ผักพื้นบ้านอีสาน

มีประโยชน์ทางอาหารและทางยา

ควินิน ( Azadirachta  indica  A. luss )

     ควินิน ชื่ออื่นคือ       ขี้นิน  ผักควินิน (ภาคอีสาน)  ควินิน (ภาคกลาง) สะเดาอินเดีย

     ลักษณะทางพฤษศาสตร์

     ต้น   ไม้ยืนต้นอายุหลายปี  สูง 8-12  เมตร  แตกกิ่งแขนง เปลือกสีน้ำตาลแกมเทา

     ใบ    ใบประกอบแบบขนนก  ลักษณะ และการเรียงตัวเช่นเดียวกับ สะเดาบ้าน แต่ใบสีเขียวแก่ หนา  เป็นมันวาว  ใบย่อยโค้งเป็นรูปเคียวกว้าง 2 - 3  ซม.ยาว  4-6  ซม.  ใบหยักเป็นคลื่นขอบใบจัก

     ดอก    สีขาว  ดอกเป็นช่อออกตามปลายกิ่ง

     ผล      ผลค่อนข้างกลม  เมื่อสุกจะมีสีเหลือง มีกลิ่นหอม

     เมล็ด   เมล็ดเรียว  สีขาวขุ่น  หนึ่งผลมีเมล็ดเดียว

    การขยายพันธุ์   เมล็ด

    ฤดูกาลเก็บส่วนขยายพันธุ์   ต้นฝน

    สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการเจริญเติบโต     เจริญเติบโตได้ทั่วไป ชอบดินร่วนระบายน้ำดี

    การใช้ ประโยชน์ 

     ทางอาหาร   ขมกว่าสะเดาใบอ่อนนำมาลวก  เผาไฟ  กินกับลาบ  ป่น  ก้อย   แจ่ว  ส้มตำ

     ทางยา      ใบ  แก่น  ต้มใช้เป็นยาแก้ไข้มาลาเรีย  

                      ใบใช้เป็นยาฆ่าแมลง  ใบต้มแก้โรคเบาหวาน 

                      ดอก  แก้พิษโลหิตกำเดา   แก้ริดสีดวงในลำคอ  

                      ผล    รสขมเย็นบำรุงหัวใจเต้นไม่เป็นปกติ

     การใช้สอยอื่น   ทำเฟอร์นิเจอร์  เสาบ้าน

    ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์     ฤดูหนาว