เช้านี้ ตื่นขึ้นมาหนูก็เจอแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัว เป็นเหตุการณ์ปกติของบ้านนี้ตั้งแต่หลวงพี่บวช (ตามนำแนะนำของครู) ทุก ๆ วันยกเว้นวันเสาร์ แม่จะเป็นคนเตรียมสำรับกับข้าว ให้พ่อไปวัดทุก ๆ เช้า บางวันแม่ก็ร่วมทางไปด้วย
เช้านี้พ่อบอกว่า ให้ติ๋วพาแม่ไป ปกติถ้าหนูกลับมาบ้านก็จะไปจังหันตอนเช้าที่วัดที่หลวงพี่ท่านบวช
พ่อดูมีความสุขมาก ๆ เลยค่ะ หนูยังรู้สึกประทับใจคำพูดของพ่อไม่หายที่ท่านเอ่ยว่า
พ่อทานลูกชายให้หลวงปู่ตั้งแต่วันที่พาไปส่งแล้ว จะบวชเมื่อไหร่ จะยังไงก็แล้วแต่หลวงปู่จะเมตตา บวชไม่สึกก็ยิ่งดี อันเรื่องบวชนี่มันเป็นบุญวาสนาของใครของมัน การที่บวชนี่คุ้มได้ทั้งครอบครัวทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะเนี่ย
หนูเอ่ย "สาธุ"
เช้านี้หนูกับแม่ไปถึงวัดเร็วทีเดียว หลวงพี่จึงเมตตาออกมาคุยด้วย หนูได้กราบท่าน จริงๆ เราไม่ไดเจอกันเพียง 2 สัปดาห์ ช่วงนี้ท่านดูผอมลง แววตามุ่งมั่น หนูรู้สึกซาบซึ้ง ท่านเป็นเหมือนกำลังใจ ของคนทั้งบ้านในการเสียสละตนเองในการบวชครั้งนี้ ญาติทุกคนทราบดีว่า ท่านไม่ได้เพียงบวชตามประเพณีเท่า แต่ท่านมุ่งมั่นภาวนา น้อมนำธรรมะเข้ามาสู่ใจ หนูขออนุโมทนาในความมุ่งมั่นและศรัทธาของท่านเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณค่ะพี่ ครูคิม สาธุค่ะ บุญนำพานะเจ้าค่ะ