่บ้านก็ออกลูกแล้ว

เลยหิ้วมาฝากกันเกือบทุกวันเลยคะ

แวะมาทักหาย ครับ อ่านบท ความแล้วคิดถึง คุณตา คุณยาย แบบว่าท่านใจดีมาก กับทุกๆคนครับ .. ^_^

สวัสดีคะคุณประสงค์

คุณตาคุณยายของดิฉัน (ตามที่เพื่อน ๆเรียก)

ก็ใจดีมาก ๆ เมื่อก่อนแค่สวัสดีทักทาย

เดี๋ยวนี้ไม่ว่าเวลาที่ออกทำหน้าที่

หรือพบปะกันที่ไหนก็ตามแต่เป็นต้องกอดกัน

บางรายมีหอมแก้มกันด้วยคะ

(เรื่องหอมแก้มจะเล่าให้อ่านในตอนต่อไป..ห้ามอิจฉานะคะ)

ดีจัง มีผู้ใจบุญเยอะ ๆ ๆ โลกจะได้หน้าอยู่ตลอดไป อนุโมทนาบุญด้วยจ๊ะ

และขอขอบคุณ ล่วงหน้าสำหรับ การแวะชมในครั้งต่อไป ฮิ ๆ ๆ ๆ ๆ

แม้เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยแต่ผู้ให้นั้นให้ด้วยใจ

ขอบคุณเรื่องราวดีๆครับ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันครับ

ใช่คนเดียวกับท่านที่อยู่ในภาพ..

ใกล้ๆไปหาตั้งไกลไหมคะ

ขอบคุณ

แล้วจะตามไป

อ่านบันทึกของคุณอีก

ระวังแล้วกัน คริ ๆๆ

คะ

เป็นคนเดียวกัน

แต่ไม่ใช่ผู้สูงอายุที่เขียนถึงนะคะ

เป็นผู้สูงอายุที่บ้านคะ

แวะมาอ่านเรื่องดีๆให้ใจชุมชื่น อุ่นใอในดวงจิต

ขอบคุณเช่นกันคะ คุณ

ที่แวะมาทักทาย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท