ดอกสร้อย ๑๐๐ อารมณ์


   วันเอ๋ยวันพ่อ

ได้แต่ขอตั้งจิตอธิษฐาน
ขอให้พ่อสงบสุขทุกกัปกาล ด้วยเลยผ่านเวลาดีที่พ่อเคียง
เมื่อพ่ออยู่ไม่ดูแลแม้เพียงน้อย ทั้งยังคอยย้อนยอกออกทุ่มเถียง
มาเยินย่อพ่อนั้นพันสำเนียง มิอาจเลี่ยงปกปิดที่ผิดเอย

๕  ธ.ค.๕๒

   อิ่มเอ๋ยอิ่มใจ

อิ่มหลงใหลเสียงเสนาะไพเราะหู

เพียงเพลงแว่วแผ่วหวานซ่านอณู

ที่เหนือยล้าพาสู้สดใสพลัน

ยามคืนค่ำเพลงกล่อมพร้อมหลับใหล

ความทุกข์โถมทิ้งไปไม่เก็บฝัน

ที่ท้อแท้แย่ยิ่งทิ้งท้อทัน

เชิญร่วมกันร่วมยิ้มอิ่มเพลงเอย

 

ว้าเอ๋ยว้าเหว่

เมื่อหันเหก็ล้วนชวนเงียบเหงา

ไม่พบใครในที่นี้มีเพียงเรา

จำจับเจ่าร้อนรนกระวนกระวาย

ไร้ซึ่งไฟเติมพลังยังจุดฝัน

ไร้แรงดันเร่งรุดสู่จุดหมาย

เพียงแรงเฉื่อยเชื่องช้าเข้ามากราย

คนเดียวดายอยากลาว้าเหว่เอย

 

ไฟเอ๋ยไฟฝัน เคยเฉิดฉันฉายแสงด้วยแรงหวัง
เคยเย้าหยอกหลอกล่อก่อพลัง ให้ถึงยังจุดฝันวันผ่านมา
เวลานี้ไฟฝันนั้นอยู่ไหน หลบลี้ไกลจึงพลาดซึ่งปรารถนา
เหลือเพียงรอยเถ้าถ่านกาลเวลา รุ้งปลายฟ้าร่วงไปไร้ไฟเอย

๒๙ มี.ค.๕๒

      ดนเอ๋ยดนตรี กล่อมฤๅดีท้อทดให้สดใส
ช่วยขัดเกลาความกระด้างห่างหายไป สร้างจิตใจที่โอนอ่อนรู้ผ่อนปรน
รู้จักรักรู้แบ่งปันรู้สรรค์สร้าง รู้เลือกทางควรปฏิบัติไม่ขัดสน
ขับกล่อมโลกครึกครื้นชื่นกมล เสน่ห์มนต์ของดนตรีดีนักเอย

 ๘ ธ.ค.๕๒

 

       เวเอ๋ยเวลา                               ถูกเราฆ่าผ่านไปไม่หยุดนิ่ง

ล่วงเลยผ่านงานไม่เดินเหลือเกินจริง      หลงเพลินสิ่งเมามัวกลั้วอบาย

หากรู้ค่าบ้างานการสำเร็จ                    เวลาก็เหมือนเพชรที่เฉิดฉาย

เร่งทำงานแข่งเวลาพาสบาย                เราทั้งหลายเลิกฆ่าเวลาเอย

เมื่อ พฤ. 31 ธ.ค. 2552 @ 22:17

 

      ปีเอ๋ยปีเก่า                     มีทั้งเศร้าและสุขคลุกผสม

มีเจ็บป่วยสดชื่นขื่นระทม         มีชื่นชมมีนินทามีว่าร้าย

มีล้มเหลวสมหวังดังที่ฝัน         มีมุ่งมั่นระทดท้อต่อเป้าหมาย

มีห้อมล้อมน้องพี่มีเดียวดาย      เรื่องหลากหลายลาทีปีเก่าเอย   

เมื่อ พฤ. 31 ธ.ค. 2552 @ 22:31

 

 

      พลุเอ๋ยพลุสี                     สารเคมีปรุงแต่งเกิดแสงฉาย

จุดจากดินเหินฟ้าดาราราย         เปล่งประกายแตกซ่านผ่านสายตา

ขอชีวิตอย่าเป็นเช่นดังพลุ         เพียงประทุให้เห็นเร้นให้หา

เพียงช่วงเสี้ยววินาทีแล้วลี้ลา     หากชีวาเหมือพลุสีมิดีเอย

เมื่อ พฤ. 31 ธ.ค. 2552 @ 22:39
 

       นักเอ๋ยนักร้อง                          เฝ้าคอยมองขวัญใจไม่เห็นหน้า

ค่ำคืนนี้มีนัดที่พัทยา                        The Star มาเมื่อไรใจเฝ้ารอ

นั่น So Cool! "คนมันแรง"แห่งวงร็อค    "คนเจียมตัว"ตามออกเป็นเพลงต่อ

"ไผ่ลู่ลม" พรมมากีต้าร์คลอ                บ้าเปล่าหนอหลงรักนักร้องเอย

เมื่อ พฤ. 31 ธ.ค. 2552 @ 23:10


 

      BUDDเอ๋ยBUDDHA                   สามหนุ่มซ่าลีลาเพลง "ไฟร์เอ้อ"

"ปักตะไคร้"เพลงแทรกแปลกจริงเออ    แล้วเสนอ "โดเรมอน" ก่อนจะลา

เพลงฮิพฮอพรอบกายส่ายตะโพก         แฟนเพลงโยกยักย้ายมาส่ายท่า

นั่น"ลำยอง" เสียงก้องเขาร้องมา          "งดเศร้าเข้าพรรษา"น่าฟังเอย

เมื่อ พฤ. 31 ธ.ค. 2552 @ 23:20

 

      มาเอ๋ยมาแล้ว                        เดอะสตาร์เข้าแถวมาพร้อมหน้า

ฟลุคแกรนด์ดิวสิงโตโผล่เข้ามา        สิ่งรอท่ามาแล้วแจ๋วจริงจริง

สองคนร้องผ่านไปใจตึ๊กตั๊ก              ดิวคงจักคนต่อไปใจสุขยิ่ง

โฆษณากลับมาน่าท้วงติง                ดิวถูกทิ้งมิโผล่จอขอลาเอย     

เมื่อ พฤ. 31 ธ.ค. 2552 @ 23:50

 

      เที่ยงเอ๋ยเที่ยงคืน                  ยังคงตื่นตารอขอฉลอง

เสียงพลุลั่นสนั่นหล้าฟ้าคะนอง       เดือนดาวหมองพ่ายแสงแข่งพลุไฟ

ขอชีวิตข้ามคืนจงยืนหยัด              ด้วยซื่อสัตย์ทำดีในปีใหม่

พบเพียงสุขสมหวังดังตั้งใจ             ที่ฝันใฝ่ลาภยศปรากฏเอย  

เมื่อ ศ. 01 ม.ค. 2553 @ 00:01

       ปีเอ๋ยปีใหม่                        จะปีไหนเหมือนกันทั้งนั้นหนา

หากไม่คิดไม่ทำไม่ไขว่คว้า           อีกกี่ปีผ่านมาค่าคงเดิม

ทำวันนี้ขณะนี้ดีกว่าไหม               ทำด้วยความตั้งใจใส่แรงเสริม

คิดสิ่งดีทำดีที่มาเติม                   ความสุขเพิ่มสุขล้ำเพราะทำเอย

ศ. 01 ม.ค. 2553 @ 13:45

 

       คำเอ๋ยคำพูด                    หากปล่อยปรู๊ดออกมาพาเสียหาย

ควรข่มจิตข่มใจให้ผ่อนคลาย       เมื่อความโกรธสิ้นสลายจึงปล่อยคำ

หากเผยพูดออกมาเมื่อคราโกรธ    มันก่อโทษแก่เขาเราระส่ำ

ทำลายมิตรไมตรีอันดีล้ำ             หากเผยคำเมื่อโกรธให้โทษเอย

เมื่อ อ. 05 ม.ค. 2553 @ 22:28


      เสียเอ๋ยเสียใจ                             เมื่อพูดไปด้วยอารมณ์ถ่มขากเขา

ความกริ้วโกรธเกรี้ยวกราดพลาดแล้วเรา   เป็นคนเขลาขาดจิตคิดไตร่ตรอง

ไยไม่พูดดีดีมีเหตุผล                          เขาก็คนมีสติมีสมอง

อธิบายเขาเข้าใจในครรลอง                  คงมิต้องเสียใจใช่ไหมเอย

เมื่อ อ. 05 ม.ค. 2553 @ 22:39

 

 

        ดีเอ๋ยดีใจ                      เขาอภัยในคำย่ำเหยียดเขา

เราละอายร่องรอยถ้อยคำเรา       ขาดขัดเกลากลั่นคำจำนรรจา

แต่ดีใจในจิตมิตรภาพ               ที่ฉายฉาบระเรื่อเมื่อพบหน้า

ที่เสียใจคุกรุ่นอย่างวุ่นว้า            ก็จากลาลับลี้ดีใจเอย

เมื่อ อ. 05 ม.ค. 2553 @ 22:44

 

 

        มิตรเอ๋ยมิตรภาพ                เริ่มทอทาบจากขัดเคืองเรื่องโกรธขึ้ง

ด้วยอภัยจากเขาทำเราซึ้ง             เกิดความพึงพอใจในไมตรี

มีเพื่อนเพิ่มเติมเต็มความเข้มแข็ง    เมื่ออ่อนแรงเพื่อนใกล้ไม่หน่ายหนี

พบปัญหาปรึกษาหาวิธี                 มิตรภาพหากมีดีจริงเอย      

เมื่อ อ. 05 ม.ค. 2553 @ 22:57

 
             

        วันเอ๋ยวันครู                           เขาเชิดชูจริงแท้หรือแค่แกล้ง

ทุกวันนี้ครูไซร้ไร้เรี่ยวแรง                  สิ่งแสดงจากเขาเราแสนงง

เหมือนยกย่องให้เกียรติแต่เบียดกด      สุนทรพจน์หวานฉ่ำทำลุ่มลง

ที่ลาออกไม่งอกเพิ่มเติมให้คง             ได้แต่ปลงวันครูหดหู่เอย

เมื่อ อา. 17 ม.ค. 2553 @ 09:46

     วันเอ๋ยวันครู                          ขอเชิดชูรำลึกจารึกถ้อย

ถึงพระคุณครูไทยทั้งใหญ่น้อย        ที่เฝ้าคอยอบรมบ่มเพาะคน

ให้เด็กดีมีจรรยามารยาท               เรียนรู้ศาสตร์นำปรับใช้ได้ทุกหน

รู้โอบเอื้อเผื่อแผ่แก่ทุกชน              ผลิตผลงามเหมาะเพราะครูเอย

เมื่อ อา. 17 ม.ค. 2553 @ 09:55

 

      หดเอ๋อหดหู่                       เมื่อพบผู้ขโมยโกยงานเขียน

ที่สั่งสมบ่มสร้างอย่างพากเพียร     เป็นงานเลียนคัดลอกบอกผมทำ

ไม่เอ่ยอ้างที่มาก็พาเศร้า             ยิ่งหนักเข้าลบชื่อถือเหยียบย่ำ

เขาภูมิใจในงานผ่านเราทำ          จึงชอกช้ำหดหู่อดสูเอย

เมื่อ อา. 17 ม.ค. 2553 @ 16:44 
 

 

 

      ศรัทเอ๋ยศรัทธา                          จะมีมาเมื่อครองตนจนเหมาะสม

ประพฤติดีมีจรรยาน่าชื่นชม                 ชนนิยมยกย่องการครองตน

ใช่ตำแหน่งแต่งหลอกบอกทรงเกียรติ     แล้วมาเบียดเบียนผู้อื่นให้ขื่นข้น

จะเหลือหรือศรัทธาค่าของคน              ศรัทธาหล่นหลุดหายเสียดายเอย


เมื่อ อา. 17 ม.ค. 2553 @ 16:55
 
 

        สิทธิ์เอ๋ยสิทธิ                       มันจะผลิโผล่ผุดรุดร่ำหา

เมื่อถูกเขากระทำย่ำยีมา                 เกิดแกร่งกล้าท้าชนบนทางธรรม

จากสมองกรองกลั่นเป็นบันทึก         สร้างจารึกตำนานการขย้ำ

ด้วยอักษรซ้อนความคิดประดิษฐ์คำ   เพื่อตอกย้ำละเมิดสิทธิ์อย่าคิดเอย
เมื่อ อา. 17 ม.ค. 2553 @ 17:08
 

 


  
 

     ปิดเอ๋ยปิดบัง                              แม้นใช้หนังผืนหนามาพากลบ

ยังทิ้งรอยประจานให้พานพบ               มิอาจกลบปกปิดผิดที่ทำ

แม้นเปลี่ยนรูปเปลี่ยนนามเพียงตามหา   ก็พบหน้าปะหมายให้ขย้ำ

หากพุทธองค์ทรงเตือนสตินำ               ปล่อยตามกรรมหากเขาคิดปิดบังเอย


เมื่อ จ. 18 ม.ค. 2553 @ 19:52

       เสียเอยเสียดาย                     ศักดิ์ศรีชายลายเลือนเหมือนลาหนี

"รับผิดชอบ" หลบเลี่ยงเพียงคำนี้      หรือจะมีเกียรติอยู่สู้สังคม

เคยเยี่ยมเยือนทักทายหลายกระทู้      เคยเชิดชูศรัทธาว่าเหมาะสม

อ่านประวัติยาวหนาน่าชื่นชม            เสียดายคมคิดเขาเราเศร้าเอย


เมื่อ จ. 18 ม.ค. 2553 @ 20:07
      
 
 
  
ห้องเรียนสีชมพู ภาษาไทยภาษาทอง
บันทึกจากห้องเรียน เกร็ดภาษา สอนภาษาไทย ภาษาพาสารผ่านดารากับภาทิพ
ร้อยกรองของภาทิพ หนังสือ ธรรมชาติ ธรรมดา กับภาทิพ
แหล่งเรียนรู้โรงเรียนสุราษฎร์ธานี ร้อยกรองที่gotoknow
นิราศแม่ปิง    นิราศภูเรือ     นิราศอ้อมกอด     ครูหมูผู้ทะเล้น    เมื่อครูเขียนกลอน
นิราศศูนย์นวัตกรรม   กาพย์ห่อโคลงหนำไพรวัลย์ ย้อนรอยกลอนครูหมู
สุภาษิตคำโคลง โ คลงกลอนเบ็ดเตล็ด1 2 3 5 4  
วันสำคัญทางศาสนาไดอารี่ปี49 การดูแลนักเรียน 
ฝากคำฝากความ  

สมุดเยี่ยม 1   2  3

 

หมายเลขบันทึก: 318301เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2009 12:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 03:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (52)

หลากหลาย อารมณ์จริงๆ ครับ แต่ให้ความรูสึกดีมากครับ

ขอบคุณบทกลอนที่ประพันธ์ได้อย่างไพเราะมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะ ผอ. พระชัยและครูอิ๊ด

 

ขอบเอ๋ยขอบคุณ ที่มอบอุ่นไมตรีนี้แก่ฉัน
แวะทักทายเข้ามาพาจำนรรจ์ สร้างผูกพันแลกเปลี่ยนและเรียนรู้
เชิญฝากคำนำบอกเป็นดอกสร้อย ร่วมเรียงร้อยสานคำฉ่ำชื่นหู
คนละหนึ่งหรือสองลองเขียนดู เพื่อภาษาคงอยู่เคียงคู่ไทย

ดึกเอ๋ยดึกโข                            มาเปิด GotoKnow พบข่าวสาร

ครูภาทิพ Guru ผู้เชี่ยวชาญ       โชว์ผลงาน "ดอกสร้อย" ที่ร้อยเรียง

นักดนตรี มีโน้ต โด่ เร มี             เรียบเรียงดี เพลงไพเราะ เสนาะเสียง

ครูภาทิพ มีภาษา มาร้อยเรียง      เพลงแห่งเสียง "ภาษาไทย" ไร้เทียมทาน

the image at: www.maemaiplengthai.com/webboard/viewthread.p...

สวัสดีค่ะ ดร.จรูญ 

      ดนเอ๋ยดนตรี กล่อมฤๅดีท้อทดให้สดใส
ช่วยขัดเกลาความกระด้างห่างหายไป สร้างจิตใจที่โอนอ่อนรู้ผ่อนปรน
รู้จักรักรู้แบ่งปันรู้สรรค์สร้าง รู้เลือกทางควรปฏิบัติไม่ขัดสน
ขับกล่อมโลกครึกครื้นชื่นกมล เสน่ห์มนต์ของดนตรีดีนักเอย

 

ดอกเอ๋ยดอกสร้อย นำมาร้อยไพเราะเสนาะหู

เป็นบทกลอนซ่อนไว้ในเว็บครู โปรดช่วยดูลีลาของนักเรียน

เปลี่ยนชั้นเชิงจากโคลงสี่เป็นดอกสร้อย ทีละน้อยค่อยค่อยคิดค่อยค่อยเขียน

ช่วยบ่ได้ข้าน้อยบ่ใช่เซียน ต้องพากเพียรหมั่นฝึกฝนอดทนเอย

^

^

^

ฝีมือข้าพเจ้าเอง ลืมใส่ชื่อครับผม

 อย่าลืมเข้าระบบมันจะแสดงตัวให้เลย     จัดวรรคตอนให้ดีก่อนส่ง


              ศิษย์เอ๋ยศิษย์รัก                            ร่วมทอถักดอกสร้อยร้อยคำหวาน

       ฝึกบ่อยบ่อยอีกสักหน่อยจะเชี่ยวชาญ        จะได้สานสืบค่าภาษาไทย

       เมื่อเริงรื่นโศกกำสรดรันทดท้อ                  มาเถิดพ่อระบายให้ผ่องใส

       เป็นบันทึกล้ำค่ากว่าสิ่งใด                        มาเร็วไวเขียนดอกสร้อยร้อยคำเอย     

         

 

          วันเอ๋ยวันนี้                           เป็นปลื้มที่แต่งดอกสร้อยร้อยไขขาน

ปรับแต่งเพียงวรรคแรกวรรคท้ายทาน    สุขใดปานได้ตริตรองประลองกลอน

ใช้คำ "เอ๋ย" คำที่สองสี่คำแรก             และไม่แปลกแลกเรียนรู้ครูภาสอน

กับคำ "เอย" ไว้ท้ายให้แน่นอน            จักขอวอนช่วยปรับได้ตามใจเอย

สวัสดีค่ะครูภาทิพ

*** หลังจากที่อ่านบันทึกของคุรครุว่าฝึกให้เด้กแต่งสั้นๆก่อน ได้ผลค่ะ ลองให้เด้กๆแต่งกาพย์ฉบังดูเด้กๆก้ทำได้ดีค่ะ

*** จะขอนำบันทึกน้ไปเป็นสื่อให้นักเรียนลองแต่งกลอนดอกสร้อย

*** ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะครูอี๊ด  และครูกิติยา คืนนี้ครูภาทิพ  อยู่ที่ ดิอิมพิเรียลโกลเดนท์ สามเหลี่ยมทองคำ   แบตกำลังจะหมด  พรุ่งนี้จะพยายามแก้ปัญหา หาสายไฟมา

 

สำหรับการสอนกาพย์ฉบัง ให้เด็กคิดคำครั้งละ ๒ คำ อย่าไปคิดแบบ  ๖ คำ ๔คำ 

๒คำ/๒คำ/๒คำ       ๒คำ/๒คำ

๒คำ/๒คำ/๒คำ

ตามจังหวะการอ่าน   จะทำให้กาพย์ไพเราะค่ะ

 

เด็กแต่งได้  เพียง ๒ วรรค  ก็ควรจะได้คะแนน ๑ คะแนนไปก่อน  พอเปลี่ยนเรื่องใหม่ เขาแต่งได้เพิ่มขึ้น   เราก็เพิ่มคะแนนให้เขาเพิ่มขึ้น  ทุกครั้งที่เด็กทำงานพัฒนาขึ้นคะแนนก็เพิ่มขึ้น   เด็กก็จะมีกำลังใจและสนุกที่จะแต่ง   ถ้าคะแนนเต็ม ๕ คะแนน  ก็ให้เขาพัฒนาผลงานที่ไม่ต่ำกว่า ๓.๕  เมื่อเราตั้งเกณฑ์ขั้นต่ำไว้ที่๓.๕  เด็กก็จะไม่ตกแน่นอน

      

สวัสดีค่ะ P หนูก็ศึกษาด้านภาษาไทยอยู่เหมือนกันค่ะ ไม่ได้จบเอกภาษาไทย แต่เป็นครูประจำชั้นเลยต้องสอนและต้องหาความรู้เพิ่มเติม..เชิญแวะเข้าไปตรวจเพลงประกอบการสอนของครูบันเทิงหน่อยซิค่ะ..ขอคำแนะนำด้วยค่ะ..

สวัสดีค่ะ ครูบันเทิง  ขณะนี้ครูภาทิพ  อยู่ที่แม่ฮ่องสอนค่ะ  อยู่ระหว่างการเดินทาง  ขอเวลาหน่อยนะคะ

......วันเอ๋ยวันวาน.........................ได้พบพานความสุขสุดถวิล

เฝ้าใฝ่ฝันเหตุวันวานเกิดอาจิณ..........ทุกข์คงสิ้นมีสุขล้ำสมฤดี

แต่หนทางและเวลาอีกยาวไกล..........อีกด้วยวัยที่แตกต่างยากถอยหนี

ต้องฝันฝ่าอุปสรรคที่มากมี................คงสุขีดั่งเช่นวันวานเอย

 

 

สวัสดีปีใหม่ทุกท่านที่แวะมาค่ะ

เป็นบทดอกสร้อยที่มีคุณค่ามาก

ด้วยจำยากที่ใฝ่ไปหาไหน

บทดอกสร้อยร้อยนิยามความเป็นไทย

ธำรงไว้ให้พินิจสนิทนาน

สวัสดีค่ะคุณประดิษฐ์

       ประเอ๋ยประดิษฐ์              ท่านเก่งคิดนโยบายการวางแผน

ตักศิลานะหรือคือเขตแดน        ท่านนั่งแทนราชการงานแผ่นดิน

เมื่อมาแล้วไยเล่าไม่เข้าเขียน     บทดอกสร้อยจดเจียรดังถวิล

ฝากไว้สักบทกลอนก่อนโบยบิน  ให้ระบิลว่าประดิษฐ์คิดเก่งเอย

            ภาเอ๋ยภาทิพ                         ระยับระยิบแพรวพราววาวไสว
หอมกลอนกานท์วรรณศิลป์แผ่นดินไทย   นามเจ้าไซร้ได้ยินยลกมลงาม
มาประลองกรองแก้วแล้วน้องพี่   เผลอวจีภิรมย์มิขามคร้าม
ตักศิลามิท้อทดปรากฏนาม   เชิญนงรามงามวาจาถ้าปรานี

          ยอมเอ๋ยยอมรับ                      เพียงสดับหนึ่งดอกสร้อยร้อยรสหวาน

ชั้นเชิงกลอนสอนมวยด้วยเชิงชาญ        เกือบลนลานลาเวทีหนีร้อยกรอง

ขอขอบคุณร่วมฝากหลายหลากรส        ให้ปรากฎว่าประดิษฐ์คิดคำคล่อง

บทดอกสร้อยร้อยอารมณ์สมครรลอง      ภาทิพต้องขอน้อมยอมรับเอย.

      ตอบเอ๋ยตอบถ้อย                 มาลัยร้อยบรรจงมอบตรงหน้า
ภาทิพเอ๋ยทรามเชยงามนัยนา        ช่างสรรหาวาจาลองเชิงชาย
พักตร์เอิบอิ่มนิ่มนวลช่างชวนฝัน     เหมือนชีวันปันไปให้ชีพหาย
ระริกใจเต้นรัวจนทุรนราย              คำเรียงรายหวานสนิทติดใจเอย

 

    คาเอ๋ยคารม                               อาจพาตรมขมขื่นเกินฟื้นหาย

เพราะหลงเชื่อเนื้อความตามคำชาย     ฝากความหมายหวานมาพาสั่นทรวง

ก็หวาดหวั่นว่าเบาหวานจะพาลเพิ่ม      เมื่อได้เติมคำหวานผ่านผึ้งหลวง

กลัวจะเมาดอกสร้อยร้อยคำลวง          จนติดบ่วงคารมขมขื่นเอย

      ปีเอ๋ยปีใหม่                      ขอครูคิมสดใสสมใจฝัน

พบลูกศิษย์ดีดีมิดื้อรั้น               ให้คิดสรรค์สร้างสังคมสมใจปอง

ให้แข็งแรงแกร่งกล้าฝ่าวิกฤต      ให้ชีวิตสุขสงบมิพบหมอง

พบเพียงมิตรไมตรีที่ปรองดอง      ให้ครรลองครูคิมดีทุกปีเอย

        เวเอ๋ยเวลา                               ถูกเราฆ่าผ่านไปไม่หยุดนิ่ง

ล่วงเลยผ่านงานไม่เดินเหลือเกินจริง      หลงเพลินสิ่งเมามัวกลั้วอบาย

หากรู้ค่าบ้างานการสำเร็จ                    เวลาก็เหมือนเพชรที่เฉิดฉาย

เร่งทำงานแข่งเวลาพาสบาย                เราทั้งหลายเลิกฆ่าเวลาเอย

      ปีเอ๋ยปีเก่า                     มีทั้งเศร้าและสุขคลุกผสม

มีเจ็บป่วยสดชื่นขื่นระทม         มีชื่นชมมีนินทามีว่าร้าย

มีล้มเหลวสมหวังดังที่ฝัน         มีมุ่งมั่นระทดท้อต่อเป้าหมาย

มีห้อมล้อมน้องพี่มีเดียวดาย      เรื่องหลากหลายลาทีปีเก่าเอย   

      พลุเอ๋ยพลุสี                     สารเคมีปรุงแต่งเกิดแสงฉาย

จุดจากดินเหินฟ้าดาราราย         เปล่งประกายแตกซ่านผ่านสายตา

ขอชีวิตอย่าเป็นเช่นดังพลุ         เพียงประทุให้เห็นเร้นให้หา

เพียงช่วงเสี้ยววินาทีแล้วลี้ลา     หากชีวาเหมือพลุสีมิดีเอย

       นักเอ๋ยนักร้อง                          เฝ้าคอยมองขวัญใจไม่เห็นหน้า

ค่ำคืนนี้มีนัดที่พัทยา                        The Star มาเมื่อไรใจเฝ้ารอ

นั่น So Cool! "คนมันแรง"แห่งวงร็อค    "คนเจียมตัว"ตามออกเป็นเพลงต่อ

"ไผ่ลู่ลม" พรมมากีต้าร์คลอ                บ้าเปล่าหนอหลงรักนักร้องเอย

      BUDDเอ๋ยBUDDHA                   สามหนุ่มซ่าลีลาเพลง "ไฟร์เอ้อ"

"ปักตะไคร้"เพลงแทรกแปลกจริงเออ    แล้วเสนอ "โดเรมอน" ก่อนจะลา

เพลงฮิพฮอพรอบกายส่ายตะโพก         แฟนเพลงโยกยักย้ายมาส่ายท่า

นั่น"ลำยอง" เสียงก้องเขาร้องมา          "งดเศร้าเข้าพรรษา"น่าฟังเอย

 

 

