มาเรียนรู้ศัพท์ภาษาอีสานกันต่อครับ
ก่องแก่ง = เดินย่องอย่างว่องไว
หมากขามป้อม = มะขามป้อม
เห็นอ้ม = ชะมดเช็ด
บ้อง = ส่วนของมีดขวานที่ใช้สวมกับด้าม
ยาด = แย่ง ชิง ยิ่งยื้อ
ไก่โจ้น = ไก่ตัวผู้ขนาดใหญ่
ไก่ยอง = ไก่ที่มีขนหยอง
โอ้อ่าง = รำพึงถึงสิ่งที่ผ่านมาแล้ว หรือยังไม่เกิดขึ้นด้วยความพอใจ
หลัว = ฟืน ไม้ไผ่แห้ง
ฮ้อย = ร้อย
หินแฮ่ = หินลูงรัง
เบิ่ง = ดู มองดู
ไพหญ้า = หญ้าผาหรือหญ้าแฝกที่ถักหรีอกรองเป็นแผ่นมุงหลังคา
ย้อง = ชมเชย ยกย่อง
ปากเกลี้ยง = พูดประจบ สอพลอ
หมื่น = ลื่น ไถลลื่น
คาดลาด = อาการพรวดพราด หรือ พุ่งออกไปโดยเร็ว
ตม = โคลน เลน
ปี้น = พลิก พลิกกลับ
กวย = ตะกร้าไม้ไผ่ตาห่างๆ
ถิ่ม = ทิ้ง
ติง = เคลื่อนไหว กระดุกกระดิก
ปลาเข็ง = ปลาหมอ
โผด = โปรด เมตตา การนำสัตว์ไปปล่อย การไว้ชีวิตที่กำลังจะตาย
วังเวิน = วังน้ำวน
ต่าว = กลับ กลับคืน
ฮวก = ลูกกบที่มีหาง อยู่ในน้ำหายใจทางเหงือก เช่นเดียวกับปลา
เทิง = บน เบื้องบน
ไม่มีความเห็น