ต้มยำปลากระป๋องที่วัดป่าหนองไคร้
กลับจากอาบน้ำ พี่ปุ๋มถามติ๋วว่า “ทำต้มยำปลากระป๋องเป็นไหม” หนูตอบพี่ปุ๋มไปว่าอย่างไม่ค่อยมันใจว่า “ค่ะ” เพราะคิดว่าตนเองไม่ได้ทำอาหารจริง ๆ จัง นานมากแล้วและการทำแต่ละครั้งก็ไม่ค่อยคงที่ อร่อยบ้าง ไม่อร่อยบ้าง แต่พอพี่ปุ๋มเปิดโอกาสให้ก็บอกตนเองว่า “เอาวะ ตั้งใจทำ” ติ๋วก็ค่อย ๆ เตรียมเครื่องหาของที่จะทำ ตอนแรกก็ถาม แล้วพี่ก็บอกว่าลองดูว่ามีอะไร มีแค่ไหนก็ใส่แค่นั้นแหละ แล้วหมอดาวก็เข้ามาช่วยด้วยรอยยิ้ม หยิบจับเครื่องปรุงต่าง ๆ ช่วย ค่อยรู้สึกผ่อนคลายบ้าง จากที่รู้สึกกังวล พอมีเพื่อนช่วยทำ ทำให้ความกังวลเบาลง มอง ๆ ไปมา ไม่มีผัก ดูท่าทางอาจจะต้องทำ ต้มยำล้วน ๆ ทำไปทำมา ชิมไปชิมมา ก็รู้สึกอืม อร่อยแฮะ ทั้งติ๋วและหมอดาวยิ้มอย่างเบิกบาน
พอถึงเวลาตั้งสำรับ พี่ ๆ จากโรงพยาบาลคำเขื่อนแก้วมาพอดี น้อง ๆ จากศูนย์ฟื้นฟูเริ่มมานั่งรวมกัน พี่กะปุ๋ม หมอดาว และติ๋ว ไม่ทานมื้อเย็นแต่ก็มีน้ำปานะ มานั่งรวมกันกับทุก ๆ คน ติ๋วนั่งข้าง ๆ น้องกี้ และน้องตั้ม ทั้งคู่มองถ้วยต้มยำที่ดูจะมีน้ำมากพอสมควรพร้อมกัน แล้วทั้งคู่ก็ตักลงถ้วยพร้อม ยกขึ้นชิม ตอนนั้นใจติ๋วรอลุ้นว่าทั้งสองคนจะว่าอย่างไร แล้วก็เห็นแววตาของน้องตั้มกับการพยักหน้าพอใจของน้องกี้ ทำให้ใจติ๋วอิ่มและเบิกบานขึ้นมา รู้สึกเป็นสุขที่ทำให้คนอื่นได้ทานอาหารอร่อย นึกถึงพี่ปุ๋มขึ้นมาว่า อืม เวลาเราทำให้เขาทานแล้วเขารู้สึกเป็นสุข มันดีอย่างนี้นี่เอง พี่ปุ๋มถึงชอบถามว่า เป็นไงบ้าง แล้วท่านก็หัวเราะอย่างเบิกบาน
จึงพูดขึ้นมาว่า “พี่ลุ้นมาก ๆ เลยนะเนี่ย ว่าเราสองคนจะว่ายังไง ฮ่า ๆ” แล้วน้อง ๆ ก็ถามว่า “พี่ทำเหรอ” ติ๋วตอบว่า “ใช่แล้ว พี่ทำกับหมอดาว” หลังจากนั้นเราก็แซวกันต่ออย่างสนุกสนาน เป็นวงอาหารมื้อเย็นที่ครึกครื้นเบิกบาน ทั้ง ๆที่ใครหลาย ๆ คน พึ่งมาเจอกันเป็นครั้งแรก แต่ด้วยบรรยากาศ รวมถึงอาหาร และใจที่แต่ละคนตั้งใจมาทำสิ่งดี ๆ เจตนาที่มุ่งมั่นในการมาปฏิบัติภาวนาและทำบุญให้พี่นก ช่วยเชื่อมเราที่มาจากต่างที่ต่างถิ่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
การทำต้มยำปลากระป๋องร่วมกับหมอดาวทำให้ติ๋วเรียนรู้ว่า จริง ๆ แล้วถ้าเราตั้งใจ เปิดใจ เปิดโอกาสให้ตนเอง เราก็พร้อมที่จะทำอะไรก็ได้ และที่สำคัญหมอดาวเป็นทีมทำงานที่ดีเสียด้วย เพราะติ๋วหน่ะชอบทานอาหารจืด ๆ แต่พอมีหมอดาวช่วยชิมทำให้รสชาติอาหารกลมกล่อมมากขึ้น แต่จะว่าไปเราจะลืมคนจุดเตาแก๊สให้เราไม่ได้นะ ทั้งน้องโหด น้องเอ๊กซ์ กว่าจะสำเร็จได้ เป็นการร่วมแรงร่วมใจกันจริง ๆค่ะ
ความเห็น (2)
ติ๋ว ดาวมีคติประจำใจคติหนึ่งค่ะ...เคยบอกพี่นกไปแล้วแล้วพี่นกบอกว่าชอบมาก พออ่านเรื่องต้มยำปลากระป๋องแล้วคิดขึ้นมาได้...พอเห็นคนอื่นมีความสุข ใจเราก็เบิกบานจริงๆ นะคะ...
ดาวชอบมีความสุข บนความสุขของคนอื่นค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครั้งนี้หมอดาว 
ทำให้ติ๋วรู้สึก มีความสุขที่ได้มีโอกาสทำต้มยำปลากระป๋องรสเด็ด และได้เรียนรู้ อะไรมากมาย กับกิจกรรมที่เราได้ทำร่วมกัน
ขอบคุณนะคะที่มาเจอกัน