      มาเอ๋ยมาแล้ว                        เดอะสตาร์เข้าแถวมาพร้อมหน้า

ฟลุคแกรนด์ดิวสิงโตโผล่เข้ามา        สิ่งรอท่ามาแล้วแจ๋วจริงจริง

สองคนร้องผ่านไปใจตึ๊กตั๊ก              ดิวคงจักคนต่อไปใจสุขยิ่ง

โฆษณากลับมาน่าท้วงติง                ดิวถูกทิ้งมิโผล่จอขอลาเอย     

      เที่ยงเอ๋ยเที่ยงคืน                  ยังคงตื่นตารอขอฉลอง

เสียงพลุลั่นสนั่นหล้าฟ้าคะนอง       เดือนดาวหมองพ่ายแสงแข่งพลุไฟ

ขอชีวิตข้ามคืนจงยืนหยัด              ด้วยซื่อสัตย์ทำดีในปีใหม่

พบเพียงสุขสมหวังดังตั้งใจ             ที่ฝันใฝ่ลาภยศปรากฏเอย                

       ปีเอ๋ยปีใหม่                        จะปีไหนเหมือนกันทั้งนั้นหนา

หากไม่คิดไม่ทำไม่ไขว่คว้า           อีกกี่ปีผ่านมาค่าคงเดิม

ทำวันนี้ขณะนี้ดีกว่าไหม               ทำด้วยความตั้งใจใส่แรงเสริม

คิดสิ่งดีทำดีที่มาเติม                   ความสุขเพิ่มสุขล้ำเพราะทำเอย

       คำเอ๋ยคำพูด                    หากปล่อยปรู๊ดออกมาพาเสียหาย

ควรข่มจิตข่มใจให้ผ่อนคลาย       เมื่อความโกรธสิ้นสลายจึงปล่อยคำ

หากเผยพูดออกมาเมื่อคราโกรธ    มันก่อโทษแก่เขาเราระส่ำ

ทำลายมิตรไมตรีอันดีล้ำ             หากเผยคำเมื่อโกรธให้โทษเอย

      เสียเอ๋ยเสียใจ                             เมื่อพูดไปด้วยอารมณ์ถ่มขากเขา

ความกริ้วโกรธเกรี้ยวกราดพลาดแล้วเรา   เป็นคนเขลาขาดจิตคิดไตร่ตรอง

ไยไม่พูดดีดีมีเหตุผล                          เขาก็คนมีสติมีสมอง

อธิบายเขาเข้าใจในครรลอง                  คงมิต้องเสียใจใช่ไหมเอย

        ดีเอ๋ยดีใจ                      เขาอภัยในคำย่ำเหยียดเขา

เราละอายร่องรอยถ้อยคำเรา       ขาดขัดเกลากลั่นคำจำนรรจา

แต่ดีใจในจิตมิตรภาพ               ที่ฉายฉาบระเรื่อเมื่อพบหน้า

ที่เสียใจคุกรุ่นอย่างวุ่นว้า            ก็จากลาลับลี้ดีใจเอย

        มิตรเอ๋ยมิตรภาพ                เริ่มทอทาบจากขัดเคืองเรื่องโกรธขึ้ง

ด้วยอภัยจากเขาทำเราซึ้ง             เกิดความพึงพอใจในไมตรี

มีเพื่อนเพิ่มเติมเต็มความเข้มแข็ง    เมื่ออ่อนแรงเพื่อนใกล้ไม่หน่ายหนี

พบปัญหาปรึกษาหาวิธี                 มิตรภาพหากมีดีจริงเอย      

        วันเอ๋ยวันครู                           เขาเชิดชูจริงแท้หรือแค่แกล้ง

ทุกวันนี้ครูไซร้ไร้เรี่ยวแรง                  สิ่งแสดงจากเขาเราแสนงง

เหมือนยกย่องให้เกียรติแต่เบียดกด      สุนทรพจน์หวานฉ่ำทำลุ่มลง

ที่ลาออกไม่งอกเพิ่มเติมให้คง             ได้แต่ปลงวันครูหดหู่เอย

     วันเอ๋ยวันครู                          ขอเชิดชูรำลึกจารึกถ้อย

ถึงพระคุณครูไทยทั้งใหญ่น้อย        ที่เฝ้าคอยอบรมบ่มเพาะคน

ให้เด็กดีมีจรรยามารยาท               เรียนรู้ศาสตร์นำปรับใช้ได้ทุกหน

รู้โอบเอื้อเผื่อแผ่แก่ทุกชน              ผลิตผลงามเหมาะเพราะครูเอย

      หดเอ๋อหดหู่                       เมื่อพบผู้ขโมยโกยงานเขียน

ที่สั่งสมบ่มสร้างอย่างพากเพียร     เป็นงานเลียนคัดลอกบอกผมทำ

ไม่เอ่ยอ้างที่มาก็พาเศร้า             ยิ่งหนักเข้าลบชื่อถือเหยียบย่ำ

เขาภูมิใจในงานผ่านเราทำ          จึงชอกช้ำหดหู่อดสูเอย

      ศรัทเอ๋ยศรัทธา                          จะมีมาเมื่อครองตนจนเหมาะสม

ประพฤติดีมีจรรยาน่าชื่นชม                 ชนนิยมยกย่องการครองตน

ใช่ตำแหน่งแต่งหลอกบอกทรงเกียรติ     แล้วมาเบียดเบียนผู้อื่นให้ขื่นข้น

จะเหลือหรือศรัทธาค่าของคน              ศรัทธาหล่นหลุดหายเสียดายเอย

        สิทธิ์เอ๋ยสิทธิ                       มันจะผลิโผล่ผุดรุดร่ำหา

เมื่อถูกเขากระทำย่ำยีมา                 เกิดแกร่งกล้าท้าชนบนทางธรรม

จากสมองกรองกลั่นเป็นบันทึก         สร้างจารึกตำนานการขย้ำ

ด้วยอักษรซ้อนความคิดประดิษฐ์คำ   เพื่อตอกย้ำละเมิดสิทธิ์อย่าคิดเอย

         ใจเอ๋ยใจร้าย                       ฉันทำลายคนดีนี้ใช่ไหม        

ฉันเข่นฆ่าทำลายล้างหรืออย่างไร      เขาต้องไปเพราะเราเมาอารมณ์

เกินกว่าเหตุที่ทำย้ำสำนึก                สติตรึกตรองตามความเหมาะสม

เขาไม่รู้ที่ทำจึงช้ำตรม                    ฉันกลับข่มทำลายใจร้ายเอย

         อะเอ๋ยอภ้ย                      จะทำให้ทุกที่มีสุขศานต์

"ไม่เป็นไร"นำใช้ได้ทุกกาล          ช่วยสมานไมตรีดีต่อกัน

ลืมอภัยให้โทษเกิดโกรธขึ้ง          เกิดมึนตึงทำลายร้ายมหันต์

"ไม่เป็นไร" นำพามาจำนรรจ์         อภัยกันเข้าไว้ให้สุขเอย

       จิตเอ๋ยจิตสำนึก                   ตกผลึกเกาะแน่นแสนยากถอน

รู้สึกผิดมากระหน่ำทำเร้ารอน          คอยเตือนหลอนตามติดชีวิตเรา

เขาจึงสอนสติตั้งให้ยั้งคิด              หน่วงเหนี่ยวจิตอารมณ์ข่มความเขลา

สำนึกผิดจะไม่เยือนเหมือนดั่งเงา     ให้รุ่มเร้าว่าผิดติดตัวเอย

อ่านเอ๋ยอ่านแล้ว ดอกสร้อยกลอนแก้วงามภาษา

ภาทิพพาใจอักษรา ดอกสร้อยสักวาพื้นเมืองไทย

บูชาครูผู้รักสั่งสอนศิษย์ ผูกประดิษฐ์จินตนาน่าหลงไหล

ลีลางามความคิดจับจิตใจ เทิดครูไว้เก่งแท้แน่จริงเอย

      ขอบเอ๋ยขอบคุณ                   มาเพิ่มทุนถักทอต่อดอกสร้อย

ร่วมร้อยรักษ์อักษรามาเรียงร้อย        ทุกท่วงถ้อยที่มอบขอบคุณจริง

เพียงภาทิพเห็นค่าน่าหยิบยก         คือมรดกทางภาษาค่าสูงยิ่ง

คือเพชรแพร้วสูงค่าเกินกว่าทิ้ง        มิอาจนิ่งเห็นดอกสร้อยลอยลับเอย

        ห่วงเอ๋ยห่วงใย                              ห่วงแม่อยู่ไกลหวาดผวา
เมื่อสายเลือดห่างไกลเขาใกล้มา               ทำทีท่าลุกลนเหมือนคนร้าย
มาหลอกล่อคนแก่ให้แย่หนัก                    มาหมายลักเงินทองของเป้าหมาย
เราอยู่ไกลจริงแท้แม่เดียวดาย                  กระวนกระวายหนักหน่วงห่วงใยเอย

 


         สายเอ๋ยสายเลือด                      อยากเฉือนเชือดตัดขาดชาติเลือดชั่ว
เสพแต่สิ่งของหมองเมามัว                   ไม่มีกลัวผลลัพธ์เกิดกับตน
ผลาญพ่อแม่ญาติมิตรเหมือนคิดร้าย        มันทำลายความเป็นคนจนบ้าคลั่ง
ทำทุกอย่างเพื่อยามาประทัง                  แสนชิงชังแหนงหน่ายสายเลือดเอย

งานเอ๋ยงานเขียน

ว่างแวะเวียน วนอ่าน งานภาษา

ภาทิพร้อย เรียงคำ ร้อยอักษรา

เติมคุณค่า คำกลอน สอนศิษยา

ในวันนี้ มีเวลา มาเยี่ยมถิ่น

ภาทิพริน ร้อยถัก ทอคำหนา

อันตัวเรา รู้น้อย คอยเพิ่งพา

คุณครูป้า ภาทิพ ท่านสอนเอย

            พิเอ๋ยพิชิต                                   มาสะกิดดอกสร้อยทิ้งรอยเขียน

ห้องทิ้งร้างห่างเพื่อนเยือนแวะเวียน                ดุจแสงเทียนเมื่อพิชิตคิดฝากคำ

มีอารมณ์รักร้าวเศร้าโกรธหลง                      หรือมึนงงฝากมาอารมณ์ขำ

ให้ครบร้อยอารมณ์ลมลำนำ                         ดอกสร้อยช้ำเพราะพิชิตสะกิดเอย

ครูครับผมขอกลอนดอกสร้อย เกี่ยวกับพ่อหน่อยครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท