การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๑๓ มีด)
คืนแรกในป่า...
ท่านผู้เฒ่า.... เปิดวงพูดคุยรอบกองไฟ มีทั้งเรื่องอำ เรื่องโป๊เปลือย กระทั่งสาระดี ๆ
เรื่องนึงที่ท่านผู้เฒ่าแบ่งปันในวงคือการเลือกมีดคู่กาย
ท่านผู้เฒ่ามีตำราในการเลือกมีดว่า
นำมีดที่เลือกมาวัดขนาด โดยใช้นิ้วหัวแม่มือขวาวางทาบที่ปลายด้านคมมีดแล้วท่องคำว่า “นะชัย” จากนั้นนำนิ้วโป้งซ้ายมาทาบกับด้านคมมีดบริเวณนิ้วโป้งขวา คะเนให้โคนเล็บนิ้วซ้ายตรงกับปลายเล็บนิ้วขวา แล้วท่องคำ “ไพรนิรันดร์” แล้วยกนิ้วโป้งขวาออกนำมาวางทาบกับด้านคมมีดต่อจากนิ้วโป้งซ้าย ท่องคำ “สุวรรณลาภ”
จากนั้นก็นำนิ้วโป้งซ้ายทำแบบเดียวกัน สลับไปกับนิ้วโป้งขวา ทำไปจนสุดถึงโคนคมมีด สำหรับคาถาที่จะท่องต่อจาก “สุวรรณลาภ” คือ “ปราบทุกทิศ – ฤทธิเดช – เกศกษัตรย์ – พลัดมารดร – จรจากไกล” เมื่อท่องจนจบแล้วการวางทาบนิ้วโป้งยังไม่ถึงโคนคมมีด ก็ให้เริ่มท่องใหม่ตั้งแต่ “นะชัย – ไพรนิรันดร์ – สุวรรณลาภ... ไปจนถึง จรจากไกล” หากยังไม่ถึงโคนอีกก็เริ่มท่องคาถาอีกจนกระทั่งนิ้วโป้งไปถึงปลายคมมีด แล้วดูว่าท่องตรงกับคาถาคำใด ซึ่งแต่ละคำมีความหมายดังนี้
(๑) นะชัย คือ มีดแห่งชัยชนะ
(๒) ไพรนิรันดร์ คือ มีดพราน
(๓) สุวรรณลาภ คือ มีดหมอ มีดนำโชค
(๔) ปราบทุกทิศ คือ มีดนักรบ
(๕) ฤทธิเดช คือ มีดมีอำนาจ มีดศักดิ์สิทธิ์
(๖) เกศกษัตรย์ คือ มีดผู้นำ มีดหัวหน้า
(๗) พลัดมารดร คือ มีดแห่งสูญเสีย
(๘) จรจากไกล คือ มีดแห่งการพลัดพราก
มีดที่ดีคือมีดที่มีลักษณะที่ (๑) – (๖) ส่วนลักษณะที่ (๗) และ (๘) เป็นมีดที่มีลักษณะไม่ดีกับเจ้าของ ไม่ควรครอบครอง ท่าผู้เฒ่าบอกว่าถึงงดงามเพียงไรก็ต้องสละออกไป
ผมได้นำมีดติดตัวเข้าป่าไปด้วย
มีดเล่มนี้ผมซื้อมาจากเนปาล เรียกว่า “มัดกุรข่า”
กรุข่าเป็นชนเผ่านึงของเนปาล เป็นชนเผ่าที่มีความเชี่ยวชาญในการรบ จึงมักไปเป็นทหารรับจ้างรบตามสมรภูมิต่าง ๆ (คุณหมอ นพ.วัลลภ พรเรืองวงศ์ ได้เขียนเรื่องราวของทหารกุรข่าอย่างน่าสนใจที่ ทหารกูรข่า รายได้หลักของเนปาล)
ทหารกุรข่า
(ภาพจาก http://www.khonkaenlink.info/upload/uploads/6af9d7b835.jpg)
อาวุธประจำกายของทหารกรุข่า คือมีด “Khukuri” แต่แวดวงคนชอบมีจะเรียกว่า “มีดกุรข่า”
มีดกุรข่า (ภาพจาก http://www.trekkingthai.com/webboard/gear/0585-2.jpg)
มีดกุรข่าเป็นมีดประจำตัวเด็กผู้ชายชาวกรุข่า เด็ก ๆ จะได้รับการฝึกให้มีความเชี่ยวชาญในการใช้มีด ว่ากันว่าเมื่อทหารกรุข่าดึงมีดออกมาจากฝักก็ต้องสังเวยด้วยเลือดเสมอไป
ผมซื้อมีดกุรข่าที่กาฐมันฑุ เมืองหลวงเนปาล ผมเลือกซื้อมีดแบบที่เอาไว้ใช้งาน มิใช่แบบเป็นของฝาก ราคาจึงค่อนข้างแพงกว่ามีดที่ทำเป็นของฝากหลายเท่าตัว ราคาหลายพันบาทครับ
ค่ำสันนั้นผมนั่งทาบนื้วโป้งไปบนคมมีดและท่องคาถาไปคู่กัน ก็อดใจสั่นขวัญแขวนมิได้ เพราะกลัวจะไปตกคำว่า พลัดมารดร และ จรจากไกล ตามตำราแล้วต้องสละออกไป
โชคดีที่ตกคำว่า “สุวรรณลาภ” มีดกุรข่านี้จึงเป็นมีดหมอ และนำโชคครับ
มีดกุรข่าคู่กายผม เป็นมีดพกขนาดสั้น ด้ามเป็นไม้ ซึ่งแกนเป็นเหล็กชิ้นเดียวกับตัวมีด คมมีดห้อยลง จับกระชับมือ ให้น้ำหนักดีครับ แม้เล่มไม่ใหญ่มากแต่ก็ฟันไม้ได้ดีไม่แพ้มีดอีโต้หรืออีเหน็บเลยครับ
สำหรับบักซากี้ นั้นใช้มีดอีเหน็บครับ เป็นมีของชาวบ้านชาวไทย ใช้กันทั้งภาคอีสาน เหนือ และใต้
มีดอีเหน็บของซากี้ทำจากแหนบรถยนต์ ยาวศอกกว่า ซากี้เก็บไว้ในฝักที่ถักจากหวาย มองดูซากี้เหน็บฝักมีดอีเหน็บแล้วดู “บ้าน ๆ” ดีครับ
ความเห็น (19)
แวะมาอ่าน...อย่างไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว
เพราะไม่มีภาระต้องพกมีด... เขาว่าสตรีมีรูปเป็นทรัพย์และอาวุธที่ทรงอานุภาพ...ฮา...
เลยคิดถึงตัวเอง หน้าเอ๋อ ๆ ซีด ๆ อย่างเรานี่...ห้ามเข้าป่าเพราะไม่มีทรัพย์และอาวุธ...เลย
ซากี้... ดูจะเป็นคนน่าคบหาสมาคมมาก ๆ เลยนะคะ...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
อ่านแล้วคิดถึง เรื่องราวช่วงข้องแวะกับชาวเดินป่า พี่ๆเค้าเล่าให้ฟังว่า
บรรดามีด ไฟฉาย ล้วนเป็นของโปรดหนุ่มๆ วันๆ กลับถึงบ้านนั่งเช็ด ขัด ล้าง ถู นั่นล่ะ
คุณศรีภรรยาจึงส่งค้อนวงใหญ่ พร้อมเปรยขึ้น ... พี่เจ้า เมนูวันนี้ มีไฟฉายต้มแซบ ยำมีดสามรส นะคะ ...
ขำๆ พอนึกภาพอาการเสมือนหนุ่มน้อยที่หลงใหลและคลั่งไคล้ของเล่น ชิ้นโปรด เลยกระนั้น
สวัสดีครับ
เข้ามาติดตามเรียนรู้เรื่อง มีด
อยากเห็นมีดของ คุณ ซากี้ ครับ
ขอบคุณมากครับที่เข้าไปเยี่ยม
เคยมีมีดพกติดไว้ที่รถ ประมาณว่าไว้เป็นอาวุธป้องกันตัวยามคับขัน
คิดมาคิดไป เลยต้องเก็บเพราะกลัวจะให้พวกวายร้ายเป็นอาวุธเล่นงานเราซะมากกว่า
โทรศัพท์มือถือ กับชายคู่กาย น่าจะเป็นอาวุธได้ดีกว่า 555
น่ากลัววววววววววววววววววววว
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
- บรรยายเห็นภาพจริง ๆ เห็นมีดแล้วหนาววววววว เลย ไม่เคยพกมีด เพราะมีอาวุธที่ติดกายมาตั้งแต่เกิด เช่น หมัด เข่า ศอก จรเข้ฟาดหาง ครบอาวุธมวยไทยเลย...555
- มีความสุขกับการทำงานนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
มาขอบคุณหนานเกียรติที่ให้เกียรติเสนอชื่อรางวัลสุดคะนึง..ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณหนานเกียรติ
* แวะมาเยี่ยมก่อนจะถึงวันพ่อ พรุ่งนี้
* น้องเฌวา โชคดีที่สุด ที่ได้เป็นลูกสาวของคุณหนานเกียรติ
* ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
มาคารวะบนเขาเจ็ดยอดครับ ตามถึงที่เลยครับ
สวัสดีค่ะ คุณหนานเกียรติ
แวะมาขอบพระคุณที่ไปเยี่ยมเยียนครูอิงค่ะ
อ่านบันทึกนี้แล้วนึกเห็นภาพ เห็นมีดแล้วหนาว กลัวจัง
ไม่เคยพกอาวุธมีดเลยค่ะ กลัวจะกลายเป้นอาวุธให้ฝ่ายตรงข้ามหน่ะค่ะ
คิดถึงน้องเฌวาค่ะ เห็นภาพคุณหนานเกียรติกับน้องเฌวาในบันทึกก่อน ๆ นี้
พอเชื่อมโยงกับวันพ่อแล้ว รู้สึกชื่นชมคุณพ่อหนานเกียรติ และยินดีกับน้องเฌวา
ชอบ และอยากเห็นบรรยากาศ ของคุณพ่อที่มีเวลาให้กับลูกอย่างเต็มที่ค่ะ
ขออภัยนะคะที่ไม่ได้ร่วมตั้งชื่อค่าย แวะเข้าไปดูแล้ว เห็นชื่อที่แต่ละท่านนำเสนอล้วนดี ๆ ทั้งนั้น ครูอิงเลยถอยค่ะ
มีความสุข และสนุกกับการจัดค่ายนะคะ (เอาน้องเฌวาไปเที่ยวด้วยมั้ยเอ่ย)
สวัสดีค่ะ แวะมาสุขสันต์วันพ่อค่ะ
เย็นนี้ไปจุดเทียนชัยกันน่ะค่ะ
- สวัสดีค่ะหนานเกียรติ
- ขอให้มีความสุขในเทศกาลวันพ่อค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณ 
หนานเกียรติ
มีความเห็นเช่นเดียวกับน้องปูค่ะ
บรรดามีด ไฟฉาย ล้วนเป็นของโปรดหนุ่มๆ วันๆ กลับถึงบ้านนั่งเช็ด ขัด ล้าง ถู นั่นล่ะ
คุณศรีภรรยาจึงส่งค้อนวงใหญ่ พร้อมเปรยขึ้น ... พี่เจ้า เมนูวันนี้ มีไฟฉายต้มแซบ ยำมีดสามรส นะคะ ...
ขำๆ พอนึกภาพอาการเสมือนหนุ่มน้อยที่หลงใหลและคลั่งไคล้ของเล่น ชิ้นโปรด เลยกระนั้น
อ้าว!แล้วไม่ลงรูปขวัญใจของพี่
เหน็บมีด ให้เท่ ไปเลยล่ะ
หวัดดีค่ะคุณหนานเกียรติ
มาร่วมเดินป่าด้วยคนค่ะ พร้อมทั้งยืมมีด
"นะชัย" และมีด"เกศกษัตริย์" ติดมือไปด้วยน๊ะค๊ะ
* แวะมาเยี่ยมค่ะ
* มีความสุขกับวันพ่อแล้วใช่ไหมคะคุณหนานเกียรติ
* ที่เขาพูดกันถึงมีดอาคม เขาท่องคาถา อย่างที่หนานเกียรติบอกหรือเปล่าคะ แล้วมันกันภูติผีปีศาจได้จริงๆ หรือคะ....อยากทราบจริงๆ ค่ะ เพราะไปเคยศึกษาเรื่องเหล่านี้
* ขอบคุณ และระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หนาน
วันก่อนจะส่งของไปให้เด็กๆ แต่โทรแจ้งพี่ครูคิ้มไว้แล้วนะคะ
วันนี้น้าอึ่งจะนำของไปฝาก พี่ศน.อ้วนไปให้นะคะ
ทีมเราอยากไปร่วมด้วย แต่ยังไม่สัญญานะคะ...รอน้าอึ่งก่อนน่ะค่ะ
พี่หนานเจ้า..
- แวะมาบอกข้อมูลตามสัญญา
- ม.ราชภัฎลำปางมีสอนสาขาเซรามิกค่ะ
- เมื่อก่อนจะบูมมาก..ผลงานวิจัยนักศึกษานำไปใช้ในการทำเซรามิกด้วยค่ะ
- แล้วจาแวะมาเยี่ยมวันไหนเจ้า อิอิ
งงอ่าคับน่าจะมีภาพประกอบ