แผ่เมตตาให้กับทุกส่วนประกอบแห่งร่างกายของเรา...เขาคือเพื่อนชีวิต


โดยปกติแล้ว หน้าที่การงานที่ทำอยู่แม้จะเกี่ยวข้องกับสุขภาพของคนเรา แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสพบกับ"คนไข้"ที่เป็นตัวตนให้เราได้ตรวจ สิ่งที่เราได้พบก็คือเลือดที่เจาะมาจากคนไข้ ดังนั้นสิ่งที่ได้เห็นได้ดูก็คือ สิ่งที่อยู่ภายในตัวตนของคนเรา

ทั้งๆที่ได้รู้ได้เห็นสิ่งที่อยู่ภายในของตัวคนอยู่เสมอ คิดถึงสุขภาพของคนจากภายในอยู่ค่อนข้างบ่อย เวลาเห็นคนที่มีวิถีชีวิตที่ไม่ปลอดภัย ก็มักจะคิดอยากเห็นอยากรู้สิ่งที่อยู่ภายใน ที่กำลังทำงานให้คนเหล่านั้น อยากให้ผู้คนได้รับรู้ว่า ภายในของตัวเรานั้น ส่วนประกอบทั้งหลายกำลังทำงานกันอย่างไม่หยุดหย่อน ไม่ได้สนใจเลยว่าตัวตนเจ้าของร่างกายนั้นเอาใจใส่ส่วนต่างๆเหล่านั้นอยู่หรือเปล่า ทุกชิ้นส่วนต่างก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานกันเต็มความสามารถตามหน้าที่ของเขา แต่บางครั้งตัวเองก็ยังหลงลืมคิดถึงไปก็มี

จะมีใครคิดหรือไม่ว่า ที่เรากำลังหายใจได้เป็นปกติสุขอยู่นี้ เพราะเม็ดเลือดแดง เพราะเส้นเลือด เพราะปอด เพราะถุงลมของเราต่างก็ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเข้มแข็ง ที่เราลุกนั่งเดินเหินได้คล่องแคล่วอยู่นี้ เพราะเส้นเลือดที่หล่อเลี้ยง เพราะกระดูกที่เป็นโครงสร้าง เพราะกล้ามเนื้อ เพราะข้อต่อทั้งหลายที่เรามี และอีกสารพัดอย่างที่เราทำได้ในปัจจุบันนั้น เราใช้อะไรๆในร่างกายเราเยอะเหลือเกิน 

อวัยวะภายในทั้งหลายของเรา ส่วนประกอบทุกชิ้นทั้งเล็กและใหญ่ เขาทำงานให้เรามาตลอดเวลาตั้งแต่เราเกิดจนถึงทุกวันนี้ เราใช้เขาให้ทำงานกันตลอด 24 ชั่วโมง มีอวัยวะน้อยชิ้นเหลือเกินที่ได้พักผ่อน แทบทุกชิ้นต้องทำงานกันตลอดเวลาไม่ว่าเราจะหลับหรือตื่น หากเราคิดว่าเราทำงานหนักแล้ว นั่นแสดงว่าพวกเขาทำหนักกว่าเราหลายเท่าทีเดียว หากเรารู้สึกเหนื่อย นั่นแสดงว่าพวกเขากำลังบอกเราว่า พวกเขาก็ชักจะไม่ไหวแล้ว หากเราป่วย นั่นแสดงว่าพวกเขาเตือนเราว่า เรากำลังใช้พวกเขาโดยไม่ดูแล

ฝากบันทึกนี้มาขอบคุณ ส่วนประกอบทั้งหลายในร่างกายคนเราทุกคน เขาเหล่านั้นอยู่ภายในตัวเราทุกคน ทำงานได้อย่างน่ายกย่องตลอดเวลายาวนาน แผ่เมตตามายังทุกๆชิ้นส่วน ให้เขาได้รับรู้ว่า เราขอบคุณ และหวังให้บันทึกนี้ได้มีส่วนช่วยให้พวกเราระลึกถึงและดูแลพวกเขาเหล่านั้นในตัวเรา หันเข้ามาสำรวจดูแลรักษาพวกเขากันด้วยนะคะ อาจจะกำลังมีชิ้นส่วนเล็กๆในร่างกายเรา กำลังพยายามบอกอะไรเราอยู่ก็ได้ วันนี้คุณรับรู้รับฟังชิ้นส่วนต่างๆภายในของคุณหรือยัง....

หมายเลขบันทึก: 321804เขียนเมื่อ 20 ธันวาคม 2009 23:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 11:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีค่ะคุณโอ๋..จริงด้วยไม่เคยสนใจใยดีเลย..ไม่ว่าจะกิน..จะทำงานก็ไม่สนใจว่าอวัยวะจะพึงพอใจมั้ยนะ..จะสิ้นปี 2552 ต้องมาทบทวน..และฟังความรู้สึกของชิ้นส่วนที่ละชิ้นให้มากๆแล้วล่ะ..ขอบคุณค่ะ

อวัยวะ และ ร่างกาย มีจิตวิญญาณ ไม่ใช่ เพียงสิ่งของ ครับ

คิดแบบคุณคิดในเชิงสามัคคีธรรม สันติ เผื่อแผ่ เมตตามิตร ครับ

มาร่วมแผ่เมตตาตาให้รูปนามอันยาววาหนาคืบกว้างศอกขอรับอาจารย์

ธรรมะยามเช้า..สาธุๆๆ

สวัสดีค่ะ อยากให้พวกเขาส่งเสียง บ่น ว่า เรียกร้อง โอดควรวญ ฯลฯ ได้จังเลยเพื่อจะได้เตือนเราให้หันมาดูแลหรือหยุดทำร้ายพวกเขาก่อนที่จะสายเกินไป

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาทักทาย "วันนี้คุณรับรู้รับฟังชิ้นส่วนต่าง ๆ ภายในของคุณหรือยัง..."ยอมรับว่าเมื่อก่อนไม่เคยสนใจมากนัก แต่วันนี้เริ่มถามหาบ้างแล้วค่ะ
  • ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท