บทความดี ๆ สำหรับลูก ๆ ที่รักพ่อ


     อีกบทความหนึ่งที่อ่านแวก็รู้สึกให้สะเทือนใจเป็นอย่างยิ่ง  ลูกคนไหนที่กำลังทำอย่างนี้  ขอเถอะกลับใจใหม่  ในโลกนี้มีเพียงพ่อกับแม่เท่านั้นที่รักลูกอย่างจริงใจ

                        แด่ . . . คนที่รักแฟนมากกว่าพ่อแม่

หลังวาเลนไทน์ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป  “กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก"  สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิตผมเพื่อให้คนคนหนึ่งใน ทุก ๆ ปีของวันนี้
. . . ก่อนวันที่ 14 กุมภาพันธ์   ผมเดินออกจากบ้าน   ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของผม เธอเป็นหญิงสวยมาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา  ก่อนผมจะออกไปพบเธอ เธอโทรมาหาผม ผมจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ผมบรรจงพับไว้บนโต๊ะ หลังจากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหูเป็นเวลานานทีเดียว ผมปรี่ออกจากบ้านไปหาเธอ  โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น
แต่แล้ว!!  ผมก็เห็นพ่อของผมถือมันออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด

"พ่อ ทำอะไรหนะ" ผมโพล่งถามด้วยความโมโห

พ่อหน้าซีดทันที

" X เหมียวหนะ มันโดนกัด พ่อเลยเอาผ้าไปเช็ดเลือด"

"พ่อรู้ไหม ผมกำลังจะเอาไปให้แฟน"

พ่อเงียบ . . . ผมเกลียดจริงๆ เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา ความโมโหสั่งผมให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้าพ่อ   พ่อเบือนหน้า
"พ่อขอโทษ มานี่ . . . " พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า
"พ่อจะเอาไปซักให้เอง"
ผมงอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร ไม่ยอมลงจากบ้านเป็นเวลาเกือบทั้งสองวันที่ผมไม่เจอหน้าใคร  หมกตัวอยู่กับห้อง มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ผม  ยามเมื่อผมมองตาแม่ครั้งใดทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา  ผมเริ่มรู้สึกว่า บางทีผมอาจจะทำเกินไป
. . . 14 กุมภาพันธ์  ตั้งแต่ครั้งที่ผมเห็นแม่เสียใจ  ผมก็รู้สึกว่าผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า  ผมยอมออกมาจากห้อง ผมไม่เห็นพ่อ  เดินออกมาที่บริเวณลานซักผ้า กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน
ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ และที่ราวตากผ้ามี ผ้าเช็ดหน้าของผม ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด ก็ยังดีที่พ่อยังห่วงใยผม ยังแคร์ผมอยู่
"พ่อ ผมอยากขอโทษครับ"
พอผมหันหน้าจะกลับเข้าบ้าน ก็พบกับแม่ แม่ร้องไห้มาแต่ไกล
แม่วิ่งมากอดผม "พ่อเสียแล้วนะ"   ผมอึ้ง!!
แม่ลำดับเหตุการณ์ และทำให้ผมทราบว่า  พ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ  รอยเลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจามออกมา พ่อมองไม่เห็น
"พ่อกำชับแม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย "
"ทำไมล่ะครับ"
"พ่อกลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน"
ผมอึ้งเป็นครั้งที่สอง!
"พ่อบอกแม่ด้วยว่า ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก
ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อน
พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาดโอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว
พ่อบอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว มันไม่สะอาดหรอก
แต่พ่อบอกว่าพ่อของลูกทำดีที่สุดแล้ว" ผมกอดแม่ ร้องไห้
วันนี้จะเป็นวันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไป
"พ่อครับ ผมขอโทษ . . . "

คำสำคัญ (Tags): #วันพ่อแห่งชาติ
หมายเลขบันทึก: 318495เขียนเมื่อ 6 ธันวาคม 2009 16:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 19:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

นมัสการพระคุณเจ้าด้วยความเคารพครับ

  • อ่านแล้วอยากร้องไห้ตามครับ ถ้าเป็นผมเองคงเสียใจมากที่ทำให้พ่อเสียใจ+
  • เป็นบทความที่ให้ข้อคิดเตือนสติที่ดีมากๆ เลยขอรับ
  • ขอบคุณพระคุณเจ้าสำหรับบทความดีๆ ครับ
พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)

ท่านมหาเขียนได้ดีมาก ๆ เลยนะครับ ได้ข้อคิดสำหรับวันพ่อรักของพ่อ

สาธุ อาวุโส

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท