เดินทางไกลไปกับไทอาหม ตอน ๑๘

แผนกำจัดเพื่อนร่วมทาง

                ก่อนเดินทางขึ้นไปตินซูเกีย เหนือสุดของรัฐอัสสัม  เราประชุมกันอีกครั้ง เรื่องตารางเดินทางของแต่ละคน  นิดกับฉันกลับวันที่ 26 กุมภาพันธ์  คนจีนกลับวันที่ 2 มีนาคม  ส่วนโอลิเวอร์กลับ 8 มีนาคม  เวลาเหลื่อมกันค่อนข้างมาก และ ดร.บุสปะต้องอยู่ที่ตินซูเกีย เพื่อร่วมงานสัมมนา 3 – 4 วัน ซึ่งโอลิเวอร์จะขออยู่ด้วย และจากนั้นโอลิเวอร์จะไปช่วย ดร.จิริน พูกอน จัดสัมมนาที่โมรันห์อีก ก่อนเดินทางกลับเยอรมัน

 

                โปรแกรมเดินทางคราวนี้ ดร.บุสปะ จัดโดยเอาเวลาของฉันกับนิดเป็นหลัก  โปรแกรมจบเมื่อฉันขึ้นรถจากตินซูเกียไปกวาฮาตี  ส่วนคนจีนมีทางเลือก 2 ทาง คือไปกับโอลิเวอร์ หรือกลับกวาฮาตีพร้อมฉัน  เรื่องไปกับโอลิเวอร์นั้นเลิกคิดได้เลย  เพราะเธอทะเลาะกับโอลิเวอร์ที่บ้านของนักอนุรักษ์ธรรมชาติ ด้วยเรื่องเดิม ๆ  คือแย่งถ่ายรูป  แต่โอลิเวอร์ไม่นับหนึ่งถึงหลายสิบแบบฉัน  เรื่องบาดหมางจึงเกิดขึ้นจนทุกคนตกใจ

                สุดท้ายเธอเลือกกลับพร้อมฉันกับนิด ดูจะดีที่สุดสำหรับเธอ  แต่ ดร.บุสปะก็ให้ทางเลือกกับเธอว่าจะอยู่โรงแรมกับพวกเราก่อน 1 คืน  พอเรากลับแล้วค่อยย้ายไปอยู่บ้านคุณกิราน หรือจะไปอยู่บ้านคุณกิรานเลย จนถึงกำหนดกลับก็ได้  คุณกิรานยินดีจะดูแล

                ฉันสบตากับนิดด้วยความคิดชั่วร้ายในสมอง ว่าแล้วก็อธิบายให้คนจีนฟังถึงความสกปรกของโรงแรมที่ต้องไปอยู่  พร้อมแนะนำว่าทางที่ดีเธอควรไปอยู่กับคุณกิรานดีกว่า  อีกอย่างจะได้ไม่ต้องย้ายไปย้ายมาด้วย  เธอตกลงตามที่ฉันเสนอ  ท่ามกลางความยินดีเงียบ ๆ  ในใจของเราคนไทย 2 คน

                “เราจะได้ไปเที่ยวกับ D.K. สบาย ๆ  ไม่ต้องรำคาญคนจีน”  นิดกับฉันสรุปได้ดังนี้ ...

                บางเวลา เราก็ไม่รู้จะต้องอดทนกับคนที่ไม่จำเป็นต้องอดทนไปเพื่ออะไร  คนบางคนเราไม่ต้องรู้จัก ชีวิตก็ยังเป็นสุขอยู่เหมือนเดิม ...