แนวทางแก้ไขปัญหาความยากจน
1. แนวทางการแก้ไขปัญหาความยากจนโดย สศช.
1. การส่งเสริมนโยบายเศรษฐกิจมหภาคให้เอื้อต่อการแก้ไขปัญหาความยากจน
1.1 ส่งเสริมนโยบายการพัฒนาประเทศที่สมดุล
1.2 ส่งเสริมการเจริญเติบโตของภาคเศรษฐกิจที่คนจนส่วนใหญ่พึ่งพิง
1.3 ส่งเสริมนโยบายการเงินและการคลัง
1.4 ส่งเสริมนโยบายการค้าและการเงินระหว่างประเทศ
2. การเพิ่มศักยภาพและโอกาสของคนจน
2.1 พัฒนากระบวนการเรียนรู้
2.2 พัฒนาเศรษฐกิจฐานรากให้เข้มแข็ง
2.3 ปรับใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับเทคโนโลยีสมัยใหม่อย่างเหมาะสม
2.4 เสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชน
3. การพัฒนาระบบคุ้มครองทางสังคมและผู้ด้อยโอกาส
3.1 การพัฒนาระบบบริการทางสังคมให้เข้าถึงกลุ่มคนจนและผู้ด้อยโอกาส
3.2 การจัดสวัสดิการสังคมให้มีความสอดคล้องกับปัญหาของกลุ่มเป้าหมายยากจนและผู้ด้อยโอกาส
4. สวัสดิการโดยชุมชน
4.1 การเตรียมความพร้อมในการสร้างหลักประกันทางสางคมแก่ประชากรแต่ละช่วงวัย
5. การจัดการทรัพยากรธรรมชาติ
5.1 ส่งเสริมให้ชุมชนมีบทบาทในการบริหารจัดการทรัพยากรใน
5.2 เร่งรัดการแก้ไขปัญหาอย่างเป้นธรรมในเรื่องที่ดินทำกินและการจัดสรรน้ำ
5.3 ปรับปรุงและเร่งรัดกฏหมายที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
5.4 สร้างกลไกแก้ไขปัญหาข้อขัดแย้งจากกรแย่งชิงทรัพยากร
6. การปรับปรุงระบบบริหารภาครัฐเพื่อแก้ไขปัญหาความยากจน
6.1 การปรับกระบวนทัศน์และบทบาทหน่วยงานภาครัฐ
6.2 การจัดทำแผนงาน/โครงการที่มีลักษณะเป็นองค์รวม
6.3 ปรับปรุงระบบงบประมาณ
6.4 จัดทำโครงการใหม่ ๆ
2. แนวทางการแก้ไขปัญหาความยากจนของ สกว. แบ่งการช่วยเหลือออกเป็นสี่กลุ่ม คือ
1. กลุ่มที่ไม่มีที่ดิน ส่วนใหญ่มีอาชีพรับจ้าง ต้องหาความต้องการที่แท้จริงตามข้อจำกัดของทรัพยากร มีการรวมกลุ่มกระจายอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานสู่ภูมิภาค ส่งเสริมระบบรับงานไปทำที่บ้าน สร้างธุรกิจชุมชน ธุรกิจต่อเนื่อง จัดหากองทุนดอกเบี้ยต่ำและอบรมวิชาชีพ
2. กลุ่มที่ดินน้อย ควรยึดแนวทางการพัฒนาแบบเศรษฐกิจพอเพียง หาความต้องการที่แท้จริงเพิ่มศักยภาพในการจัดการดิน น้ำพันธุ์พืช พันธุ์สัตว์
3. กลุ่มที่มีที่ดินปานกลาง ควรใช้แนวทางแรกผสมผสานกับแนวทางเกษตรทฤษฎีใหม่ตามความเหมาะสมของพื้นที่ เพิ่มในเรื่องการให้ความรู้ด้านการจัดการผลผลิตหลังเก็บเกี่ยว การแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่า การสร้างเครือข่ายธุรกิจสินค้าเกษตร ตลาดกลางสภาการตลาดและตลาดซื้อขายล่วงหน้า
4. กลุ่มที่มีที่ดินมาก ควรเน้นการผลิตให้มีประสิทธิภาพ ต้นทุนต่ำ ผลิตตามความต้องการของตลาด และให้ความรู้เช่นเดียวกับกลุ่มที่สอง
3.ข้อเสนอในการลดความยากจนของธนาคารโลก (2000)
การสร้างโอกาส โดยการขยายโอกาสทางเศรษฐกิจสำหรับคนจนโดยกระตุ้นเศรษฐกิจส่วนรวม เสริมสร้างเพิ่มพูนสินทรัพย์ของคนจน เช่น ที่ดินและการศึกษา และเพิ่มผลตอบแทนจากสินทรัพย์ด้วยการทำงานที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้องกับกลไกตลาดการเสริมสร้างสิทธิและอำนาจของคนจน โดยทำให้กฎระเบียบของสถาบันของรัฐมีความรับผิดชอบต่อสังคม และตอบสนองต่อคนจนมากขึ้น ส่งเสริมให้คนจนเข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการทางการเมืองและการตัดสินใจระดับท้องถิ่น
4. แนวทางการดำเนินงานแก้ไขปัญหาความยากจนของกรมส่งเสริมการเกษตร
1. ใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการดำเนินงาน
2. เน้นการสร้างกระบวนการเรียนรู้แก่เกษตรกรและการมีส่วนร่วมของชุมชน ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในการแก้ไขปัญหาความยากจนอย่างยั่งยืน
3. บูรณาการการดำเนินงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทุกระดับ
4. ใช้ศูนย์บริการและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรประจำตำบลเป็นกลไกหลักในการแก้ไขปัญหาความยากจนในระดับพื้นที่
5.การแก้ไขปัญหาความยากจน ของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ยึดหลักการ 4 ประการสำคัญ ประกอบด้วย
จัดตั้งบริษัทชุมชน รับเหมางานรัฐ สินค้าotop ไม่รอดเสียดายเงิน รับงานรัฐได้เงินชัวร์ ตัดนายทุนผู้รับเหมา ลดปัญหาคอรับชั่นด้วย แต่ต้องมีระบบ