...ช่วยกัน...
...ช่วยกัน...
...สังคมไทยในปัจจุบัน ครอบครัวเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากพ่อแม่ต้องทำมาหากินเพื่อเลี้ยงดูบุคคลในครอบครัวให้มีอยู่มีกิน สังคมในชนบท ครอบครัวประมาณครึ่งต่อครึ่ง จะเห็นปู่ย่า ตายาย เลี้ยงหลานอยู่ที่บ้าน ส่วนลูกต้องเข้าไปหางานทำในต่างท้องถิ่น โดยเฉพาะกรุงเทพฯ คือที่หมาย ซึ่งเป็นการเพิ่มรายได้ให้ทันกับรายจ่ายในครอบครัว
...จึงทำให้พ่อแม่ห่างลูก ลูกห่างพ่อแม่เกิดการไม่เกรงกลัว ไม่เคารพ เด็กซึ่งเติบโตขึ้นทุกวันได้ประสบพบเห็นสิ่งไม่ดีงามหลาย ๆ อย่างในสังคมรอบข้าง เกิดเป็นลัทธิเอาอย่าง แต่เป็นตัวอย่างในทางที่ไม่ดี...และที่สำคัญ เด็กขาดการอบรมบ่มเพาะคุณธรรม ได้รับการตามใจในสิ่งที่ไม่ถูกไม่ควร
...ยังมีอีกหลายประการ...ดังนั้นสิ่งที่สำคัญเราควรจะดูแลซึ่งกันและกันคอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน...จึงน่าจะเป็นสิ่งดี
...ขออภัย เพียงแต่สะท้อนความจริงที่พบเห็นอยู่ในปัจจุบันเท่านั้น...
ความเห็น (22)
- ดีใจที่ได้อ่านบันทึกของผอ.นินจาอีกวาระครับ
- ดังท่านเว้ามา แม่นแท้ทุกประการครับ
- ภัยเงียบที่ร้ายกว่าน้ำท่วม ฝนแล้ง ภัยหนาว
- ภัยสังคมในอนาคต....ที่ยังไม่มีความตระหนักจากทุก ๆ คนเท่าใดนัก
- ขอบคุณครับ
- ...สวัสดีครับ...ท่านก้ามกุ้ง...
- ...การแก้ไขเป็นเรื่องที่ยุ่งยากพอสมควร...
- ...แต่ว่าการปลูกฝังสิ่งดี ๆ ควรเป็นหน้าที่ทุกคนนะครับ...
- ...แต่...สังคมรอบข้างมันสอนอะไร ๆ เยอะมากๆ ทั้งสิ่งดี สิ่งไม่ดี...
นักเรียนเกือบ 80% มีพ่อแม่ทำงานกรุงเทพฯ ส่วนเด็กๆอยู่กับปู่ย่า
แล้วปู่ย่าตายายก็ตามใจลูกหลาน เหลือเกิน
- ...สวัสดีครับ...ครูป.1 พี่แฝดคนละฝา...
- ...แล้วที่สำคัญคือ ปู่ย่าตายาย จะบอกจะสอนอะไรก็ไม่ได้ซะด้วย...
- ...เรียกว่า "เถียงคำไม่ตกฟาก" เลยแหล่ะครับ...
- ...ก็อยากจะบอกว่า "เหนื่อยแทน" จริง ๆ...
สวัสดีค่ะผอ. ดิฉันเคยสะท้อนมารดาของเด็กที่อยู่กับดิฉันว่า ทุกวันนี้เราทำงานเพื่อลูกๆ แต่เรากำลังจะเสียลูกไปอาจต้องกับมาทบทวนดูว่าเราต้องการอะไรกันแน่ 
- ...สวัสดีครับ...คุณวันเพ็ญ...ขอต้อนรับด้วยความยินดีที่กรุณาแวะมาทักทายแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ...
- ...พ่อแม่ หาทุกสิ่งอย่างให้ลูกมิได้ขาดตกบกพร่อง...
- ...แต่สิ่งที่ขาดคือ " ความอบอุ่น " ไม่ทราบว่าจะถูกต้องหรือเปล่าครับ...
สวัสดีค่ะ 
- ดีใจที่ ผอ.มาเขียนบันทึกอีก
- คงหายยุ่งแล้ว
- อ่านบันทึกแล้ว คล้ายคลึงกันในทุกภาค
- พ่อแม่หาเงินส่งลูกเรียน
- ไม่ได้สอนสั่งหรือให้ความอบอุ่น
- ให้แต่เงิน ลูก..ดีก็ใข้เงินไปในทางที่ดี
- แต่บางคนก็เสียลูกไปเพราะเงิน
- ...สวัสดีครับ...คุณกานต์...ก็ภาระกิจงานเบาบางลงบ้างแล้วครับ...คิดถึงทุกคน จึงกลับมาหาน่ะครับ...
- ...เงิน คือสิ่งที่จะบันดาลความสุข แต่เป็นความสุขที่ซื้อทุกสิ่งมาเพื่ออำนวยความสะดวก เพิ่มความสบายให้กับตนเองเท่านั้น...
- ...ส่วนความสุขใจ ความอบอุ่น สัมพันธภาพทางครอบครัวสำคัญที่สุดครับ...ผมคิดอย่างนี้ครับ...
- ...มีความสุขมาก ๆ นะครับ...โอกาสหน้าเรียนเชิญใหม่ครับ...
มาเยี่ยมเป็นกำลังใจให้ท่าน ผอ.ครับ
- ...สวัสดีครับ...ท่าน ผอ.ประจักษ์...
- ...ก็มีภาระงานซึ่งเป็นกิจกรรมของนักเรียน ของโรงเรียน เข้ามาแบบไม่ขาดสายเลยห่าง ๆ ในบ้าน โกทูโน นี้ไปบ้างครับ...
- ...ขอบคุณกำลังใจจากท่าน ผอ.ประจักษ์มาก ๆ ครับ...
- วันนี้ผอ.ก็ไปทำหน้าที่พ่อนี่นาพ่อครูไงคะ
- กลับบ้านยังเอ่ย
- ส่งภาพมาให้ดูจ้า
อย่างนี้ ปัญหานี้ถือเป็น วาระแห่งชาติ ได้เลยใช่ไหมคะ เรียนท่านผอ. ด้วยเคารพค่ะ
ปัญหาหลักด้านเศรษฐกิจ พื้นที่ทำกินไม่อำนวย? ... ทางโน้นลูกเรียนตจว. คชจ. คงไม่มาก ? แต่พ่อแม่ไปทำงานกทม. เพราะ ? ใช่เรื่องปากท้องจริงฤา
ฝั่งนี้ส่งลูกเรียนกทม. พ่อ แม่ยังอยู่ตจว. ก็อีกปัญหา ... สังคม วัฒนธรรม คงต้องกลับมามอง เห็นด้วยกับ คุณวันเพ็ญค่ะ ... สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราต้องการ เป้าหมายคืออะไรแน่
..ภาพข่าวสดๆวันนี้เลยนะคะพี่แต๋มขา...เย้ๆดีใจๆเพื่อนได้เจอกันแล้ววววววววววว..
สวัสดีค่ะ ผอ.รองหนาน
แม่ให้มาถามว่ากลับมาบ้านแล้วยัง
เอาถ้วยรางวัลมาโชว์ด้วย..แม่รอกินเลี้ยงฉลองถ้วยอยู่
น้าแต๋ม สบายดีไหม ถ่ายรูปคู่กันเล้ยยยยยยยยยยย
มีคนอิจฉานะจะบอกให้...........
- ...สวัสดีครับ...ครูแต๋ม...
- ...วันนี้...ดีใจ ได้เจอตัวจริง เสียงจริง ที่ไม่ต้องผ่านเครื่อง...
- ...ขอบคุณที่ให้การต้อนรับ เป็นอย่างดี...แขกที่ไปก็ไม่ว่างให้ต้อนรับเช่นกันครับ...
- ...เดินทางเยี่ยมนักเรียนโรงเรียนในศูนย์ที่เข้าแข่งขัน...ทุกสถานที่ที่จัดกิจกรรม...มีปัญหานิดหน่อยตรงที่รถติดมากเท่านั้นเอง...
- ...สวัสดีครับ...อ้อยเล็ก...ขอบคุณที่นำเสนอภาพข่าวสดให้อีก...
- ...ตัวจริง...สวยกว่าในรูปภาพข่าว มากเลยนะ จะบอกให้...
- ...สวัสดีครับ...คุณกานต์...มาเป็นชุดเลยนะครับ...
- ...ถึงบ้านแล้ว เมื่อวันที่ 10 ห้าทุ่ม...ยังไม่ทราบผลเลยครับ...
- ...ฉลองงานอื่น ๆ ก่อนก็ได้นะครับ...ตั้งชื่อเลยนะ...
- ...ถึงว่า...นึกว่าคอมฯเป็นอะไร เปิดปุ๊บเครื่องร้อนเลย...มีคนอิจฉานี่เอง...เอ..แต่ว่าใครนะ อยากรู้ตัวจริง ๆ ...
หลานม่อนมาแล้วครับ
- ...สวัสดีครับ...ท่าน ผอ.ประจักษ์...
- ...มีภาระงานซึ่งเป็นกิจกรรมของนักเรียน ของโรงเรียน เข้ามาแบบไม่ขาดสายเลยห่าง ๆ ในบ้าน โกทูโน นี้ไปบ้างครับ...
- ...ขอบคุณคำอวยพรจากท่าน ผอ.ประจักษ์และหลานม่อนมาก ๆ ครับ...
- ...ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงคุ้มครองให้ท่านและครอบครัวรวมถึงหลานม่อนจงประสบแต่ความสุขและโชคดีตลอดปี 2553 นี้ด้วยครับ...
เย๊! ดีใจจัง เพื่อน ๆ ได้เจอกันแล้ว
ในเมื่อ ผอ.หนาน เจอเจ๊แต๋มแล้ว
เมื่อไหร่เราจะได้เจอกันครบทีมซะทีน๊อ
สักวันฝันคงเป็นจริง..ว่ามั้ย?
- ...สวัสดีครับ...ครูวรรณา ที่รัก ...
- ...ต้องขออภัยเป็นอย่างสูง ที่ไม่ได้มีเวลามาเข้าบ้านเลย...ภาระกิจรัดตัวจนกระดิกตัวไม่ได้...
- ...คงต้องรอรวมรุ่นศิษย์เก่า ...อะไรดีล่ะ ...ครูไทย ..หรือว่า บ้าน ผอ.บวร...
- ...ตัวจริงครูแต๋ม สวยกว่าในรูปภาพเยอะเลยนะ...ดีใจจังที่ได้รู้จักคนสวย ๆ ...