ฟ้ามีตา
ตอนที่ 52
ฟ้ามีตา
ผมอยู่เวียงแหงประมาณ 1 ปี ผมคิดว่าคงจะสู้ไม่ได้แล้วกับผู้มีอำนาจในบ้านเมือง หลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นในช่วงนั้น เมื่อตนเองไม่สามารถที่จะดำเนินการอะไรต่อไปได้ในเวที ที่นนทบุรี ก็ยังไม่ท้อถอย ข้อมูลต่าง ๆ ที่มีอยู่พยายามที่จะส่งให้สื่อหลาย ๆ ฉบับได้รับทราบ และรับรู้ แต่ก็น้อยมากที่จะนำมาเผยแพร่ มีบางฉบับเท่านั้นที่ลงให้ สุดท้ายส่งให้หนังสือพิมพ์ผู้จัดการให้กับมือ นายสนธิ ลิ้มทองกุลโดยตรง ที่ธรรมศาสตร์ หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นท่านผู้อ่านคงทราบดี ผมเองปฏิบัติงานอยู่ที่เชียงใหม่ แต่เมื่อมีเหตุการณ์ต่าง ๆ ผมจะเข้ากรุงเทพฯ ประจำโดยเฉพาะเสาร์อาทิตย์ เพราะมาวันธรรมดาไม่ได้
เหมือนฟ้ามีตา ผมคิดว่าสิ่งที่ผู้ปฏิบัติงาน กฟผ. และกลุ่มดอกไม้ขาวรวมถึงพี่น้องชาวรัฐวิสาหกิจต่าง ๆ ที่ต่อสู้มานั้นคงจะไม่เป็นผล อยู่ ๆ มีมูลนิธิคุ้มครองผู้บริโภค นำเรื่องเข้าสู่ขบวนการยื่นฟ้องต่อศาลปกครอง โดยน้องในกลุ่มดอกไม้ขาว (ที่ไม่โดนย้าย) นำข้อมูลที่มีอยู่ให้ทางมูลนิธิฯ ซึ่งในช่วงเวลานั้นผมอยู่เชียงใหม่ และคิดอยู่เหมือนกันว่าจะสู้ได้หรือเปล่า ผมกับน้อง ๆ จะโทรหากันเพื่อถามความคืบหน้า ช่วงนั้นมีความกังวลมากไม่รู้เหมือนกันว่าผลจะออกมาเป็นเช่นไร
วันที่ศาลปกครองตัดสินผมลางานมาฟังผล และเมื่อผลออกมาน้ำตาแห่งความดีใจไม่รู้ว่ามาจากไหนไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
หลังจากนั้น ผมขึ้นเวทีพันธมิตรพร้อมเพื่อน ๆ ผู้ปฏิบัติงาน เพื่อกล่าวขอบคุณประชาชน และเล่าเรื่องการต่อสู้ของผู้ปฏิบัติงาน กฟผ. ให้พ่อแม่พี่น้องประชาชนได้รับทราบ และสุดท้ายที่ผมจะต้องกล่าวขอบคุณเป็นอย่างยิ่งก็คือ มูลนิธิคุ้มครองผู้บริโภค โดยเฉพาะคุณรสนาฯ และเพื่อน ๆ (เป็นที่น่าสังเกตุว่าในวันนั้นไม่มีผู้นำสหภาพ และกรรมการสหภาพ ขึ้นเวที)
จบการต่อสู้ที่ยาวนาน ของผู้ปฏิบัติงาน กฟผ. และพนักงานรัฐวิสาหกิจ
ความเห็น (34)
- สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ต้อย
- ขอแสดงความยินดีค่ะ ฟ้ามีตาอย่างที่พี่เขียนลงบล็อกจริงค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
- สวัสดีปีใหม่เช่นกันน้องปุ๋ย
- อุตสาห์แอบมาบันทึกไว้ แล้วเพื่อน ๆ สสท. เข้ามาอ่านกันกี่คนครับ
- ชีวิตไม่สิ้นต้องทำความดีต่อไปเรื่อย ๆ
สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ
เข้ามาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณที่พวกคุณต่อสู้เพื่อคนไทย
อดีตดอกไม้ขาว
แวะเข้ามาทักทายพี่ต้อย พี่เล็ก กับเด็ก ๆ สบายดีนะพี่
คิดถึงเหตุการณ์แล้ว ไม่รู้ผ่านมาได้อย่างไรนะ ฟ้ามีตาจริง ๆ ละ
บังเอิญ่ผ่านมาเจออีกแล้วครับพี่ ขอให้พี่มีความสุขครับ
ร่วมกันหยุดความรุนแรง ต่อต้านการทำร้ายประเทศไทย
- ขอบคุณ ครูบันเทิง คุณ Byjin คุณเบดูอิน ที่เข้ามาเยี่ยม
- ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม ต้องขออภัยช่วงนี้ที่หายไปนาน
แวะเข้ามาครับ
ได้รับรู้เรื่องราวการต่อสู้ของคุณกับ กฟผ.แล้วก็ยังดีใจไม่หาย
กรุงศรีฯ ไม่สิ้นคนดีครับ
ประเทศไทยจงเจริญ
คนขายชาติขอให้มีอันเป็นไป !!
เป็นกำลังใจให้นะครับ..
สวัสดีครับ คุณเลิศฤทธิ์ และคุณราชิต ขอบคุณทั้งสองท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยม โดยเฉพาะคุณเลิศฤทธิ์ คนบ้านเดียวกัน ขอบคุณมาก เลยครับ ช่วงนี้ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งไม่ได้บันทึกเพิ่มเติมเลย บอกตรง ๆ ครับว่าเครียดกับบ้านเมืองที่เป็นเช่นนี้ครับ คนไทยต้องมาฆ่ากันเองกลุ้มครับ......
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย
จากที่เคยอ่านบันทึกของคุณต้อยๆสะสมของเก่า
ครูยุมีของสะสมให้๑ชิ้น ภาพเอามาลงในบันทึกยัง
ไม่เป็นค่ะ จะลงในอัลบั้มไว้ จะฝากครูที่ร.ร.เค้าจะ
กลับมาทำธุระที่เมืองไทย ส่งตามที่อยู่ที่ทำงานใน
บล็อกประวัติของคุณต้อยได้ใช่ไหมค่ะ
(อ้าว..กล้องถ่ายรูปแบร์ตหมด ภาพลงให้พรุ่งน่ะค่ะ)
- ขอบคุณครับน้องต้นเฟิร์น ที่แวะมาเยี่ยม ไม่ใช่ใครที่ไหนคนพิโลกนี่เอง
- ขอบคุณล่วงหน้าครับครูยุ หากไปเมืองไทยเมื่อไหร่ขอเป็นเจ้าภาพเลี้ยงข้าวครูยุสักมื้อ ในฐานะคนบ้านเดียวกัน หากไปถึงเมืองไทย โทรไปที่ทำงานผมได้เลยครับ 02-43665913
- ต้องขออภัยทุกท่านที่ติดตาม ช่วงนี้ไม้ได้เขียนบันทึกเพิ่มเติม
สวัสดีค่ะคุณต้อย
>ครูผู้ช่วยห้องครูยุ บินกลับมาบ้านเราเมื่อวานแล้วค่ะ ของฝากมาส่งตามที่อยู่ดูจากบล็อกประวัติคุณต้อยส่งลงที่ทำงานน่ะค่ะ
>ในฐานะคนบ้านเดียวกัน ถ้ายกกันมาทั้งอุตรดิตถ์ คนขอเป็นเจ้าภาพจะแย่น่ะค่ะ
>ครูที่รับฝากของครูยุมาเป็นคนใต้ ไม่ทราบว่าเค้าจะส่งจากไหนมาค่ะ
สวัสดีค่ะ
ตามมาจากบันทึกของครูยุค่ะ
ดีใจมากที่ได้เจอคนอุตรดิตถ์ใน Gotoknow อีกท่านหนึ่ง
อ่านเรื่องราวการต่อสู้ของคุณต้อยแล้ว... ต้องขอชื่นชม
ขอบคุณที่ต่อสู้เพื่อประเทศไทยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย
* ครูใจดีเข้ามาขอบคุณคุณต้อยที่ไปเยี่ยม และอวยพรวันเกิดให้หลานๆ
* ครูใจดีสัญญากับครูยุไว้ค่ะว่า ถ้าครูยุกลับมาเมืองไทยจะทำอาหารไทยเลี้ยงครูยุ ที่บ้านของครูยุ เชิญคุณต้อยไว้ล่วงหน้านะคะ มารวมกันที่อุตรดิตถ์นะคะ ชวนคุณเลิศฤทธิ์อีกคน อยู่ใกล้ๆ กันเลยค่ะ.... วันนั้นคงเป็นวันที่มีความสุข ชื่นมื่นมากๆ เลยนะคะ
* ช่วงนี้ครูใจดอาการดีขึ้นบ้างแล้ว เพราะคุณหมอประจำตัว ท่านกลับมาจากต่างประเทศแล้ว ได้รับการตรวจรักษาจากท่าน แต่ก็ยังไม่เห็นเป็นปกติเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นจะนั่งหน้าจอนานๆ เหมือนก่อนไม่ได้ จะปวดหัวมากๆ เลย... ขอบคุณในความห่วงใย และน้ำใจที่มอบให้ค่ะ
* ด้วยความระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย
มาส่งความระลึกถึงคุณต้อยค่ะ
สบายดีหรือเปล่าคะ งานยุ่งมั้ย มาส่งข่าวว่า ครูยุแจ้งว่าถ้าสนใจไปเที่ยวทะเล ขอให้ไปพักที่บ้านครูยุ ที่ระยองค่ะ ช่วงปิดภาคเรียนตุลาคม ครูใจดีคิดว่าจะไปพบคุณหมอที่ฝังเข็มเพื่อรักษาเกี่ยวกับอาการเลือดไปเลี้ยงสมองไม่พอที่ระยองค่ะ... ครูยุเธอจึงเสนอให้ไปพักผ่อนที่บ้านพักของครูยุ ค่ะ.... มาส่งข่าวไว้ก่อน เผื่อว่าคุณต้อยจะว่าง แล้วพาครอบครัวไปพักผ่อน จะได้พบปะสังสรรค์กันค่ะ
ร่วมรำลึกถึงพระคุณของแม่ เรื่องในโอกาสวันแม่นะคะ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
สุขสันต์วันแม่น่ะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย
* มาเยี่ยมค่ะอีกรอบค่ะ อย่าพึ่งเบื่อกันนะคะ วันนี้วันหยุดอีก 1 วัน พรุ่งนี้ก็จะทำงานกันแล้ว...
* แม้ว่าครูใจดีจะเขียนบันทึกเรื่องใหม่แล้ว แต่ก็ยังเป็นบรรยากาศของวันแม่อยู่ พอดีพึ่งได้ภาพแม่เมื่อวันที่ 12 สค. จากกล้องของเพื่อนแม่ค่ะ แม่เป็นตัวแทน อสม.และชุมชนตลาดท่าเสา ถวายพานพุ่ม และจุดเทียนชัยถวายพระ จึงอยากพาแม่มาเยี่ยมชาวบล็อกด้วยค่ะ วันนี้แม่สวมชุดผ้าไทยสีฟ้า ครูใจดีมอบต่างหูให้แม่เป็นในวันแม่ แม่ดีใจมาก ถอดอันเดิม แล้วใส่ต่างหูที่ครูใจดีเอาไปกราบแม่ ใส่เป็นปฐมฤกษ์ วันนี้แม่ของครูใจดีสวยมากค่ะ
* คุณต้อย ลองทายซิคะว่าแม่ของครูใจดีคนไหน???? จะทายถูกมั้ยน๊า!!!
* ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ..ใช่ค่ะ..ฟ้ามีตาจริงๆ..
ฟ้ารู้อยู่..แต่บางครั้งเราอาจคิดว่าฟ้าไม่รู้ไม่เห็น..
ฟ้ามักปล่อยทีเด็ด..ให้เราทำความดีไปเรื่อยๆ
แล้วฟ้าก็ประทานโชคดีให้เรา..แบบ..มโหฬาร..แบบเต็มๆ ยิ้มแก้มปริ..
