ปลวก ปลวกและปลวก

"..ปรัชญาจากการใช้ชีวิตของปลวก คือ การทำงานเป็นทีม ... เป้าหมายสำเร็จลงได้ด้วยความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ ของปลวกทั้งรัง..ถ้าหากคนไทยเราอยู่กันแบบ "ปลวก" ...ก็น่าจะดีนะคะ "

     สมัยเด็กๆเมื่อครั้งอยู่บ้านหลังเก่าจำได้ว่ามีจอมปลวกใหญ่มากอยู่ใกล้บ้าน  บนจอมปลวกจะมีต้นกระถินยักษ์ 

     วันดีคืนดี(ที่จริงน่าจะเรียกว่าวันไม่ดีคืนไม่ดี)ก็จะมีเหมา (เหมา:ภาษาถิ่นใต้=แมงเม่า)บินออกมาจากจอมปลวก ตัวเองเข้าใจมาตั้งแต่เด็กๆจนถึงตอนนี้ว่าเหมานี้คือตัวปลวกที่โตเต็มที่แล้ว  ซึ่งก็ยังไม่แน่ใจอยู่เหมือนกันว่าความเข้าใจนี้ผิดเพี้ยนไปจากข้อเท็จจริงหรือไม่ 

 

      ครั้งใดที่มีเหมาบินออกมาจากจอมปลวกก็จะเอากาละมังใส่น้ำมาวางไว้ใกล้ๆกับตะเกียง  เหมาที่บินมาที่แสงตะเกียงก็จะร่วงหล่นลงไปอยู่ในน้ำในกาละมัง แม่ก็เอามาผัดกับเกลือ ย้ำว่าต้องกับเกลือเท่านั้น ไม่ใช้น้ำปลา ทานกับข้าวร้อนๆหรือจะทานอย่างเดียวก็ได้  อร่อยมาก..

 

     เรื่องจอมปลวกใกล้บ้านนี้แม่และแม่เฒ่า (แม่เฒ่า: ภาษาถิ่นใต้=ยาย) เชื่อว่าจอมปลวกเป็นที่ที่สิงสถิตของเทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หากใครไปทำในสิ่งที่ลบหลู่ก็จะไม่เป็นสิริมงคล และจะบอกห้ามผู้บันทึกและน้องชายไม่ให้ปัสสาวะอุจจาระที่จอมปลวก บอกว่าโบราณเขาห้ามไว้ 

     แหม!ก็จอมปลวกสูงซะขนาดนั้น  เด็กตัวเล็กๆที่ไหนจะพิเรนปีนขึ้นไปทำในสิ่งที่เขาห้ามได้ล่ะ

 ภาพจาก www.konbaan.com/TipsTricks/TipsTricks40.php

      ต่อมาพ่อขายบ้านหลังเก่า  และขายนา ด้วยเพราะเป็นที่ลุ่มน้ำท่วมทุกปี ขายนาแล้วก็มาซื้อสวนยาง สร้างบ้านหลังใหม่ อยู่บนควน  ก็มาเจอจอมปลวกอีก..

     จอมปลวกบนควนน่าจะมีขนาดใหญ่กว่าบ้านหลังเดิมแต่คราวนี้ขนาดเล็กกว่าที่บ้านหลังเก่า  จอมปลวกที่ว่านี้อยู่หลังบ้าน  ก็เข้าแนวเดิมๆ  แม่และแม่เฒ่าพูดย้ำอีก..ห้ามอุจจาระปัสสาวะที่จอมปลวก

    เหตุที่ได้นึกถึงจอมปลวกของบ้านทั้งสองหลังก็เพราะวันนี้เปิดดูตู้หนังสือในโรงรถ ..โอ้โฮ!อะไรกันนี่..ตู้เหล็กหรือจอมปลวกกันแน่...นี่มันรังปลวก(นี่หว่า)ประมาณคร่าวๆ 80% ของหนังสือในตู้ที่เป็นอาหารอันโอชะของน้องปลวกผู้แปลงร่างเป็นหนอนหนังสือ...

     ทั้งวันของวันนี้จึงขนรื้อหนังสือทั้งหมดออกจากตู้  ...

    เป็นวันแห่งความโศกเศร้าโดยแท้..

 

    สมัยเด็กๆก็ไม่ได้ทำมิดีมิร้ายกับจอมปลวกเลย..แต่เหตุไฉนน้องปลวกจึงได้ทำร้ายกันถึงเพียงนี้..ความเศร้าที่เกิดขึ้นเป็นเพราะ

    1.   เสียดายหนังสือมากกกกกกกกถึงมากที่สุดดดดดดดด....(เครื่องมือทำมาหากิน) 

    2.   ใช้วิธีกำจัดหนังสือที่ปลวกทำลายด้วยการเผา  (ฮือ..ฮือ..คนไม่รักดี คนไม่รักโลก)

    3.   นักฆ่าหลายพันศพ..(ขออโหสิกรรม..)

    4.   กังวลว่าจะมีน้องปลวกหลงเหลืออยู่อีกหรือเปล่า เพราะรู้มาว่ากำจัดยาก(วิตกกังวลจริต=เป็นญาติกับวิกลจริตหรือเปล่า)

         แต่ในความเศร้าของเหตุการณ์วันนี้ก็ยังได้ปรัชญาจากการใช้ชีวิตของปลวก คือ การทำงานเป็นทีม  ซึ่งทำให้หนังสือเกือบหมดตู้เป็นอาหาร+ เป็นรังปลวกไปได้ 

 

        เป้าหมายสำเร็จลงได้ด้วยความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ ของปลวกทั้งรัง..

         ถ้าหากคนไทยเราจะอยู่กันแบบ "ปลวก" ...ก็น่าจะดีนะคะ..

 

   

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ อาจารย์นิตยา
• มีมุมคิดดีค่ะ...
• เห็นปลวกแล้วก็เศร้าใจ...ไม่อยากฆ่าเพราะผิดศีลค่ะ
  น่าจะมีวิธีธรรมชาติที่ป้องกันปลวกได้นะคะ

[นิตยา เรืองแป้น]

สวัสดีค่ะ คุณธรรมทิพย์ 

- ป้องกันอย่างดีแล้วนะคะ คือ ใช้ตู้เหล็ก แถมล็อคด้วย Solo อีกต่างหาก ^_^

- ขอบคุณคุณธรรมทิพย์ค่ะ ที่ให้แนวคิด

[หนานเกียรติ]

แวะมาเยี่ยมอาจารย์ครับ

ตอนไปเดินป่าผมก็จำใจกำจัดทากเหมือนกัน

รู้ว่าบาปแต่ก็ต้องทำ