ต้อง"รู้"
ต้อง”รู้”
วันเวลาในห้วงแห่งชีวิตปัจจุบันนี้ ภารกิจพานให้พบปะ คุณหงุ่น กัลยาณมิตรที่(เรามักเป็นผู้)ซักถาม ชักชวนพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับ “จิต” “รู้ “หรือ “ไม่รู้” น้อยครั้งลง
วันนี้มีเรื่องหรือประเด็นต้องขบคิด หรือ ปัญหาซึ่งเดิมเราคงตีโพยตีพายว่า เรื่องใหญ่
ปัจจุบัน เรามองเป็นเพียง เรื่อง หรือ ประเด็น เราจะมองดูเฉย ๆ หรือคิดถึงสักนิด หรือ....
เอาเป็นว่า ยกหูโทรสายตรง เธอไม่ชอบสายมือถือ
ทักทายกัน ไต่ถามทุกข์สุข แล้วเข้าประเด็น
สรุป
หนึ่ง มองดูให้รู้ว่า มาเยี่ยมเราอีกแล้ว
สอง รับรู้ ว่ามาจริง
สาม ชอบใจ หรือ ไม่ชอบใจ นี่คือการ รู้ว่าเรากำลังปรุงแต่ง
สี่ ไปหรือยัง
ห้า เดี๋ยวคงไป
ง่ายมั้ยคะ
แล้วเราสองคนก็หัวเราะปิดท้ายการสนทนากัน ก่อนบ๋ายบาย ค่ะ
ความเห็น (8)
น้อยจริงด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ให้รู้ รับรู้ ไม่ปรุงแต่ง
- ง่าย ๆ แต่ต้องฝึกอย่างสม่ำเสมอใช่ไหมคะ
- ดีจังเลยนะคะ สนทนาธรรมกันทางโทรศัพท์
- วันนี้มีน้องคนหนึ่งเขาก็มีเรื่องเศร้ารำคาญใจมาทาง
- โทรศัพท์ พี่คิมก็พยายามเตือนให้เขาได้รับปล่อยวาง ก็รู้สึกดีนะคะที่ได้แลกเปลี่ยนและแนะนำใคร ๆ
- พี่คิมอยู่ระหว่างเรียนรู้และค่อย ๆ ฝึกค่ะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ...ดีจังเลยนะคะ...ฟังแล้วง่ายจัง..ฮิฮิ..แต่ต้องฝึกกันนานมากมากนะคะเนี่ย
ครูคิม ครูพี่คิม มีเมตตาธรรม สติพร้อม ทำการงานอย่างมีสมาธิ และ สุขในการงาน
แสดงว่ามีทุน มีการฝึก อย่างยืนยาวนาน มาไม่น้อยนะคะ
อ่านบันทึกพี่คิม มีความสุขนะคะ ทุกครั้ง
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาให้รู้ว่ามา
ไปให้รู้ว่าไป
หากยังอยู่ก็ให้รู้ว่าอยู่
แล้วก็คงต้อง...ไป....
มีความสุขให้วันหยุดค่ะ
(^___^)
add ฝึกกันมาไม่มากไม่น้อย ตั้งแต่ พศ.2549 ค่ะ;P