สวัสดีค่ะคุณต้อย
ต้องขอประทานโทษจริงๆ ค่ะ พอเห็นคอมเม้นท์ ครูใจดีจึงรีบเปิด mail เพื่อเช็ค mail ทันที เผอิญ contact mail กับ comment mail อยู่ติดๆ กันจะคล้ายกัน ไม่ทันสังเกตค่ะ ครูใจดสายตาสั้น แต่อยู่หน้าคอมพ์มองโดยไม่ใส่แว่น พร่ามัวเล็กน้อย ถ้าเป็นข้อความที่ส่งจาก gotoknow จะลิงค์ไปทีเดียว แล้วก็ดูจากศูนย์รวมข้อมูล มีมี comment จากใครบ้าง เจอแล้วค่ะ ขอโทษจริงๆ ตั้งแต่วันที่ 12 สค. แน่ะ
ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวจะติดต่อทาง mail อีกทีค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ทำดี ย่อมได้ดีครับ
ขอชื่นชมคนทำความดี เพื่อพี่น้องชาวไทย
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ
คุณต้อยไปสารภาพแบบหวานแว๋วเลยนะ... เอเวลาสารภาพกับแม่บ้าน หวานอย่างนี้หรือเปล่าเนี่ย... ขอบคุณที่ชมการแต่งบล็อกค่ะ คุณต้อยก็ใช่ย่อย มาแบบหวานแหววสวยงามเช่นเดียวกัน ดอกไม้เล็กๆ สีชมพู นี่ก็ของครูต้อยนี่นา... ครูใจดีก็แอบจิกไปใช้โดยมิได้บอกเจ้าของ จนกระทั่งท่านเจ้าไปเห็นเอง ฮา.... หน้าแตก อายนะเนี่ย... คนอุตรดิตถ์ก็หน้าตาแบบนี้แหละ ถ้าเอาหน้าคุรต้อย ครูยุ ครูใจดี และ คุณเลิศฤทธิ์ มาเรียงกัน คิดว่าหน้าก็จะคล้ายๆ กันนะ.... เพราะเราเป็นลูกหลานของท่านพ่อพระยาพิชัยดาบหัก.... วีรบุรุษผู้กล้าหาญ และมีความจงรักภักดีเหนือสิ่งอื่นใด... นี่คือความภูมิใจของคนอุตรดิตถ์ เมืองท่าเหนือ บ้านของเรา.....ดีใจมากนะคะที่ได้เจอคนอุตรดิตถ์ที่นี่ แม้ว่าจะแยกย้ายกันไปต่างที่ ต่างถิ่น ต่างแดน แต่ด้วยคำว่า "อุตรดิตถ์" มันทำให้เรามีความผูกพันแนบแน่น ดีใจที่สุดค่ะ...... และทำไปทำมา บ้านเราก็อยู่ใกล้ๆ กันนี่เอง ตอนครูใจดีไปบรรจุที่ลำปาง บรรดาครูและผู้บริหารท่านเรียนจบที่ ว.ค.อุตรดิตถ์ แซวครูใจดีว่า "โอ๊ย!.. อุตรดิตถ์ น่ะ พริกแห้ง 2 กิโล ก็เผาวอดทั้งเมืองแล้ว"......ฮาเลยนะ.... เค้าว่าบ้านเราเป็นเมืองเล็กๆ จริงซิ เมืองเล็กๆ บ้านของพวกเรา เลยอยู่ใกล้ๆ กัน อีกออกนะคะ ถ้าทุกคนกลับมาเยี่ยมบ้าน พวกเราก็จะร่วมสังสรรค์กันได้สะดวก ขับรถไปรับกันยังได้เลยขอบคุณที่อวยพรให้คุณแม่ค่ะ ฝึกแต่งภาพไปถึงไหนแล้ว รีบๆ นะคะ เดี๋ยวสวยไม่ทันครูใจดี ฮ่าๆๆๆๆ ระลึกถึงค่ะ ถ้าเอาหน้าคนอุตรดิตถ์มาเรียงกันจะเป็นอย่างไร ก็สวยๆ หล่อๆ ทั้งงั้นจะให้เป็นอย่างไร นอกเสียจากหล่อๆ สวยๆน่ะซิ อิ อิ..
ครูใจดีลองเอามาเรียงกันดูแล้ว ว๊าวๆๆๆ จริงด้วยค่ะ...ทั้งหล่อทั้งสวย ฮ่าๆๆๆ
และถ้าจะให้มาพร้อมหน้าพร้อมตากันน่าจะรอครูยุ ดีไหมครับ จะมาไทยเมื่อไหร่ นัดกันอีกทีจะดีไหม ?
* ต้องอย่างนั้นอยู่แล้วค่ะ จะเจอกันทั้งทีไม่มีครูยุได้งัย จริงไหม?
การเรียนตกแต่งยังไปไม่ค่อยถึงไหนเลยครับ บางโปรแกรมใช้เวลาโหลดช้ามากเลยครับ ต้องค่อยเป็นค่อยไปครับเพราะแก่เลี้ยว ....
* เป็นธรรมดาค่ะ วัยเพิ่มขึ้น การรับรู้ และการกระทำจะช้าลง ไม่แปลก แต่ชื่นชมค่ะ คนที่สนใจใส่ใจที่จะเรียนรู้ การแต่งภาพต้องฝึกบ่อยๆ และต้องมีความคิดสร้างสรรค์ในการออกแบบชิ้นงานด้วย โปรแกรมภาพที่โหลดช้า ก็เป็นธรรมดา ภาพมันใหญ่ และมีรายละเอียดมาก ความเร็วของ net ก็เป็นส่วนหนึ่งค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าลืมส่งการบ้านมาให้ตรวจด้วยนะคะ..."พี่ใหญ่".... (ขออนุญาตเรียกครู ครูยุค่ะ)
เรื่องไปเที่ยวที่ระยอง น่าจะมีการกำหนดการคร่าว ๆ เพราะผมเองไม่แน่ใจว่าจะไปได้หรือเปล่า เพราะผมเองสัญญากับลูกๆ ว่าจะพาเค้าไปเที่ยวกันเกรงว่าจะตรงกันครับ....
* ความจริงเรื่องระยอง ครูใจดีจไปะรักษาตัว เกี่ยวกับเรื่องการฝังเข็มรักษาอาการเลือดไปเบี้ยงสมองไม่พอค่ะ... ครูยุเธอมีน้ำใจ อยากให้พักที่บ้าน... ก็อยากไปพัก แต่ถ้าครูยุยังไม่กลับ ก็ไม่ค่อยอยากรบกวนค่ะ เกรงใจเธอมากๆๆ .... ที่ส่งข่าวให้คุณทราบนั้น ครูใจดีหมายถึง "ถ้าครูยุกลับมา" พวกเราจะนัดเจอกัน ว่าจะเจอกันที่ บ้านอุตรดิตถ์ หรือที่ระยอง เท่านั้นค่ะ ไม่ได้หมายถึงอย่างอื่น....
* การนั้นระยองถึงไม่ได้ไปพักบ้านครูยุ ครูใจดีก็ต้องไปรักษาตัวอยู่แล้ว ก็ถือโอกาสพักผ่อน เติมพลังให้ตัวเอง กลับมารับหน้าที่ต่อเมื่อเปิดค่ะ
* ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ แวะมาดูคนอุตรดิษฐ์ รักกันคะ
และก็ขอชื่นชมกับพลังเสื้อเหลืองอย่างแท้จริงคะ
อูย! กฏ gotoknow เค้าบอกว่าห้ามพูดส่อเสียด อิอิ ลืมตัวไปนิด คงไม่มีใครเห็นนะ
เอาเป็นว่าดีใจคะที่ได้รู้จักชาวเสื้อสีเดียวกันคะ..
สวัสดีค่ะคุณต้อย นพคุณ
* ดีใจที่มีการรวมพลคนอุตรดิตถ์ ได้หลายคนแล้ว อีกหน่อยคงจะคึกคักขึ้น...ค่ะ อ้อจริงซิ คุณต้อยในฐานะพี่ใหญ่ ต้องพาสมาชิก กัลยาณิตรของพี่ใหญ่ มาทำความรู้จักน้องๆ ด้วย จะยิ่งคึกคักขึ้นค่ะ... คิดถึงอุตรดิตถ์บ้านเรา
เชิญที่นี่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/pink-diary1/324782 พาเพื่อนๆ ได้ด้วยนะคะ
* เพลงลูกทุ่งสาวงามอุตรดิตถ์ คล้ายว่าตอนเล็กๆ เคยได้ยิน แต่ลางเลือนมากๆ ค่ะ ในคาราโอเกะ คงไม่มี นอกเสียจากทำเอง ฮา...
* เพลงอุตรดิตถ์แดนฝัน... เพราะมากๆ ค่ะ ครูใจดีร้องในวงกับเพื่อนเอกดนตรี พอไปบรรจุที่ลำปาง... ก็เอาเพลงนี้ไปร้อง... เวลามีงานเลี้ยง ก็จะร้องเพลงกัน เค้าชอบกันใหญ่เลยว่าเพลงมาก.... มีเป็น CD ค่ะ แล้วก็เพลงเกี่ยวกับลับแล.... แต่ต้องค้นก่อนนะคะ แผ่น CD เยอะมาก บางแผ่นไม่ได้เขียนไว้ ถ้าเจอจะส่ง mail ไปให้ค่ะ... แล้วจะใส่ไว้ที่บันทึกเรื่อง "ส่งความสุขปีใหม่ ในนามคนอุตรดิตถ์" ที่ครูใจดีเขียนไว้เมื่อขึ้นปีใหม่... ลองไปเยี่ยมชมไปพลางๆ ก่อนนะคะ
ยกท่อนแรกกับท่อนจบมาให้นะคะ
ชาย) อุตรดิตถ์พิศพราวพร่างพร เพียงภาพอัมพรประทานเวทย์วรวามฟ้าหล้า
โอ้ถิ่นสวรรค์ขวัญแคว้นแดนฝัน สุขสันต์เริงร่าเร้าใจเร้าตาพาชื่นใจ
ชื่นชมเมืองเมลืองร่มธง ทุกแวดทุกวงดูช่างยงช่างยืน
ทั่วหน้าเสนอรักเลอรมย์รื่น ประเทืองเฟื่องฟื้นขวัญยืนชื่นชมโชคชัย
*************************
หญิง) " ได้ผูกพันรักกันด้วยดี...หญิงฝากไมตรี
ชาย) ชายก็มีเยื่อใย
พร้อม) โอ้เวทย์อาถรรพณ์รักอันยิ่งใหญ่เสกแสนสุขไว้ไฉไลรื่นใจรื่นตา"
* สีประจำจังหวัดอุตรดิตถ์ คือสีม่วง-ส้ม จำได้หรือเปล่า?? คะ
* ระยะหลัง ใช้พลงอุตรดิตถ์เมืองงาม.... ร้องง่ายกว่า เป็นการร้อยเรียง สภาพภูมิศาสตร์ สิ่งแวดล้อมและสังคมของจังหวัดอุตรดิตถ์ให้เกิดเป็น ท่วงทำนองไว้อย่างไพเราะกลมกลืน เป็นวิธีสื่อที่ช่วยให้ผู้คนที่รับฟังได้รู้จักอุตรดิตถ์ แบบภาพรวมอย่างรวดเร็วและน่าประทับใจมากๆ
* จะพยายามหาเพลงเหล่านี้ค่ะ เพื่ออุตรดิตถ์บ้านเรา
* ขอบคุณมากนะคะ... พี่ใหญ่ของพวกเรา จะเขียนเรื่องใหม่ แต่รอแป๊บค่ะ...
* กำลังตอบเม้นท์คุณคุณต้อยอยู่ พอตอบเสร็จ เห็นเม้นท์ใหม่ บทกลอน หรือบทเพลง ที่นำไปฝาก แต่งเองใช่ไหมคะ เก่งจังเลย... ครูใจดีไม่มีความสามารถทางนี้เลย...ขอบคุณมากๆ ค่ะ
* ฝันดีค่ะ
ทักทายกันวันหยุดคะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย นพคุณ
* ดีใจมากค่ะที่คุณต้อยไปเยี่ยมบันทึกค่ายวิทย์และให้กำลังใจ พวกเรายกให้คุณต้อยเป็นพี่ใหญ่ของพวกเรานะคะ พี่ใหญ่ที่คอยดูแล ห่วงใยน้องๆ ทุกคน...
* ขอบคุณความห่วงใยนะคะ ไม่ทราบว่า นักเรียนทำการบ้านไปถึงไหนแล้ว เมื่อไหร่จะส่งการบ้านให้ครูตรวจคะ..... รอดูบล็อกโฉมใหม่ของพี่ใหญ่ใจดีค่ะ...
* ถีบจักรยานฝ่าสายฝนมาเยี่ยมค่ะ... อุตรดิตถ์ฝนตกหนักมาก เนื่องจากพายุเข้า เมื่อวานน้ำท่วมไปหลายพื้นที่เลยค่ะ
* ด้วยความระลึกถึงค่ะ
ตามคนข้างบนมา
เลยได้รู้จักคนที่มีความรู้สึกคล้ายๆกันอีกคน
ขอบคุณสำหรับความกล้าหาญ
ที่ทำให้ กฟผ ลอดปากเหยี่ยว ปากกามาค่ะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย พี่ใหญ่แห่งเมืองท่าเหนือ
* ไม่ได้เข้ามาที่ Gotoknow 10 วันเต็มๆ... วันนี้เลยแว๊บเข้ามาเสียหน่อย เดี๋ยวจะหาทางเข้าไม่เจอ อิ อิ
* ไปเยี่ยมครูยุที่บล็อกมา แล้วก็ตามมาเยี่ยมพี่คนโตด้วยค่ะ... รวมทั้งแอบเอาภาพน่ารักๆ มาเยี่ยมเจ้าของด้วย ฮา....
* พรุ่งนี้คุณเลิศฤทธิ์จะกลับบ้านค่ะ.. จะเอาขนุนมาปลูกเพิ่มที่กระท่อมรจนาด้วย... พอดีมีงานลางสาดด้วยค่ะ.... อยากให้คุณต้อยกลับมาเที่ยวนะคะ เผื่อจะได้เจอกันบ้าง อ้อ... ครูใจดีจะพาไปกินหมี่พัน เลี้ยงไม่อั้นค่ะ.....คุณต้อยอยากกินมั้ย... แล้วจะกินเผื่อนะคะ
* โอ้ ของแซวพี่ใหญ่ของพวกเราหน่อย (จากที่ไปคุยที่บล็อกครูยุ) ถ้าเรามาเจอกันที่อุตรดิตถ์ รับรองน้ำไม่ท่วมหรอกค่ะ..คุณเลิศฤทธิ์อยู่ทั้งคน ก็เธอเป็นทหารเรือน้ำไม่กล้าท่วมหรอก ฮา.....
* ระลึกถึงค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย* ครูใจดียังไม่มีเวลาเขียนบันทึกใหม่เลยค่ะ... ว่าจะมาส่งข่าวว่า บล็อกเมืองลับแล คุณเลิศฤทธิ์ เขียนบันทึกใหม่แล้ว... เจ้าหนอนมะนาวที่มันมันกัดกินใบมะนาวที่กระท่อมรจนา ตอนนี้มันกลายร่างเป็นผีเสื้อแสนสวยแล้ว เจ้านายน้อยเลยเขียนกลอนให้เจ้าผีเสื้อ ดอกไม้สวยๆ ที่กระท่อม พร้อมกับเพลงอันไพเราะ ว่างๆ ครูยุแวะไปอ่านให้กำลังใจ เจ้านายน้อยนะคะ...
* เจ้าผีเสื้อที่กระท่อมรจนาบินไปหาครูยุที่เบอร์ลินด้วยนะคะ แล้วก็บินมาบ้านพี่ใหญ่ของพวกเราด้วย สวยมั้ยคะ ว่างๆ เชิญไปเยี่ยม และอ่านกลอน เมืองลับแล และบันมึกผีเสื้อนะคะ
* ระลึกถึงเสมอค่ะ พี่ใหญ่ของพวกเรา
เอาลิงค์มาฝากด้วยค่ะ
เรื่องราวเมืองลับแล "คำประพันธ์เพื่อเธอ" http://gotoknow.org/blog/laplae/388614
"บันทึกผีเสื้อ" http://gotoknow.org/blog/laplae/394916
