ก้าวข้ามกำแพง
ลองนั่งทบทวนแล้วพบว่ากำแพงกั้น ที่ขวางเป็นอุปสรรคของการเขียน ไม่ได้เกิดมาจากคนอื่นเลย แต่เกิดมาจากการสร้างของตัวเองเกือบทั้งสิ้น
กำแพงแรก คือ สร้างกำแพงตัวตน เพราะมัวคิดว่า
ต้องเขียนออกมาดี ถูกต้อง
ต้องเขียนแล้วได้รับความสนใจ
ต้องเขียนให้เหมาะสมกับสถานะ หน้าที่การงาน
ต้องเขียนให้ให้เหมาะสมกับวัยวุฒิ
ต้องเขียนให้เหมาะสมกับคุณวุฒิ
ต้อง......
กำแพงที่สอง คือ สร้างกำแพงความกลัว เพราะมัวกลัวว่า
กลัวภาษาผิด
กลัวเขียนสำนวนแบบเชยๆ
กลัวว่าเรื่องที่เขียนไร้สาระ
กลัวว่าจะถูกดูถูก
กลัวไม่มีเวลา
กลัวการ.......
แค่กำแพงสองขั้นนี้ก็หนักหนาเอาการที่จะข้ามผ่านไปให้ได้ แต่ก็ใช่ว่าจะข้ามไปไม่ได้ บันไดสำคัญคงไม่พ้นไปจากการเริ่มต้น ที่จะเป็นเครื่องมือปีนข้ามกำแพงไปให้ได้ และสำคัญที่สุด คือใจที่ไม่ยอมแพ้ แม้บางครั้งจะตกบันไดบ้าง แต่ถ้าลุกขึ้นใหม่ทุกครั้ง คงมีสักครั้งที่ข้ามผ่านกำแพงนี้ไปได้ ไม้ต้องมีข้อจำกัด ไม่ต้องมีความกลัว มีแต่ความกล้าที่จะเขียนๆๆๆๆๆๆๆ
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ
แวะมาส่งกำลังใจให้ก้าวข้าม "กำแพง" ค่ะ
เคยรู้สึกเช่นที่กล่าวมาแล้วค่ะ ... พอได้เขียนบันทึกแรก บันทึกต่อไปจะง่ายขึ้น ... ง่ายขึ้น ง่ายขึ้น ....
กัลยาณมิตรมีส่วนสำคัญในการทำให้เรามีความมั่นใจที่จะเขียนค่ะ
ส่งกำลังใจให้นะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกว่าใช่ เพราะคนเรามัวแต่สร้างกำแพงต่างๆให้กับตัวเอง โดยไม่กล้าที่จะพังและก้าวผ่านมันไป
จนบางครั้งอาจกลายเป็นผู้แพ้ โดยที่เรายังไม่ได้พยายามทำ
......................................................
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ และจะพยายามต่อไปเรื่อยๆ
ยอดเยี่ยมมากครับ
น่าจะเป็นแรงใจให้พี่ ๆ น้อง ๆ ใน พอช. เริ่มต้นเขียนอย่างจริงจังได้มากขึ้นแน่ ๆ
มาเป็นกำลังใจครับ
แหะ แหะ เขียนบันทึกต่อไปเร็ว ๆ นะครับ จะรออ่าน
ผมตามหนานเกียรติมาครับหนานนันท์
......
"เคยรู้สึกเช่นที่กล่าวมาแล้วค่ะ ...
พอได้เขียนบันทึกแรก บันทึกต่อไปจะง่ายขึ้น ... ง่ายขึ้น ง่ายขึ้น ....
กัลยาณมิตรมีส่วนสำคัญในการทำให้เรามีความมั่นใจที่จะเขียนค่ะ"
.....
เห็นด้วยกับคุณคนไม่มีรากครับ
มีประสบการณ์ก่อกำแพง...อย่างหนามาแล้วครับ
โดนใจที่สุดเลย พี่ชาย
ใช่เเล้วครับ...เราต้องข้ามกำแพงก่อน หลายท่านมีกำแพงที่สูงเลยทีเดียว บางครั้งทดท้อเอาง่ายๆระหว่างทาง น่าเสียดาย
ผมขอให้กำลังใจครับ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายค่ะ
- มีสุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพใจเข้มแข็ง ให้มีแต่ความสุขตลอดปี และตลอดไปนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
"กำแพงความกลัว" กำลังจะถูกทำลายลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปแล้วค่ะ
พี่นันท์ลองเข้ามาอ่าน บล็อก แต่ไม่ได้ไปอบรมกับเค้านะคะแต่อยากลองเขียนด้วย พี่เจสอนมาคะ
เมื่อวานเพิ่งได้ยินพี่นันท์ พูดว่า อย่ากลัวการที่จะเขียน ก็เลยอยากค่ะบ้าง และจะพยายามพังกำแพงที่ตั้งไว้มานานเกี่ยวกับการเขียนเน้อ
ผมนึกถึงโฆษณา เครื่องดื่มยี่ฮ่อหนึ่ง......
ว่าต้องข้ามพ้นความกลัว จริงนะครับ.......
และต้องออกนอกกรอบบ้าง อาจจะเจอสัจจะธรรม ได้...........
ท่านมหามาแรงใช่ย่อยเลยนะ สามเรื่องดีๆทั้งนั้นเลย
รออ่านเรื่องต่อไปนะ
เข้ามาให้กำลังใจครับ